BENİ HATIRLA !. 5 BENİM..
BENİ HATIRLARSIN
Beni hatırlarsın...
Hani Temmuz arifesinde kara saplanmış bu kadını...
Beni hatırlarsın,
Her ne kadar yasak olsa da telaffuz etmek adımı...
Hatırlarsın beni,
Soluğum suç sayılırken,
Ve ismim kilit altındayken resmen...
Tüm düşsel haklarım yasal haklarımla engelliyken...
Beni hatırlarsın...
Nazım'dan, Neruda'dan, Süreya'dan...
Hatırlarsın bir anda,
Uzak bir siren sesinden yükselen yangından... Bir iki kelimeye gizleyip anlattıklarımdan...
Ve anlatamayacaklarımdan...
Hakkımda merak ettiğin tüm sorulardan...
Sessiz mahkum cevaplarımdan...
Beni hatırlarsın...
Bir gün bir yerlerde duyduğun o sesi benimki sanırsın...
Bakarsın etrafındaki tüm detaylara İlişir gözün sana yazılmıştır diye düşündüğün satırlara, Nereye koyacağını bilemediğin gülümsemenle kala kalırsın, Beni illa ki hatırlarsın...
Biraz zaman geçer,
Bir dost sofrasında, bir sohbet esnasında Aklından çıkıverir unutmak mecburiyeti...
Kendini, benim hikayemi anlatırken yakalarsın.
Yarıda kesemezsin, bırakıp susamazsın
Önce sıkıntıdan, sonra heyecandan yanar yüzün Hiç aklında yokken
Beni hatırlarsın...
Bir kahve tabelasında en sevdiğim şairden misralar dikilir karşına
En sevdiğim şiiri en olmayacak ağızdan duyarsın Susturamazsın...
Karışır aklın, umursamaz bir bakışla bastırmaya çalışırsın.
Hatta inkar edersin bu şiiri sevdiğini yarım ağız.
Çıkarmak için uğraşırsın aklından yerli yersiz cümleler kurarak,
Beni daha çok hatırlarsın...
Beni en çok sen hatırlarsın...
Sayfa 50 - LunaKitabı okudu
·
184 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.