248 syf.
3/10 puan verdi
Ayık Kafayla Okudum, Üzgünüm...
"Hikayenin merkezindeki yazar, "Gonzo" okurunu da katılımcı olmaya teşvik ediyordu. 1971'de yayınlanan "Gonzo Gazeteciliğini Okumak İçin Talimatlar" yazısında bizim iyi doktor bıyık altından gülerek değilse de tebessüm ederek, okunan destanın "doğru koşullar altında" deneyimlenebilmesi için yarım litre tekila ya da Wild Turkey'nin doğrudan mideye enjekte edilmesini, zihin ve bedenin uyuşturucular ve rock müzik yoluyla bir uyaran bombardımanına tutulmasını öneriyor. Böyle bir Gonzo kulağa müthiş geliyor." Agam zaten en büyük hatayı ben, kitabı başka bir okurdan almakla yapmışım demek ki. İlk alıcısı kendisi ise bu okur arkadaş, muhtemelen kitapla beraber gelen tekila, Wild Turkey ve enjeksiyon kitini iç etmiştir. Bana da bu kitaba ayık kafayla katlanmak kaldı çaresiz... Ha, aslında kitap yarım bırakma huyum da vardır ama bu sefer inat ettim bitirdim.
"1999 yılındaki yirminci yıldönümünde Random House, Modern Library serisi için bir prestij baskısı yaptı -Korku ve Nefret artık ülkenin edebiyat efsaneleri arasında, 
Döşeğimde Ölürken ve 
Güneş de Doğar 'ın yanındaki yerini almış bulunuyor." youtube.com/watch?v=nGqEVho... plus youtube.com/watch?v=hB9MIzJ... tepkilerini kombine olarak vermek mümkün. Ulan iyi ki Faulkner ve Hemingway, siz bu lafları ederken hayatta değillermiş dedim ben de içimden. Neyse, sakinim. Ayık kafadayım, kendime mukayyet oluyorum hala...
Kitap, Amerikan edebiyatına yeni bir soluk getirmiş dersin, farklı tarzıyla dikkat çekiyor dersin, Amerikan rüyasının içinden nasıl geçiliyor gözler önüne sermiş bile diyebilirsin. Ama ne bileyim yahu, 200 küsur sayfa boyunca "ama kafamız nasıl güzel" modunda ilerleyen bir kitabı da bu kadar göklere çıkarmazsın yani. Hatta gelin biraz daha yüklenelim, youtube.com/watch?v=yiOl97l... İsyan Tetick karşim, Adana'nın Hunter Thompson'ıdır. Bu efsane şarkısını da şarkı değil de kitap gibi çıkarmayı becerebilseydi, Yaşar Kemal, Orhan Kemal gibi yazarlarla birlikte zikrederdik adını. Mantıklı geldi mi? Anlaştıksa devam edelim...
Adamlar kitap boyunca ayık gezmediler, türlü suça karıştılar, arabalarının arka koltuğunda mini bir uyuşturucu laboratuvarıyla gezdiler, girdikleri her yerde olay çıkardılar, polis çevirmesinden bile yırttılar, polis ufak bir cezayla geçiştiriverdi, silah bıçak bilmem ne hak getire, uyuşturucu karşıtı konferansa, bir ton aynasızın arasına kafa güzelken karıştılar da bir bok olmadı, üstüne üstlük havaalanına, yan mahallenin top sahasına dalar gibi arabayla dalıp, uçağın dibine kadar girdiler, sonra kontrolden bilmem neden uyuşturucu dolu çantayla geçip bir yerden bir yere uçtular... Abim gözünü seveyim, GTA serisinden hangi oyunun içindeyiz, her sıkıştığında aranma hilesi neyin mi yazdın mk? Bu nasıl mizansen? Valla diyorum ya, ayık kafayla yaklaştığımdan, işin keyfi varsa da varmaktan ziyade, saçmalıklarını sıralamayla mükellef olduğum, gereksiz bir okuma oldu benim için. Verdiğim birkaç puan da, bana kalan ve de alıntıladığım birkaç beylik cümleye, birkaç dönem şarkısına, biraz da narkotiklere dair genel kültür bilgisine oldu. 3 puan yeterli bence...
·
460 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.