Yakıcı Sır' ı okumaya başladığımda, 10. sayfada bırakıp ara verdim. Sonrasında elime alıp devam ettiğimdeyse, bi' süre dış dünyayla ilişkimi kesip kendimi kitaba verdim; "bir solukta okudum" derler ya, haah bu kısa hikâye öyle bir şeydi. Çünkü 12 yaşındaki Edgar'ın tüm duygularını iliklerime kadar yaşamış gibi oldum; onun yerine de sinir oldum, onun yerine de üzüldüm, onun yerine de bağırdım...
Stefan Zweig'in sevmediğim bir romanı, bir hikâye kitabı yok ya. Hangi yazar her yazdığıyla o kadar iyi olabilir, bknz: ##$##yazarSeolar:i694.$$#$$ Daha okumadığım bir sürü kitabı var, bunların içinde beğenmediğim çıkacak mı, bilmiyorum. Ama şimdiye dek okuduklarima bakacak olursam, sanırım olmayacak.
Özet:
12 yaşında Edgar, annesiyle beraber bir tatile çıkar. Burada karşılaştıkları ' Baron' adlı bir adamla tanışmaları, anne- oğul arasındaki ipleri geriltir. Baron, Edgar'ın annesini beğenir ve içindeki şehvet duygularından dolayı bir 'kaçamak' yapmak ister. Bunun için de Edgar'ın duygularını kullanır. Başta arkadaş gibi yaklaşır, ilgilenir, sevgisini kazanır. Baron'un bu ilgisi Edgar'ı mutlu eder ve yetişkin bir arkadaşı olduğuna sevinir ve kendini büyümüş hisseder. Ancak Baron, Edgar'ın annesiyle yakınlaştıktan sonra ne o ne de Edgar'ın annesi, Edgar'ı umursar. Başlarda bunun nedenini anlayamaz, ve Baron'un annesiyle daha yakın olmasını, yani Baron'u annesinden kıskanır. Ama olaylar ilerledikçe kıskançlık yerini nefrete bırakır. Annesinin bu keyfine düşkünlüğü, oğlundan çok kendi isteklerinin peşinden gitmesi daha da ilerler... Fakat Edgar, çocuk aklıyla hâlâ neler olduğunu anlayamaz...
* KEYİFLİ OKUMALAR *
