Gönderi

Sivas Hasreti
Ne güzel seni sevmek böyle uzaktan Ve seni düşünmek bir çocuk hevesiyle… Her sabah yeniden ezan sesiyle Müslüman Müslüman uyanan şehir. Bir Selçuklu nakışında seni bulmak ne güzel Ne güzel seni duymak bir ney sesinde. Şemsî Sivasî’nin mübarek türbesinde Kandil kandil yanan şehir. Halayların, türkülerin, çağırır beni uzaktan Yüreğim hep, Mısmıl Irmak gibi tertemiz, Nerde Çifte Minare’miz, Gök Medrese’miz? Sımsıcak dualarla maziyi anan şehir… Alaca karanlıkta yoksul kağnılar Ağlar inim inim senin yerine Tozlu sokaklarına, kerpiçten evlerine Bakarak kendinden utanan şehir. Tozunla, toprağınla, yoksul kağnılarınla Yılın altı ayında yağıp duran karınla Ve soğuk sularınla, serin rüzgârlarınla Gözümde tütüyorsun can şehir. Bir gün bir derviş gibi çıkıp gelirsem eğer Görürsem bir daha gönül gözüyle seni. Anla bir rüzgâr gibi yüreğimden geçeni. Ve sonra anam gibi sar beni Sultan şehir.
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.