Kendi hikâyeni, tüm özgünlüğü ve güzelliği ile yaşamak istiyorsan korkularını bilmeli,onlarla yüzleşmelisin.Korkularını,tutkularını bilirsen kendi hikâyenden korkmayacak, başkaları gibi olmaya çalışmayacaksın. En özgün olanın tam da senin hikâyen olduğunu bileceksin. İşte o zaman kendini ve tüm seçimlerini çok seveceksin. Aldığın kararlar,yaptığın seçimlerden pişman olmak istemiyorsan,hayatında "keşke" lerden çok "iyi ki"lerin olsun istiyorsan kendini ve korkularını tanımaktan korkmamalısın.
Mesela nelerden korkarsın? Başarısızlıktan mı? Geç kalmış olmaktan? Reddedilmekten mi? Yalnız kalmaktan ? Terk edilmekten? Yaşlanmaktan mı? Parasız kalmaktan mı.? Belki sevilmemekten,belki de ideallerini gerçekleştirememekten ,belki de birilerinin çıkıp da sana “ben sana demiştim "demesinden mi korkuyorsun? Kendini ifade edememekten? Anlaşılamamaktan? Ya da tam tersine anlaşılmaktan,her şeyin apaçık ortaya çıkmasından mı ? Tanıdıkların,dostların seni yanlış anlamalarından, yanlış değerlendirmelerinden mi? Bazı şeylerden korkuyor olmalısın. Çünkü her insan bir şeylerden korkar. Ancak korkularınla yüzleşmeden yolunu bulamazsın.Korkuların yaşamına inanılmaz bir engel,bir set çeker ve sen sırf bu korkuların yüzünden hayatın içine dalıp yaşamak yerine sadece kenarında durup onu seyredersin.
"Düşün Kim üzebilir seni, senden başka?
Kim doldurabilir içindeki boşluğu, sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?
Kim yıkar, yıpratır, sen izin vermezsen?
Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
Her şey sende başlar, sende biter..
Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme, tükettirme içindeki yaşam sevgisini..."Nietczhe
Unutma ki hiç kimse sana kendine çektirdiği eziyeti çektiremez ve hiç kimse senin kendine ördüğün duvarlar kadar yüksek duvarlar öremez.İçindeki sesi duyamıyorsan, bir türlü ilerleyemiyor ve her seferinde kendini türlü türlü bahanelerle durduruyorsan, savaşman gereken şey korkularındır. Yüzleş onlarla.Hadi dön ve bak içine,kendine. Yalnızlığından kaçmak için başkalarına sığınma, kendini bitmek bilmez işlere ve etkinliklere boğma.Yalnız kaldığın günlerde Erich Fromm’un “Sevme Sanatı”nı oku. Ya da bir şiir oku, Turgut Uyar,Özdemir Asaf ya da Ece Ayhan’dan olabilir..Bakarsın bir yol yöntem bulmana yardımcı olur.Hep sormaktan kaçtığın soruları sor kendine. Neden buradasın ? Kimsin ? Seni anlatan kelimeleri,sıfatları sıralamakla başla mesela.Senin uzağında ve dışında değil yaşam dediğin. Tam da içinde…Bunu hatırla. İçindeki tutkuları izle, izle ki sınırlarını aşabilesin.Bil ki tutkuların, seni sen yapan yolda önünü görmeni,kendi yolunu aydınlatmanı sağlayan ışıklarındır.Tutkusu ve hayali olmayan bir hayat,yaşanmış sayılabilir mi ?
Kavafis’in "ITHAKA "şiiri kendi içine dönmen,içinin karanlığına,korkularına ışık tutmanda ve tutkularının,hayallerinin peşine düşmen için belki yardımcı olur sana. Canan YÖNTER
İthaka
İthaka’ya doğru yola çıktığın zaman,
dile ki uzun sürsün yolculuğun,
serüven dolu, bilgi dolu olsun.
Ne lestrigonlardan kork,
ne kikloplardan, ne de öfkeli Poseidon’dan.
Bunların hiçbiri çıkmaz karşına,
düşlerin yüceyse, gövdeni ve ruhunu
ince bir heyecan sarmışsa eğer.
Ne Lestrigonlara rastlarsın,
ne Kikloplara, ne azgın Poseidon’a,
onları sen kendi ruhunda taşımadıkça,
kendi ruhun onları dikmedikçe karşına.
Dile ki uzun sürsün yolun.
Nice yaz sabahları olsun,
eşsiz bir sevinç ve mutluluk içinde
önceden hiç görmediğin limanlara girdiğin!
Durup Fenike’nin çarşılarında
eşi benzeri olmayan mallar al,
sedefle mercan, abanozla kehribar,
ve her türlü başdöndürücü kokular;
bu başdöndürücü kokulardan al alabildiğin kadar;
nice Mısır şehirlerine uğra,
ne öğrenebilirsen öğrenmeye bak bilgelerinden.
Hiç aklından çıkarma İthaka’yı.
Oraya varmak senin başlıca yazgın.
Ama yolculuğu tez bitirmeye kalkma sakın.
Varsın yıllarca sürsün, daha iyi;
sonundakocamış biri olarak demir at adana,
yol boyunca kazandığın bunca şeylerle zengin,
İthaka’nın sana zenginlik vermesini ummadan.
Sana bu güzel yolculuğu verdi İthaka.
O olmasa, yola hiç çıkmayacaktın.
Ama sana verecek bir şeyi yok bundan başka.
Onu yoksul buluyorsan, aldanmış sanma kendini.
Geçtiğin bunca deneyden sonra öyle bilgeleştin ki,
Artık elbet biliyorsundur ne anlama geldiğini
İthakaların.
CANAN YÖNTER