Tolstoy’un defalarca kez okuduğu o kitap: Oblomov. Gonçarov’un dünya edebiyatında gerçekten büyük bir iz bırakan eseri..Edebiyat tarihinde tembelliğin neden bu kadar önem kazandığını düşündüm durdum, Oblomov’u okudukça aslında hayatta ertelediklerimizi yapmak isteyip ama bir türlü yapamadığımız bir sürü planlarımızın gerçekleşmemesine neden olan durumu, Yerinden kalkamayan ağır vasıta depresyon hırkalı Oblomov yüzümüze bütün gerçekleriyle çarpıyor. - Ah! Bu hayat, dedi. - Nesi varmış bu hayatın? - İnsana rahat vermiyor. Başını derde sokuyor. Ne olur, şöyle bir yatıp uyuyabilsem… Hiç kalkmadan..Syf.493 :)) saldım çayıra mevlam kayıra :)) fesuphanallah sen sabır ihsan eyle Yarabiiimm.. Kalk be adam yerinden o üzerinde küflenen hırkandan tutup atacağım seni yattığın yerden :/ neredeyse kitabın yarısına kadar ne yerinden sallandı ne de yere düşen sümüklü mendilini eğilip aldı :) sayfaları çevirdikçe üstüme bir ağırlık çöktü esnedim esnedim esnedim :)) bi içim geçti :))uzun zamandır hiç bir karakteri bu kadar benimseyip bir kitabı keyifle gülümseyerek okumamıştım. Çok miskin çok tembel ama siz ona kızamayacaksınız. Kitap çok akıcı ve sade bir dille yazılmış klasiklere başlama eserleri arasına koyuyorum bu kitabı da. Henüz klasik okumamış ve cesaret edemeyen herkese tavsiye ederim. Kitapta Doğu ve batı toplumu arasındaki farkı, Oblomov ve Ştoltz karaketerleri üzerinden çok iyi yansıtmış Gonçarov. Kitabı okurken dönemin toplumsal yaşamına hakim oluyorsunuz. Aradan 150 yıl geçmiş ama çok da bir şeyler değişmemiş aslında. Kitap çok çok samimi bir kitap hem eğlendim hem hüzünlendim. Oblomov bence aile kurbanı olmuş. Çocukluğunda hiçbir sorumluluk yüklenmemiş, bir eli yağda bir balda büyütülmüş, aman ordan düşer, aman şurdan yuvarlanır, gitmesin, yapmasın diyeee diyeee adamı tembel tavuk yapmışlar..yaşamı boyunca hayattan hiçbir beklentisi olmadan büyümek, kendine ait olan bütün sorumlulukların başkası tarafından yapılması, kendi sorumluluğunun bilincinde olmayan çocuklar yetiştirmek en sonunda Oblomovluğun kaçınılmaz tablosudur. Ve şu an modern çağda azımsanmayacak kadar da mevcut aslında.tam anlamıyla tembelliğin portresini ortaya koymuş Gonçarov yalın kalemiyle.Ha şimdi yürüdü, ha gayret! harekete geçiyor.. mu? :)) okuyup göreceksiniz. Ha bir de unutmadan söyleyeyim Oğuzcum Atay’ın külliyatını okumak niyetindeyseniz özellikle( Tutunamayanlar ) eseri için söyleyebilirim ki: Oblomov’u mutlaka okuyun. Sizin için şu bilgiyi bırakıyorum buraya: “eserlerdeki kahramanların karakteristik özellikleri ve mevcut sorunların benzerliği dikkat çekmektedir. Atay’ın ana kahramanı Selim’i ile Gonçarov’un Oblomov’u arasında ortak ve farklı karakter özellikler mevcuttur. Bu çalışmada İvan Aleksandroviç Gonçarov “Oblomov” ve Oğuz Atay “Tutunamayanlar” eserlerinde “Yabancılaşma” olgusunun karakterlerde ne tür değişiklikler meydana getirdiği ve bu durumun oluşumunda etkin rol oynayan birtakım faktörler üzerinde durularak Türk ve Rus toplumundaki burjuvaların yaşadıkları kimlik arayışları nedeniyle yabancılaşmaları karşılaştırılacaktır. Çalışmanın bir sonucu olarak, farklı coğrafyalarda ve farklı dönemlerde yazılmış bu iki eserin ortak konusu mizah ve hiciv yoluyla dönemin tipik Türk aydınının (1950) ve bir Rus derebeyinin (1850) kimlik arayışının ve bireyleşmelerine ket vuran toplumsal olgular ele alınarak topluma yabancılaşmalarının nedenlerinin gözler önüne serilecektir.”Şimdi gidip biraz uyuyayım :)) İyi okumalar.

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139,7bin okunma

··

1 artı 1'leme

·

275 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehtap