Eserle ilgili yorumlarımdan önce , biraz Natsume Soseki’nin eseri yazarken içinde bulunduğu, Meiji Döneminden bahsetmek istiyorum. Japonya, ada şeklindeki yapısının da sebebiyle dış dünyadan bir miktar soyutlanmış bir topluma sahipken -ki bunun bir diğer sebebi de 1639’dan itibaren, Avrupa’dan etkilenmenin önüne geçmek için tüm yabancı ticareti yasaklayarak yaklaşık 200 sene sürecek bir izolasyon dönemine girmeleri- ; Meiji Dönemiyle (1868-1912) bu soyutlanmış feodal yapı , modernleşmeye başlıyor. Bu modernleşme, kültür alanında olduğu gibi endüstriyel alanda da gerçekleşiyor. Tarihi kurgu kategorisine koyabileceğimiz kitapta, aslında bu modernleşme kavramının ne kadar başarılı olabileceği eleştirilmiş. Eski Japon yaşayışı ve modernleştirilen Japon yaşayışının birbirine uymayan iki lego parçası gibi hareket edişini, birbiriyle çarpıştıkları noktaları ve bu çarpışmanın arasına sıkışmış olan toplumu da görüyoruz. Avrupa’nın 200 senede geldiği bir noktaya, Japonya’nın çok hızlıca adapte olmasını beklemek zaten absürt olurdu. Daha öncesindeki tüm hayatını bir köyde geçirmiş, üniversite ile birlikte, kendini Tokyo gibi büyük bir şehrin ortasında bulmuş Sanşiro’nun hayatından bir kesiti okuyoruz. Köydeki eski hayatı ile şehirdeki yeni hayatı arasındaki büyük farklara adapte olmaya çalışan Sanşiro, Japon toplumunun da o dönem aynı sorunla boğuştuğunu bize hatırlatıyor. Örneğin okullarda batılı öğretmenler ders vermeye başlıyor, çünkü modern dünyanın okul kitapları Japonca değil. Genel olarak baktığımızda, çok hafif de olsa Dostoyevskivari bir yaklaşımı olduğunu hissettim Soseki’nin. Çünkü o da, biz toplum olarak aslında kimiz ve nereye gidiyoruz sorgulamasına çoğu yerde giriyor.

SanşiroNatsume Soseki · Maya Kitap Yayınları · 2017334 okunma

·

28 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nazlı YANIK