224 syf.
8/10 puan verdi
Geçmişin yükleri şimdi daha ağır geliyor...
~~~Parçalanmış bir zihniniz varsa çatlakları ne kadar iyi gizlediğinizi düşünürseniz düşünün insanlar bunu her zaman fark eder~~~
1935'ten 2010'a kadar olan yılları kapsayan "Neresi Bizim Evimiz?" bir kız ve annesinin dokunaklı ve komik ironik hikayesini anlatır. Katy, küçük bir kızken tesadüfen annesinin aile evinde seks işçisi olarak para kazandığını keşfeder ve aralarındaki bağ kopar. Bir yetişkin olarak Katy, annesiyle ilişkilerini iyileştirme girişiminde bulunmadan önce keder ve zihinsel sağlık sorunlarıyla mücadele eder. Kanada'dan Leeds ve Jamaika'ya kadar utanç, göçmenlik ve sınıf ayrımını keşfeden ikili, hikayelerini paylaşıyor ancak hızla değişen dünyada birbirlerinin seçimlerini anlamakta zorlanırlar. Gerçeklerini açığa vurmaya çalışan iki güçlü kadının, aralarındaki düşmanlığa ateşkes yapıp geçmişin baskıcı durumlarının etkisini anlatan kitap bir anne ve kızı arasındaki ilişki üzerinden karma ırk ve işçi sınıfı kimliğini araştıran güçlü bir anı kitabıdır.
Yazarin ve annesinin öyküsü olan bu dokunaklı anı, iki kadına samimi bir bakış sunarak, çocukluğunda açık sözlü Fransız-Kanadalı annesi Yvette'in evlerinin dışında seks işçisi olarak çalıştığını öğrenmesi ve bu keşfin ardından Katy, yeni sosyal sınıfına uyum sağlamayı öğrenmesi gereken bir yatılı okula gönderilir. Bir yetişkin olarak Katy, ailesinde ve kendi içinde mevcut olan umutsuzluklarla uğraşmak zorundadır ve bu nedenle annesinin geçmişini araştırmaya karar verir. Bu keşifte, annesinin çocukluktaki hareketlerinin ve İkinci Dünya Savaşı'nın annesi ve dolayısıyla aile hayatı üzerindeki etkisini keşfeder.
Anlatılan bu hikayede önyargılara meydan okuyan 
Katy Massey ırk, sınıf, ülke ayrımcılığına da değinirken yaşadığı heyecanlara da yer verir kitapta. Tüm bu olanlarla, iki kadın, gerçeklerini açığa çıkararak düşmanlıklarına ateşkes ilan eder ve baskıcı hayaletlerinin üstesinden gelmeyi başarır. Severek okudum, sevdiğim tarz ve "ev" konusundaki manidarlık da olunca daha etkileyici oldu benim için...
~~~ ben, dış dünyadaki oyun alanıma gerektiğinden fazlaca tutundum. Dışarıda oyun oynamanın bütün amacı amaçsızlığıydı; oynadığım için oynuyordum. Başladığımız oyun her neyse, kendimle hangi bahse girdiysem, bazen kazanıyor bazen de kaybediyordum. Önemli olan, yarın da, dilersem gün batımına dek dışarıda oynamayı sürdürebileceğimdi~~~
·
2 artı 1'leme
·135 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.