İnsanlar başkalarının işlerine burunlarını sokmaya nasıl da bayılıyorlar ya. Evlenecek olan benim herkese bir tasa düştü. Amcamın oğlu kendince sözüm dinlenir havasına girip arıyor zırvalayıp duruyor. Arkadaş bu insanlar müneccim ya da tanrı (hâşâ) herhalde. Ki benim evlendikten sonra evliliğimin boşanmayla sonuçlanacağını söyleyebiliyorlar. Sanki hayatımdaki adamı ailesini tanıyorlar. "Şuradan adam çıkmaz" lafıyla herkesi aynı keseye koyuyorlar. İyi de benim kaderimde başıma ne geleceğini nereden biliyorsunuz yahu siz?? Aile(m) aynı kafada, amcamın oğlu aynı kafada. Hayır sanki kendisi evlenirken bize danışıp evlendi de şimdi benim seçtiğim insana laf ediyor. Vallahi çattık ya!! Ne derdi bitiyor hayatımın ne stresi. Bir de başka birinin, kendi istedikleri onayladıkları o kişinin iyi biri olduğunu nereden biliyorlar acaba?? Bunlara vahiy falan indi de benim mi haberim yok acaba 🤔🤔
Millet istediğiyle çatır çatır evlendi onlara akrabaların sesi çıkmadı, rota bana dönünce herkes şöyle olur böyle olur diye laga lugaya başladı. Kaderimdekini nereden biliyorlarsa artık. Yahu bırak onları ben bile başıma geleceğin ne olacağını bilemem. Tahmin edebilirim ama bilemem sonuçta. Bazı şeyler ancak yaşanınca bilinebilir. Ki ben doğru bir seçim yapmış olsam da yanlış bir seçim yapmış olsam da hayat benim, seçim benim, karar benim; seçtiğim o hayatın cennetini de cehennemini de yaşayacak olan yine benim!!! Bundan kime ne ya. Koskoca kız olmuşum. Kendime uygun olup olmadığını bilemeyecek, hele hele evlilik gibi ciddi bir konuda verdiğim kararın neticelerini düşünemeyecek kadar cahil de değilim akılsız da değilim. Ben "kafa yapımız uyuyor, ben konuştum anlaştım çocukla da ailesiyle de" diyorum, bana verdiği cevap "o önemli değil yeğenim" 😂 Ne demek önemli değil ya. Ben kafa yapıma uymayacak biriyle mi evleneceğim. Herkes kendini ne kadar akıllı sanıyor. Kendi düşüncelerinin doğruluğuna ne kadar da güveniyor. Sanki evlenip çocukla yaşayacak olan onlar. Her boka karışıp beni sinir ediyorlar. Ne kadar hadsiz saygısızlar. Biraz karşınızdaki insanın kararına saygı duymayı öğrenin ya! Sizin karşınızda 20 yaşında çocuk yok. Ben evlilik çağına gelmiş, gayet olgun, gayet zeki ve mantıklı bir kadınım!!! Ki zaten çok zor bir insanım. Öyle herkes benimle kolayca anlaşamazken kafa yapıma uymuş birini bulmuşum milletin çenesi yüzünden olacak işim de bozulacak. Hey Allah'ım ya! Sabredeyim diyorum sinir bir yerden vuruyor. Millete düşmüş benim hayatım. Destek olacakları yerde habire zorluyorlar olmaması için. Ama o benim nasibimse kim ne derse desin benim olacaktır. Yalnızca Allah'a inanıyorum ve ona sığınıyorum. Bana nasibimde var ise onunla evliliği nasip etsin yok ise de onu nasibim eylesin!!!
A.U