İnsanda okuma zevkini en yüksek seviyelere ulaştıran muaazam bir kitabı okumuş olmanın hazzıyla yazıyorum. Ne yazarsa yazsın zevkle okurum dediğim karakterine aşık olduğum yazar Victor Hugo... Nasılda büyüksün o kalbine neler sığdırmışsın be adam.
Paris'e betimlemeleriyle hayat veren insanları kalpleriyle gören bunu okura harf harf hissettiren bir kalem. Kitaplığımda bekleyen bu eseri bana hatırlattığı için 
Saliha çok teşekkür ederim. Okumak için çok yerinde bir motivasyon oldu.
Olay örgüsü o kadar mükemmel ki orda yaşadığımı sokağın bir köşesinden her şeye şahit olduğumu hissettim.
Her şeyiyle muazzam karakterler değil gerçekliğiyle vurucu karakterlerden oluştuğunu hissediyorum. Yazar kimden esinlendi bilmiyorum ama Paris'in geçmişinde Esmeralde de Quasimoda da Claudia Frolle de yaşıyor eminim!
Tüm gerçekliğiyle orda bir yerdeler...
Karakterlere girmeden önce yazarın zekâsından bahsetmem gerekiyor. Öyle büyük düşünüyor ki öyle güzel şeyler istiyor ki insanlık adına hayranım bakış açısına büyüklüğüne.
İnsanların edebiyattan önce mimariyle kendini ifade etmesi Notre Dame'ın tüm ayrıntılarında gizli fikir akımları Paris sokakların dile gelişleri, klisenin tüm otoriteyi elinde tutmak için nasıl acımasızca ve amaçsızca bir kıyım yaptığını, yozlaşmışlık seviyesinin altında gezen zavallı halkın asılan insanları coşkuyla seyrettiğini, tüm acıyı, uyuşmuşluğu, insanlığın unutuluşunu akla gelebilecek her ölümsüz duyguyu, bir annenin tüm varlığıyla evladı için mücadelesini, bir serseri yüzbaşının saçma hovardalığını, kimsesiz ve dışlanmış bir kalbin tüm sancılarını, bir papazın inançla aşk arasındaki amansız savaşını...kalbime kazınan bir efsaneydi.
Müzikalini dinledim gitmeyi de çok isterim. Her şeyiyle ölümsüz bir eserdi.
O kadar şey söyleyip konudan bahsetmemek olmaz..
Kitabı okumaya başlayınca Esmeral'de dendiğinde beynimde oluşan şimsekler hafızamda beliren o efsane masal kahramanıyla tanışmanın heyecanı oluştu. O kız burda mıydı dedim ve o isimden sonra gelen merak duygusu beni kitaba daha çok bağladı. Güzeller güzeli bir çingene kızı ve minik keçisi bundan güzel ve içime işleyen bir karakter olmamıştı...O kızın keçiyle olan bağı keçinin kızla olan bağı Allah'ım insanlık için ne büyük nimet!
Onun müziğinde dansında o sokaklarda bir köşeden izledim onu sonra filmini izlemek istedim asla kitaptaki zevki alamadım. Müzikal gerçekten efsane ama. Bir Seranad beni bu kadar etkilemişti bir bu müzikal hadi bir de Atsız'ın geri gelen mektubu... içimde bir yerlerde yaşıyor bunlar çalma listemde denk gelince içimde bir uzvumu kaybetmişcesine bir acı duyuyorum.
Masum ve sevgi dolu bir yürek. İşte böyle de güzel kadın karakterler görmek...Esmeralde şey gibi benim için betonlarla baskılarla kapatılan toprağın isyanla çatlattığı o zeminde büyüyen kır çiçeği...Onca kötülüğün saçmalığın dışlanmışlığın ortasında annesinin varlığına tutunarak sonsuz sevgi bağıyla tüm insanlar için neşe kaynağı. Çok sevdim ya enerjisi bana öyle bir geçti ki son dakikaya kadar umutla okuduğum kitabı ağlayarak kapattım. Hayat kadar acı bir sondu...
Aslında kitap boyunca hissettiğim en yoğun duygu aşktı. Bu kadar olabilirdi ya...Onu görünce hissedilen çaresizlik, aklın devreden çıkışı, her şeyin bütünüyle ona dönüşmesi, yürüdüğü yolları cennet yerine koyucak kadar muaazam bir duygu seli...Ah kalbim...
Quasimoda tüm fiziksel kusurlarına rağmen öyle kusursuz öylesine incitmeden sevdi ki tüm iyiliğiyle her şeyiyle kendinden vazgeçti ona olan sevgisinden vazgeçmedi!
Lanet olası pis papazı hiç sevmedim evet onun duygusal yoğunluğu da da çok fazlaydı ama kızın hayatına kast edicek bir bencillikle sevdi. Aklının fikrinin aşkla kaplanmış olmasını kabul edemedi de kızın ona büyü yaptığını bir şeytan olduğunu düşündü onu öldürmeyi diledi ve kendini esir alan bu duygudan kurtulabileceğini sandı!
Zavallı Esmeralde kendini bir amansız saldırıdan kurtaran yüzbaşıya aşık oldu...Onu sadece gece eğlencesi olarak gören bir adama ölümüne sebep olan bir adiye verdi gönlünü...
Hepsi birbirinden imkansız üç aşk...
Kitap koca bir yürek sızısı...
Okuyun, sevmeyi, sevilmeyi, insan gibi sevilmeyi öğrenememiş olmanın kitabını yazmış üstad.
Kitapla kalın <3
·
1 plus 1
·562 views
Kalemine sağlık ne kadar güzel anlatmışsın kitabı ✨👏 Beğenmene çok sevindim, ben de kitaba hayran kaldım yavaş yavaş okuyorum bitmesin istiyorum, karakterlere öyle bir bağlıyor ki 
Victor Hugo bunu yapabilen çok az yazar var... Eşlik ettiğin için teşekkür ederim 🥰
Gerçekten mükemmel ötesi bir eserdi, teşekkür ederim 😇
2 next answer
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.