Merhaba bu ay #heraybirşiirbirromanokuyoruz grubumla birlikte Türk edebiyatından Selçuk Baran'ın Bozkır Çiçekleri'ni okuduk. Çoğumuzun yeni tanıştığı yazar, güçlü kalemiyle hepimizi derinden etkiledi. Beş bölüme ayrılan kitap, üç baş karakterin ayrı ayrı hayatlarına kıyısından köşesinden misafir oluyoruz. Seyfi, tıp okuyacakken babasının vefatıyla ekonomik sorunlar nedeniyle annesi ile birlikte Ankara'ya gelir. Orada K. Şirketinde memur olarak çalışmaya başlar. Başlar da herkese karşı saygılı, efendi, sorumluluk sahibi, konuşmaya çekinen, biri olarak görürüz. Nurten'le karşılaşması tüm dengesini alt üst eder. Nurten, Seyfi'den yaşça büyüktür. Dışarıdan şımarık, kendini beğenen biri gibi görünür. Fakat Seyfi ile birliktelikleri onu değişmeye mecbur eder. Aslında tam olarak tanımaya başladıktan sonra içten yaralı olduğunu da görüyoruz. Fakat sonrasında yaptığı birtakım yanlışlar neticesinde değiştirilemez derecede sadakatsiz davranması gözümden düşmesine neden oldu. Ve Müfit, her konuda bilgili ve söz sahibi, cesur biri olarak tanırız. Fakat onunda geçmişi üzücüdür. Müfit, Seyfi için hayran olunacak biri iken zamanla Nurten içinde vazgeçilmez olacaktır. Zamanla bu üç karakterinde onulmaz değişim ve dönüşümlerine tanık oluyoruz. Önsöz de bahsediliyor; Milliyet Roman Ödülü'ne katılan yapıtlar arasındaymış bu roman. Orhan Pamuk'la Mehmet Eroğlu'nun yapıtları seçilmiş. İkisi de birincilik ödülünü paylaşmışlar. Üçüncülüğü alması gerekirken tartışmaların kurbanı oluyor. Selçuk Baran'a sadece mansiyon ödülü verilmiş. Selim ileri de bunun haksızlık olduğunu savunmuş ve birçok yayınevine Bozkır Çiçekleri'nden söz açmış. #kitapalıntıları : ~ <<Peki, yalnız alışılmışa başkaldıran mı, sürüden ayrılan mı yaşamasını bilir?...>> ~Biz aptalca düşler peşinde koşarız. Yenilgimiz, düşlerimizi gerçekleştiremediğimizdendir. ~Seçtiğini sandığı zaman mı, yoksa seçmemesi gerektiğine inandığı zaman mı daha hatalı olacaktı? ~ <<Bir şeyi yapmaktan duyulan pişmanlık, yapmamaktan duyulan pişmanlıktan yeğdir.>> ~Zaten zekâ da bilgi de o kadar önemli değil galiba. Çünkü daha çok öğrenmek daha mutlu etmiyor bizi. Daha çok öğrenerek daha iyi insanlar olmuyoruz. ~Seçmek, gözüne ilişen her parlak şeyi cebine atmak değildir. ~İnsan gerçeği, kültürün ardında kalan bir şeydir.

Bozkır ÇiçekleriSelçuk Baran · Özgür Yayınları · 1987819 okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sessiz Okur