Papatyalar
Bir sabah uyandınız ve işe gitmek için hazırlandınız. Koskoca şehirde sizden başka hiç kimsenin kalmadığını farkettiniz. Hiç kimse yok ortalarda. Hiç bir araba geçmiyor. Her yer kapalı ve her şey durgun. Önce bir şey anlamadınız, ama bir tuhaflık hissettiniz. Arabanızla seyir halindesiniz, sokaklar bomboş, arabalar var ama insanlar yok ortalarda. İşyerine gittiniz, orda da kimse yok. Kapılar otomatik, içeri girdiniz, her yere baktınız ama gerçekten kimse yok.
Bir gariplik var ama ne bu. Biraz beklediniz ama gelen giden yok. Dışarı çıktınız ve şehri gezdiniz, yine kimse yok. Acaba insanlara ne oldu, yoksa evlerinden çıkamadılar mı bugün. Sinirden gülüyorsunuz artık, ama bir yandan da bir ürperti geldi içinize. Bir kaç evin içine mi girip baksam diye düşündünüz, evet bence öyle yapmalıyım diye karar verdiniz. Çünkü hiç bir yerde insan yok.
Euzu besmele çektiniz, la havle çektiniz, önce bir evin kapısını çaldınız ama açan yok. Başka ev denemeliyim dediniz, ordan da ses yok. Duvardan atlayıp evin içine mi girsem acaba, sonra hırsız zannedip dövmesinler diye düşündünüz ve vazgeçtiniz. Artık öğlen oldu, ama halen kimse yok ortalarda. Neyse biraz daha dolaşayım arabayla dediniz belki bir yerlerde birine rastlarım dediniz.
Bomboş sokakları geziyorsunuz, ne kadar da durgun bir şehir böyle. Bu insanlara noldu, hepsi nereye kayboldu birden, ölmüş olsalardı bedenleri ortada olurdu ama insan namına hiç bir şey yok. İçiniz burkuldu birden ne kadar tuhaf bir durum bu böyle. Acaba diğer şehirler de mi böyle oldu, yoksa herkes başka bir şehre mi gitti ansızın. Acaba bugün benim bilmediğim önemli bir gündü de herkes bir yere mi toplandı. Yoksa bugün saklanma günü mü. Ama kimden saklanacaklardı ki, hepsi bana şaka yapacak değil ya.
En iyisi gidip mezarlığa bakmak dediniz, birden aklınıza geldi. Yerini bile bilmiyorsunuz, ama gezerken rastladınız. Artık ikindi olmak üzere, ama ne acıktınız ne de susadınız. Aklınıza bile gelmedi bir şeyler içmek veya yemek yemek. Mezarı dolaştınız, orda da kimseye rastlamadınız. Gezmekten yoruldunuz artık, dinlenmek için oturdunuz. Papatyalara bakıp düşüncelere daldınız, ama halen ne olduğunu anlamadınız. Hayatınız geçti gözünüzün önünden, anılarınız, bütün yaşadıklarınız. Bir gülüp bir ağladınız, ordan bir türlü ayrılamadınız.
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.