İSTASYON-BİRGÜL OĞUZ,112 sayfa Birgül Oğuz ilk defa okuduğum bir yazar, edebiyatçı ve akademisyen.İlk öykü kitabı Fasulyenin Bildiği ile Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü'nü alan yazar ikinci kitabı Hah ile de 2014 Avrupa Birliği Edebiyat Ödülü'nü alıyor. İstasyon”,yalnızlık,güven,arkadaşlık ve kendini keşfetme üzerine kurulu bir kitap.Buradaki İstasyon bildiğimiz bir tren veya otobüs istasyonu değil, bir evi temsil ediyor.İnsanların geçici bir süre konakladığı, daha doğrusu sığındığı bir mekan.Bu yönüylede sürekli bir sirkülasyon içinde olan bir oteli andırıyor. Yerinden olmuş yahut saklanacak yer arayan insanlara hizmet ediyor. Kitaptaki karakterimiz Deniz Edebiyat okumuştur ve üniversitede akademisyenlik yapmaktadır. Bilinmeyen bir nedenle üniversitedeki sözleşmesi yenilenmez ve işine son verilir. Tam bu sırada arkadaşı Nihal,Deniz'i arayarak adadaki 'istasyon evi' ne göz kulak olması için onu adaya çağırır. İstasyon evinin açık kalması gereklidir. Deniz yaşadığı yerden ayrılarak bir süreliğine adaya gider.Çocukluğunda yaşadığı bir takım olumsuz olaylar Deniz'i insanlardan uzaklaştırıp yalnızlaştırmış,hayatla bağını kopararak öfkeli, donuk bir genç kadın yapmıştır. İstasyon evi, Deniz için değişim ve dönüşüm yaşayacağı yer olacaktır. Deniz’e bu serüvende Arkadaş isimli bir köpek ve istasyon evine sığınmak zorunda kalan on iki yaşındaki Elif eşlik ediyor. Deniz, ilk başlarda buraya,istasyon eve alışamaz,yuva olarak görmesi başta mümkün olmuyor.Evi,eşyaları,duvarları benimsemiyor.İşlerini yoluna koyacağı zamana kadar burada kalacağını ve bir iş bulup gideceğini düşündüğünden burayı pek de ‘sığınak’ olarak görmüyor.Ama zaman geçtikçe alışmaya başlayarak kendine bir düzen kuruyor. Yürüyüşe çıkmaya ve insanlarla karşılaşmaya başlıyor. Bu yürüyüşlere kendisine arkadaş isimli bir köpek de eşlik ediyor.Onunla patikalardan geçip tepelere, çakıllı plaja varmak ruhuna iyi gelse de insanlardan uzak durmaya çalıştığını görüyoruz. İstasyon evde Arkadaş’la birlikte yaşamaya başladıktan sonra kendince adımlar atmaya başlıyor.Zaman içinde önce istasyon evde kalmaya başlayan çocukla, ardından Leylâ restoranda sarhoş olduğu gün ona eşlik eden iki kadınla ve eczacı Feride’yle iletişim kuruyor Deniz. Başta cazip bir iş gibi görünen ders notlarını kitaplaştırma fikrini pek de umursamamaya başlıyor. İstasyon’, bir kendini keşfetme, kendine dönme, kendini dinleme hâli. Hem bir yol hikâyesi hem de bir yol arkadaşı. Alıntılar Ne kadar uzaklaşırsam her şeyin o kadar netleşeceği düşüncesi ilk kez o an çaktı zihnimde. Başıboşluk bazılarının cennetidir. İnsanın anlamını tam olarak kavrayamadığı davranışları olabilir. Bazen küçücük bir sarsıntı, her şeyi bir arada tutanı yerinden oynatmaya yeter. Birbirlerini severlerdi ama damak tatlarına aykırı bir lezzetin özgünlüğünü sever gibi... Basit isteklerimden daha kıymetli bir şeyim yoktu şu hayatta.

İstasyonBirgül Oğuz · Metis Yayınları · 2020264 okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Banu SEZER