NASIL KOYDUM AMA SENİ İNSAN YERİNE TUBA EZİCİ-155 sayfa Bazı anlar vardır ;yediğiniz dost darbeleri,kazıkları ile yıkılıp ,bitmiş aşklara,terk edilişlere veya sevdiğiniz birinin kaybı ile acılara bürünüp ağlarken,artık kalkamam ,tamam artık,bundan sonra benden ne şehir ne de kasaba olur …dersiniz. İşte o anda da bir kitap girer hayatınıza ,kalk ,sen bu değilsin,sen güçlüsün,bunlar ne ki ,sen neler atlattın ,nelerle baş ettin bununla mı baş edemezsin der adeta elinize alıp sayfalarını çevirmeye başladığınızda.İşte bu kitap o kitap…Bugüne kadar okuduğum en güzel kitaplardan biri diyebilirim.Yılbaşında bir grupta görüp beğenerek ,hele o kapak görseline bayılarak aldığım kitabı uygun bir zamanda okumak üzere bir köşeye koydum.Nereden bilecektim o uygun zamanın çok kısa bir zamanda geleceğini. Ama iyiki almışım,iyiki okumuşum.Sanki karşınızda bir arkadaş,bir dost,sevdiğiniz bir büyüğünüz,anneniz varmış da kahve eşliğinde onunla sohbet ediyor,içinizi döküyormuş gibisiniz.Yeri geldi ağladım,yeri geldi gülümsedim,yeri geldi oh be ben o kadar da değilim dedim okurken.Sıcacık bir kitap.İlk sayfada sizi içine alıyor.Sayfalar akıp gidiyor.O kadar güzel alıntılar var ki hangi birini yazsam diye düşünüyorum.İmkan olsa da hepsini yazabilsem…. Her hikaye “Güvendim,” diye başlar,”Tükendim,” diye biter.”Sevgi” harcanır çoğu zaman ve en sonunda,”Nefret ettim!” dersin.Ardından “Keşkeler” ve “Acabalar” sarar benliğini…O sorular hiç bitmez;bazılarının da cevabı yoktur.Eşyalar toplanır,anılar çöpe atılır.Bir zamanlar ölesiye güvendiğin insana tiksinerek bakarsın.Dünya başına yıkılmış,hayallerin enkaz altında kalmıştır. Bildiğin tüm küfürleri sayarsın ve hayat,maskesini çıkarıp tüm gerçekliğiyle seni selamlar. İşte o zaman geriye tek cümle kalır. “O değil de nasıl koydum ama seni insan yerine!” Güzel gülen kadınların gözlerine iyi bak.Çünkü orada art arda depremler yaşamış bir insanın enkazı saklıdır… Bence insan onuru için yaşar.Onu kaybettiği zaman şahsiyetini de kaybeder. Ben iflah olmaz bir sevgi arsızıyım.Bundandır her yüzüme güleni,sevgi kırıntısı göstereni insan yerine koyup da bağrıma basmam… Pahalı parfümleri bir kenara bırakın,insan önce güven kokmalı… Hayat genelde seni en yakınınla sınar.Çünkü değer vermediğin insanların sana yaptıkları canını o kadar yakmaz.Zaten onlar hayatın hakkında pek fazla şey bilmez… Eğer biri canını kasten acıtıyorsa,kalbini kırmaktan çekinmiyorsa,gözünün içine baka baka yalan söylemeye utanmıyorsa,menfaati bitince iletişimi kesiyorsa,hatasına rağmen özrü bile çok görüyorsa;yol ver gitsin! Unutma ki bir pırlantanın değerini sadece sarraf bilir.Sen bir pırlantasın ama onlar sarraf değil!Kendini,kıymetini bilmeyenlere harcatma. Güçlü kadınlar,pozitif kalmayı başarırlar,hatalarından ders çıkarırlar,önemsiz detaylarda boğulmazlar,kendilerini geliştirirler. Geçmişe dönüp bir şeyi değiştirme hakkım olsaydı;yürümeyi öğreteceklerine ,kalbimi korumayı öğretselerdi derdim… Kaç engerek besledim koynumda.Yediğim kazıkların ucunu kendi elimle sivrilttim.Hatta onlara zahmet olmasın diye o kazıkların üstüne balıklama atladım. O kadarını da yapmaz diye düşündüğüm herkes, tam olarak o kadarını yaptı… Ben sevgimi gösterdikçe;cepte enayi,saf sandılar.Nasıl olsa benden vazgeçemez diye yayıldıkça yayıldılar. Ben seni özel bir yere koymuştum ama şimdi görüyorum ki sen yerini yadırgamışsın! Olanca sabrımla susuyorum.Elbet bir gün ilahi adalet tecelli edecek.İşte ben tam olarak o günü bekliyorum. Bazen fırtınalar iyi gelir insana…Tekneyi biraz yıpratır ama güvertede hiç pislik kalmaz.. Gerçek dost sonuna kadar gidendir,menfaati bitince yarı yolda inen değil… Yazarın Notu;Bu kitapta okuyacağınız kadın hikayeleri gerçektir;kişilerin özlük haklarının korunması amacıyla isim,zaman ve mekanlar değiştirilmiştir.

Nasıl Koydum Ama Seni İnsan Yerine!Tuba Ezici · Indigo Kitap · 202267 okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Banu SEZER