Yaşam
Yaşam
Ne söylendiyse sadece dinledik.
Başka nasıl yapılmalı kesin bilemedik.
Yaşamı görüb de böyle yapdık?
İnsanlar konuştu gerçeğe çatdık?
Yalnız konuşulur aynı mevzular.
Bunu yaparsan olacak budur.
Böyle yapma ki,yanlış olur.
Tavsiye alan kişide sorular olur?
Nasıl soru sorsun yaşamı anlamıyor.
Sorular sorulur ki,gerçeği göremiyor.
Alır her yerde de sadece bilgiler.
Sonra bu beyindən hareket eder.
Önünde olana bilgi ile bakar.
Çözemediği zaman zayıflık başlar.
Dünyada bu zayıflıkla yaşar.
Çözüm bulamadığı için dünyayı suçlar.
Hayata farklı nasıl bakılır?
Bu soru bizleri rahat bırakır?
Ama canlı dünyada nasıl yaşıyor?
Bilgler daha sonra toplanıyor.
Bilgi oluncaya kadar nasıl yaşadı?
Bu unutulup hafızadan çıxdı.
Nasıl hatırlansın ki,bilgiden bakmış.
Sanki yaşamda hiss hiç olmamış?
Hatırlıyor hayatta sadece acılar.
Düşünerek fikir acı yaşadar.
Düşünce her zaman geçmişe bakar.
Geçmişe baktığında çaresiz kalar.
Çünkü geçmişteki olan bilgiler,
Çözüm vermez çarəsiz kalar.
Bu nedenle soru ortaya çıkar.
Soruyu fikir verir bilgi cevaplar.
Ama fikir neden soru sorar?
Bilgiler yanlıştır düşünce başlar
Net olsun da beyin düşün!
Açık olduğunda kelimeleri toplasın!
Bu bir oyundur çıkış anlamak.
Düşünüp oyundan biz nasıl çıkak?
İnsan bu oyunu nasıl durdurur?
Bilgilər yanlışsa oyun hiç durur?
Anlamak düşüncenin ötesindedir?
Bilginin ötesinde neye denir?
Düşünceden başka insanda ne var?
Bunu anladığınız anda oyun durar.
O zaman anlar dünya yaşamın.
Bu anlayış ise kelimeler aramır.
Sadece kelimeler ile soru sormaz.
Artık düşünce bizi çaresiz yapmaz.
Beyin huzur bulur özgür olduğunda.
Özgürlük bilgilər çözüme çatdığında.
Biz ise rahatlık arıyoruz.
Sorular çözülmür huzur bulamıyoruz.
Kaçmakla çözüme hiç ulaşılır?
Sorular zaten var cevap bulunur?
Artıq çözüm bulmak önemli değil.
Önemli olduğunda böyle edilir?
Daha önemlisi farklı görünebilmek.
O da olayları dakik çözmek.
Ne yapılırsa bile güç anlamaktır.
Bu durumda insan hayattan kaçır?
İnsan anlamadan hayallar kuruyor.
Hayaller güç verir böyle söylüyor.
Bunu belki çaresizlik söyler?
Güçlü de hayaller üstündür der?
Güçlü neyin ne olduğunu açık görendir.
Yalan söylediğinde güçlü törenir?
Yoksa yalan söyleyen zayıf bilinir?
Zayıf olan ise boş sözler bilir.
Boş sözler bize neşe getirir?
Sevinç getiriyorsa neden ezilir?
Demek burada bile yalan söylüyor.
Söylediği yalanlar onu küçük düşürüyor.
Doğru ortada olsun biz yalan söyleyelim?
Böyle mümkün mü hiç rahat edelim?
Belki doğru olmadığından yalan vardır?
Doğru olmadan yalan yaranır.
Doğru olduğu yerde yalana yer yok.
Yalanın olduğu yerde haka yer yok.
O zaman başlanır hak talep etmek.
Hak olsunda biz talep edek?
Dünyada yaşadık doğru olmadan.
Sevmeden nasıl çözülür yalan?
Söyleriz bizlerde elbett sevgi var.
Varsa doğrular ortada olar.
Anladık yalan dünya turunda.
Doğru sözler değil,hisdir o da.
Hiss yalana acı yaşatır.
Yalan boş sözlerden başka nerededir?
Boş sözler ezilir bu yaşamdan.
Çünkü yaşam hiss den var olan.
Hissin kendisinde yokturki sözler.
Kelimeleri duyğu söyleyin neyler?
Kelimeler neyine gerek çöze bilenin?
Her yerde hiss çözür dünya yaşamın.
Çaresiz toplar sadece bilgiler.
Ona bilgiler çaresizlik getirer.
Kendin düşünen bunu anlar?
Yoksa sevgi ile yol giden anlar?
Herkes sual verir sevgi nedir?
Hissetmekten başka sevgi nedir?
Sevgi kelimeler ile verilebilir?
Belki o,kelimelerle alınabilir?
Hiçbir durumda sevgi yaranmır.
Sevgi hissden başka nasıl yaşanır?
Hiss izin vermir yalnış etmeye.
Söz tutamaz hiss etmez diye.
İnsanlar derler ki,sözdür insanlık.
Bu sözler ile hissi ezik yaptık.
Net olmadığı için kelimeler toplanır.
Sonra bu kelimeleri çözmek başlanır.
Yaşamı çözmeye zaman yetmiyor.
Hayatı sona eriyor yaşaya bilmiyor.
Sadece boş yere yaşam geçiriyor.
Yaşam önemli olduğunu bilmiyor.
Yaşayamayan uydurur yalan.
Yaşayan nasıl uydurabilir yalan?
Bu ikisi farklı yaşamdır.
Biri rahatlık,diğeri azapdır.
Konfor yaşarken anlamaktır.
Azap yaşarken anlamamaktır.
Dünyanın neşesi onu anlamak.
Yaşayıb geçerek hissi tatmak.
Hiss öğretir cisme yaşamak.
Onun verdiğine tanıkdır ancak.
Cisim katılımcı,tanıkdır burda.
Yaşamda bunları hiss verir ona.
Yaşayıb geçerek cismi yaşatır.
Cismin var olduğun hiss anlatır.
Cismler forumca farklı olsa da.
Onları var eden O'dur yaşamda.
Hareket getirir hiss cisimlere.
Onun kendisi ise sonsuzdur ele.
Hiss maddi değil dokunulamaz.
Onu gözle görüb talib etmek olmaz.
Dokunulamaz ve değiştirilemez.
Formu değiştirir,yaşatır durmaz.
Yaşar,yaşatır anlıyor kendisi.
Bakar,bakılır,takip edilen kendisi.
Bu yüzden aramaz kelimeleri.
Sözler arayan anlamır kendisi.
Sözleri arayan fikir kendisi.
Düşünür onları çözer kendisi.
Yanlış kelimeler kurur sorunu kendisi.
Cevabın kıymetin veren kendisi.
Bu sonsuz evren ebedi hayat.
Suallar yaradır burakmır rahat.
Suallar içinden suallar doğur.
Cevaplar açılmır rahatlık olmur.
Cevap bulmak için cisme baxılır.
Cismler takip edilir biligi çoğalır.
Bilgiler cismin yaşam sonucu.
Bu bilgiler kurur bize oyunu.
Görmeden cismin yaşam yerini.
Suallar çoğalır yorur beyni.
Bu beyin alışır bitmemiş işe.
Sorular çözülmür yaratır endişe.
Beyin aslı kalmış özge bilgiden.
Yollar gösterilerek düşübdür güçten.
Sonra arzular özgür yaşamı.
Tekrar özgelere verir sualı.
Umut,arzu,seçim,fikir yaratır.
Özgür olma için zaman başlatır.
Zamanla kazanır deneyim,bilgi.
Bağlılık yaratır deneyim bilgi.
Yaşam anahtarın zamanda bilir.
Anlamak düşünür zamanla gelir.
Bilinçli durumunda zaman yaranmaz.
Çözemeden zamana koşmaz?
Yaşam çözümün sonraya saklar.
Zamana aldanıb yaşamı boşlar.
Değer vermediği soru başlatar.
Sorunun çözümün zamanda arar.
Yaşam bu beyni rahat bırakmaz.
Çözüme varana kadar sevgiyi tatmaz.
O yüzden bu beyin sevgi arıyor.
Sevgiyi doğrunun dışında yaşamıyor.
Söylenib sözler yaşamı açar.
Aynı zamanda sevgi taddırar.
İnsanlar yaratmış çoklu sözler.
Hangisine ulaşdırmış bizi bu sözler?
Sorular bitmeden sevgi yaranmaz.
Yaşam çözülmeden rahat durulmaz.
Bu halde meşgul dur bilgi toplanır.
Meşgul olduğu için yaşamı tatmır.
Yaşamı çözer sadece anlamak.
Anlamak beyinde yaratmır kaçamak.
Kaçış yok dur diye burada yaşıyor.
Bu hali yaşamda cevap buluyor.
Bu hale denir hiss ile yaşamak.
Özgürlük getir böyle yaşamak.
Yardımcı olabilir sadece anlamak.
Anlayan beyinde sevgi olacak.
Söylənmiş varlıklar çiftlerden doğur.
Onların farklı cinsi olur.
Biri dişidir,diğeri erkek.
Onlar bir araya nasıl gelecek?
Söylənən fikirlər soru yaratır.
Onlar bir birlerini nasıl tanır?
Bir de neden nesil üretir?
Onlara nesil neden gereklidir?
Nasıl biliyorlar gören ben kimim?
Gören ben kurdum,yoksa aslan,şirim?
Nasıl yaşamı net görüyorlar?
Ne yapacaklarını nereden biliyorlar?
Neden seçmiyorlar başka varlığı?
Onunla yaşayıb hayat kurmayı.
Nereden bilirler o,benden farklı?
Bizimki bir arada olmaz kati.
Yaşam onlar için de netdir belki?
Canlılar hayatı düşünür belki?
Belki düşünüp hayat seçerler?
Duygunun dışında ne yapıyorlar?
Kesinlikle çiftler var edən değil.
Var eden sizce hiss kendi değil?
Varlığa yaşamı dakik gösterir.
Dakiklik varlığa hayat getirir.
Yanlış bilgiler diller dolaşır.
Onu taşıyanlar hakkı ezir.
Söylənir bizde olan bilgiler,
İnsanı ancak hakka getirer.
Sen de kulak ver söylenen söze.
Öğren bu sözleri katıl bizlere.
Bu sözler insanı güçlü kılır.
Bu bilgiler bizi insan yapır.
Senin de olsun yaşam sabebin.
Yaşamda senin de olsun hedefin.
Hedefler insanı üstün gösterir.
Hedefi olmayan zayıf bilinir.
Neden hedef var diye sorulur.
Cevabı amaçsız dünya da olur?
Hissin hedefi nedir yaşamda?
Cevabı bizlere söyle bulanda.
Yaşamda zorlanan hedef yaratdı.
Hissle yaşayamayan bunu başlatdı.
Yani bilgi ile yürüyen kendi,
Hedefin kendinde zevki aradı.
Zevk arayışı hedef yaratdı.
Hedefe ulaşlırken zevki taddı?
Her seferinde değişdi yaşam hedefin.
Doğruya etmişse neden değişin?
Doğru değişilmez,bir de ezilemez.
Asla yalana tenezzül etmez.
Yalan söyləyən değişir yalnış bilgiyi.
Çünkü onu ezer yalan dediği.
Yalanı sadece doğru açar.
Yalan doğrudan acı yaşar.
Yalan anlamdan anladım söylemek.
Doğru soruyu sorup onu yenmek.
Yalan söyləyən sorudan kaçar.
Sorular yalanın iç yüzün açar.
Doğru olmadığı için hatalar yapır.
Bu hatalar onu tuzağa salır.
Yalan nasıl tespit edilir sual olunur.
Takip et göreceksin nasıl bilinir.
Kendi yaptığını dakik bilmiyor.
Uzakta olana cevap veriyor.
Yaşam boyunca sualler verir.
Hayatı anlamadığı için fikir edir.
Bu durumda hayatı görmeyen biri,
Yaratıcı hakkında bilgiler verir.
O zaman anlaşılır yalan söyleyir.
Burada olanları o,dakik bilmir.
Nasıl yaşadığın hala anlamır.
Yaşamı var edenden bahsedir.
Yaradan hakkında sözler söyler.
Anlıyormuş gibi fikir bildirer.
Soru sorulduğu anda yalan söylüyor.
Yalanın kendisinden öfkeyle yaşıyor.
Sonra da söylerki,öfke hissdir.
Öfke yalanlardan doğulur bilmir.
Bu yalan nefrete döner dönmez,
Söyler nefreti yaratan hissdir.
Yalan nasıl hissedir soru sorulur.
Hissin kendisinde yalan ki,yoxdur.
Yalan olsaydı nasıl yaşardık?
Yalanla dünyada söyle yaşardık?
Birisi olduğuna inanır onun.
Birisi olmadığına inanır onun.
İkisinin de inancı vardır.
İnanc olmasına rağmen doğru tapılmır.(bulunmur)
İnanç var olur yalnış olandan.
Gerçeği anlıyor,inanc yok ondan.
Sorular sadece yalanlardan doğan.
Umudu var edir sadece yalan.
Gerçek olur olmaz umut kaybolur.
Bu durumda iman yok olur.
Bunu yapabilir hiss ile yaşayan.
Buna nasıl ulaşsın benle yaşayan.
Var eden birdir bunu bilir?
Bir söylenen sadece hissdir.
Bak varlıklar nasıl yaşıyor?
Nasıl doğurur ve yaşatıyor?
O zaman anlarsın bir olanı.
Sevmeyen söyler sadece yalanı.
Sevgi bilgi değil söyleme yalanı.
Fikir sevgi değil anla yalanı.
Hiss gösterir bize yaşamı.
Fikir çözemez bu yaşamı.
Hiss ile yaşarak fikir edilmir.
Fikirle yaşayıb sevebilinmir.
Her gün yeni şeyler öğrenerek biz
Bu yeni olandan güç alarız biz.
Karşıda olanı defederek biz.
Anlayıb,çözerek sevinirik biz.
Neşeni anlamak verir bizlere.
Çözmek akıldan gelir bizlere.
Akıl cavabı beyinden almaz.
Beyinin cevabın geçmiş yaratmaz?
Akıl çözülen a'na söylenir.
Akıl dışında fikir edilir.
Bir de var kalpten olan hareket.
Bu da düşünerek olan hareket.
Beyin geçmişten alır tavsiye.
Geçmişte olanları hiss yazmış beyine.
Fikir bildiriyor bunu ben yazdım.
O,olmasa bile ben yazardım.
Bu kendinden memnun bilgisine sahip.
Övünerek olmuş yalana sahip.
Yaşamdan ezilip öfke yaratdı.
Bu öfke ile kendin kandırdı.
Öfke ile savaşa fikir başladı.
Bu fikir öfkeni kendi yaratdı.
Yalanı yaratan fikrin kendisi.
Onun verdiği ile savaşan kendisi.
İnsan içi karanlık,kapalı bir oda.
Bu odaya girip oradan yazak.
İçeri girdiğinizde ışık yanacak.
Bu karanlık içte güneş doğacak.
Net göreceğiz orda ne varsa.
Bu iç çözecektir her ne varsa.
Sonra bu ışık yüzünde görülür.
Bu parlak iç bizi güldürür.
Oraya bizleri sevgi çağırır.
O,kendi bizlere bunu anlatır.
Dinlersen eğer fikrin kendisini.
O,yine karanlığda bırakar içi.
İnsan özgür olmadan,
Her zaman kazıklanar.
Ona ne söylersen bile,
Sözlere tutunup kalar.
Kulak verir sözlere.
Söyleneni o,yapar.
Onu kontrol eden,
Ona emirler yapar.
Kaybeder insanlığı,
Öğreter cahilliyi.
Onu kontrol eden,
Ondan yaşar cahilliyi.
Öyle düşünmesin o,
Yönetirse insanı,
Ulaşabilir güçe.
Zulüm görür o,ele.
Bu yola girmeden o,
Görsün bu yolun sonunu,
Onu da eder bedbaht.(mutsuz)
Bir daha olamaz hoşbaht.(mutlu)
Şimdi yolu o seçsin,
Yönetsin mi insanı?
Ya da sevsin insanı?
Kaybetmesin insanlığı.
Neyi çoğaltsan yaşamda.
Sen de yaşarsan onu.
Bu dünyaya yayılır,
Sen de tadarsın onu.
Hayat zalimi sevmez.
Zulmü iade eder ona,
Aradan zaman geçmez.
Bunu ona hiss vermez?
Bak hissin gücüne.
Ne yaparsın sen ona,
O da geri verer sana.
Aynısın yaşadar sana.
Kendini güçlü sandı.
Boş sözler yarattı.
Dedi vicdanlı olun,
Kendisi hissi ezdi.
Vermeden düzü almaz,
Bunu net görmeli.
Kendin tutmasın uzak,
O,da bunu bilmeli.
Övünüp güç gösterdi.
Hiss ona cevap verdi.
Sen zayıfsın bildirdi.
Ona yerin gösterdi.
Yaşatan sadece hissdir.
Bunu dakik görmeli.
Onun olmadığı yerde,
Hiç bir şey olmaz kati.
Yalan sözleri sakla.
Yaşamı hiss yaşatır.
Cevabı kendi bulur.
Sonsuza dek yaşayır.
Vücut onsuz ne yapar?
Hiş şeklini değişer?
Belki nesil üretir?
Onsuz hareket eder?
Söylersen hissi veren ne?
O,zaman bilirsin sen de.
Anlarsan yaşamı,
Kelimeler söylemezsin bir de.
Hiss maddi olmayan
Varlıkları yaşatan.
O neyise yaratmaz.
O,kendisi yaşayan.
Vücut onun nesnesi.
Vücudun o,enerjisi.
Yaşatmak için onu,
Verir hata,doğruyu.
İnsan bu dünyaya,
Geldiğinde canlı idi.
Yüz çevirecek ona,
Olmuş bilgili biri.
Bedene hayat veren,
Sessiz kenarda kalmış.
Vücuda hakim olan,
Şimdi karakter olmuş.
Karakter alışkanlığın,
Nedeniyle oluşur.
Alışkanlığı yol bulamayan,
Zayıf iç oluşturur.
Zayıf iç yalanın,
Nedeniyle oluşmuş.
Yalanı ise insan,
Farklı olma için yaratmış.
Farklı olmak ise,
Zayıflık eseridir.
Yalan söylemek ise,
Kıskançlık işidir.
Sadece soru cevap,
Bu hayatı çözecek.
Bu hayatta duran,
Sadece zevk arayacak.
Zayıflık bu hayatta,
Söyle nereden var olur?
Yaşayanın kendinde,
Söyle zayıflık olur?
Ama bu zayıf içi,
İnsan nasıl yarattı?
İnsandan başka yaratık,
Bakalım bunu yarattı?
Bunu görür görmez,
Bu yaşamı anlıyoruz.
Bunu nasıl görebiliriz?
Bakarak anlamıyoruz.
Anlamak gözle değil.
Hiç bilgi ile de değil.
Belki fikirden gelir?
Yoksa vücuttan gelir?
Anlayış cisme nereden,
Söyleyin geldiğin bildik?
Bunu nasıl anlarız?
Zamanla gelir dedik.
Anlamadan söz dedik.
Sadece idea verdik.
Bu ideaları,
Düşünerek söyledik.
Anlamak zamanla geliyorsa,
Nasıl yaşarız biz?
Şimdi yoksa bizlerde,
Nasıl yaşarız ki,biz?
Bu görüş doğru değil.
Belki de başından vardır?
Başlangıç ne zamandır?
Buna cevap bulunur?
İnsanlar düşünerek,
Dünyaya zaman verdi.
Söyledi bu yaşamı,
Yaradan bize verdi.
Bu yaşam önceden vardı?
Yoksa aniden yarandı?
Beden hissden ayrı,
Kendi kendine yarandı?
Hayatı anlamadık,
Boş sözler yarattık.
Bu boş sözlerle bizler,
Yaratanı aradık.
Yaratıcıyı arayır,
Yalan sözler yaradan.
Sadece yalan kelimeler dir,
Düşünceyi yaradan.
Yalanların kendinde,
Gerçeği biz aradık.
Yalanı anlamadık,
Düşünerek yarattık.
Çünkü doğru olduğunda,
Bizler hiç düşünmüyoruz.
Açık durumda bizler,
Hiç bir vakit düşünmüyoruz.
Biz hissin verdiği ne,
Kötü,iyi isim verdik.
Parçalayıb yaşamı,
İç de savaş etdik.
Kötü denen şeyden,
Uzak durmak istedik.
İyi olana gelince,
Ona ulaşmak istedik.
Her ikisini hiss verir,
Bunu net görmedik.
Yaratarak yalanı,
Zaman düzeltir dedik.
Zaman böyle yarandı.
Yalan ise çoğaldı.
Sevgi nasıl var olsun?
İnsan yalan yarattı.
Anlıyor yalan söylər.
Bunu bilerek yapar.
Çünkü kimseyi sevmez
Onu da kimse sevmez.
Yalan nasıl dayansın?
Herkes kendin düşünür.
Yaşam amaça dönmüş.
Yalanla kendin övmüş.
Bunu görünce bizler,
Dekik yalan dünyadır.
Anlamadık hissi biz,
Söyleriz o,da yalandır.
Dünyada en kolay iş,
Hiçbir şey yapmamak.
Uzak durub böyle,
Saçma sapan konuşmak.
Bu noktaya çokdan vardık.
Gerçeğe hiç bakmadık.
Yalanı çözmek için,
Bizler yakın durmadık.
Neden çözelim yalanı,
Kâr ondan gelir.
Yalan söylenmediğinde,
Bizi farklı kılan nedir?
Form olarak farklıyız.
Ses tonunda farklıyız.
Karakter de farklıyız.
Bilgide de farklıyız.
Ama o,nedir bizlerde,
Hiç farklı olmuyor?
Ne yaparsak yapalım,
Bir olduğun anlatıyor.
Bunu anladığımızda,
Bizde sevgi yaranar.
Bir de farklılık için,
Söyle yalan konuşar?
Sevgi böyle bir şey.
Yaratmaz yalan bir şey.
Kendin yüce göstermez.
Yalan sözler söylemez.
Bilmemek kötü değil.
Anlamamak kötü değil?
Sonuçta bu hiç olamaz.
Vücud onu hissden almaz?
Hissin kendin çözmeden,
Sevgi hiçbir yerden gelmez.
Onu çözmek için,
Sizce sevgi gerekmez?
Sevgi yalandan kenar.
Yalan amaçtan doğar.
Amaçı kurar farklılık.
Bunu fikir yaratar.
Bu farklılık isteyi,
Hoşumuza gitti.
Farklılık yaratırken,
Bize alkışlar geldi.
Hiss amaç yaratıb,
Karşılık hiç beklemez.
Çünkü bütün varlıklar,
Ondan hareket eder.
Bizim gibi varlıklar,
Rahatlık ne anlıyorlar?
Kolay olanı anlarlar!
Neden kendileri için yaşamıyorlar?
Hiç nesil doğurmasın,
Sadece keyfine baksın.
Böylesi daha uygun,
Neden acı yaşasın?
Birisine zaman ayırıb,
Neden hayatını harcasın?
Kendine değer verib,
Değerli ömür yaşasın.
Kendini ayırmak için,
Yalan sözler söylesin.
Söyleyerek sözleri,
Kendi bir şey yapmasın.
Var mı böyle yaşam?
Nerde var böyle düzen?
Hayatta var hüküm eden?
Varsa hanı söz söyleyen?
O,da onlardan bir,
Ortada bir şeyler edir.
Hayatta lider varsa,
Neden emir edilmir?
Hayatta var zalımlık?
Varsa olur rahatlık?
Sonra koşu başlar,
Yaratıcı aranar.
Bu nedenle varlıklar.
Bir yaratıcı aramıyorlar.
Çünkü hayatta onlar,
Hiç zulüm yaşamıyorlar.
Onları bu hayatta,
Hiss eder tamamen rahat.
Onu yüce görürler.
Kendileri karar vermezler.
Kurulan yalanlardan,
Bizler acı çekiyoruz.
Yaşamda acı yoktur,
Bunu kesin biliyoruz.
Sen de göreceksin,
Takip etsen doğruyu.
Doğruyu nasıl izler?
Oyunu devam eder.
Oyun bulmaca gibi,
Ya onda,ya da bunda.
Böyle yalan biter mi?
Kesin cevap yok onda.
İnsan nasıl anlar,
Doğru cevap var bende?
Doğruluk gören olur,
Bu soruyu soranda?
Anlamaz soru sorar,
Henüz bunu görmedi.
Anladığı vakitse,
Hiçbir sual vermedi.
Her yerde söyleniyor,
Soru soran yücedir.
Soru soran düşüncedir,
Ona da yüce denilir.
Soruyu soran fikir,
Neden beyinde verir?
Beyinde ne ise var ki,
Düşünce sual verir.
Beyinde nedir böyle,
Soruları var eden?
Doğru gelmediği için,
Fikirdir sual veren.
Fikir kendi kendine,
Soruları var edir?
Yoksa yaşayan kendi,
Beyine bilgiler verir?
Bir soru da soran var.
Onu bilgi yaratar.
Bilgiler ise beyini,
Labirent de tutar.
Buradan verilen sual,
Çıkış bulamamış kati.
Bu labirent beyine,
Sadece verir zülmeti.
Zülmetden çıkmak için,
Bilgiler karar verir.
Bunu devam ederek,
Çaresizlik acı verir.
Zayıf içse karakter,
Bilgidir o,elbett.
Deneyimdir önçesi.
Bağlılıktır nedeni.
Bağlılık hissden gelir?
Yoksa bilgiden gelir?
Nasıl bilir ben kimim?
Nelere ben sahibim?
Ben hangi ülkedenim?
Hangi dine sahibim?
Karakterim nasıldı?
Hangi görüşe sahibim?
Onları hiss var edib?
Yoksa bağlılık edib?
Düşündük ki o,bizi,
Bu hayatta var edib.
Fikrin kendisi bize,
Nasıl kararlar verdi?
Bakarak bilgilere,
Böyle cevaplar verdi.
Her bir kararı bizler,
Düşünerek yarattık.
Hissin ötesinde,
Yaşama cevap verdik.
Biz hisse hiç bakmadık.
Bağlılıkla yaşadık.
Böyle yaşayarak biz,
Hayattan uzak kaldık.
Bilgileri hiss yazır.
Fikir ona bağlanır.
Ey fikir dayan artık.
Yaşamı hiss yaşatır.
Bağlanarak bilgiye,
Dönmüşsün çaresize.
Hissi aşağılamak,
Haksızlık ettin bize.
Sözleri bilmemize rağmen,
Neye dendiğin bilmiyoruz.
Yaşamı istek bilib,
Düşünce özgürdür diyoruz.
Akıla fikirdir dedik.
Fikire yaşam dedik.
Vücud hiss edir dedik,
Bu hayatı mahvettik.
Sevgi bilinmez nedir.
Ona bağlılık denir.
Zeka bilgi olarak,
Bize bilgi verilir.
Yaşam olmuş söz söylemek,
Kelimelerden cümle düzmek.
Konuşarak vakit geçirib,
Ölümü yakın etmek.
Yaşamdan acı çeker,
Yalnışa doğru diyen.
Gerçeği göre göre,
Yanlışa alkış eden.
Anlamak ise bize,
Artık ilginç gelmiyor.
Düşünerek konuşmak,
Daha ilginç gelmiyor?
Düşünen bir beyinle,
Sadece idea verdik.
Bu yaşamı ilimle,
Çözebiliriz söyledik.
İlim cismi takib edib,
Hareketleri bilmek.
Bu bilgilerle yine,
Tekrar sualler vermek.
Tekrar suallar verib,
Yine cismi izlemek.
Anlama ulaşmak için,
Beyinde fikir etmek.
Yaşam ilimle çözülür?
Neden sorular olur?
Anlayışlı beyinde de,
Hiç bilgi soru sorur?
Sonra düşünerek biz,
Mantık çözer dedik.
Mantıkı bilgiyle biz,
Özgelerden öğrendik.
Zaman bilgiyi artırdı,
Sonra mantık yaratdı.
Zaman bilinçli görüş,
İnsanlarda yarattı.
Hayatı çözerek yaşa.
Ömrü harama boşa.
Çözülmeden yaşam sorusu,
Düşünce koşmayı öğretir sana.
Kaçan yarattı dünyada acı,
Koşarak düşünür kurtulacak.
Çözülmez ise bu fikrin yaşamı,
Bu karanlıktan nasıl kurtulacak?
Bu yalanlarla dolu fikrin kendisin,
Nasıl saklayarak elinden kurtulacak?
Onu güçlü olan doğru soru,
Çözüp sonsuza dek susturacak.
Doğru sorunu sorular anlayarak.
Düşünüb de nasıl anlayacak?
Düşünerek yol seçilir doğru yok.
Anlamlı beyinde seçimde yok.
Düşünerek doğruyu nasıl bulacak?
Hissederek yaşamı anlayacak.
Hissin kendi doğru bilgiyi öğreterek,
Bu bilgi ile doğru sorular soracak.
Bu hayatta sorarak doğru soru,
Çözülmemiş soru kalmayacak.
Beyin daha koşmaktan kurtularak,
Yanlış bilgiden özgür olacak.
Beyin soru sorar bağlılık dan.
Bağlılığın sorusu kim olandan.
Kim olmayı öğrenerek toplumdan.
Sonra kendin farklı görür onlardan.
Değer verir içindeki bilgiden.
Bu bilgiler gelir ona geçmişten.
Ona gelen tüm bilgiler,
Gelir kolektif insan emeğinden.
Bu kendini beğenmiş beynin,
Kişisel hiçbir emeği yok anlamaz.
Öğrenerek verilen bilgileri,
Öğrendikten sonra benliği oluşmaz?
Bu beynin yaşamı zayıflıktan.
Bu yüzden özgür olmaz geçmişten.
Bilgilere bağlanmayan beyinse,
Özgürlüğü baştan almıştır hissden.
Anlayarak bilgilere bağlanmaz.
Bu hayatı çözümeden yaşayamaz.
Bu hayatta kendin yüce yaratmaz.
Hissin ötesinde cavab aramaz.
Düşünerek beyinde yol arayan.
Yaşarken yaşamı anlamayan.
Anlamadan bilgileri aramaz?
Bilgileri alsa bile anlamaz.
Bilgilerle bedene yol gösterir.
Neyi nasıl yapmalısın bildirir.
Benim dediğimden sapma diyor.
Bedenin duygudan doğduğunu anlamıyor.
Düşünür duyğu vücuttan gelir.
Bu düşünce ona bilgiden gelir.
Duymuş ki,var cisim var yaşanan.
Bir de var onları yaratan.
Yaşadığın duygunun dışında yaşamaz.
Var olduğun duygunun dışında anlamaz.
Varlıklar da onun dışında yaşamaz.
Yaratıcıyı bilgi olarak tanımaz?
Bu hayatta çaresizce dolaşır.
Anlamıyor onu bile hiss yaşatır.
Çaresizlik neden doğur anlamaz.
Söylər onu bana veren hayattır.
Bu hayatı değersiz bilib,görür.
Kendin güclü göstermekten mutlu olur.
Söylüyor çareler benden gelir.
Bu yalanlar onu zayıf gösterir.
Yalanları söylər ki,doğrular yok.
Anlar ki,doğru hiç kimsede yok.
Bu yüzden yalan dillerde gezer.
Yalan sadece doğrudan acı çeker.
İnsan bildirir ki,bu hayatta,
Çok acılar çektim zalim dünyada.
Konuşarak geçmişi hatırlıyor.
O,geçmiş ki,onu rahat bırakmıyor.
Yaşarken yalnızca hatalar yapdı.
Hataların eziyet verdiyini anlamadı
Anlamadan yaptığı her hareket.
Yaşatır dünyada ezap,eziyet.
Anlamadan der doğru yapmışım.
Ben dünyada sevgi ile yaşamışım.
Neden böyle acımasızdır dünya?
Karşılığında sevgi vermedi dünya.
Bu çaresiz beynin yapdığı fikir.
İnsanı ne kadar zayıf gösterir.
Hala dünyayı anlamadan,
Ömrünü dünyanı kınakla geçir.
Yaşam var olur tek bir hissle.
İnsan yaşayamıyor yaşamda hissle.
Dua üreterek çözüm beklenir.
Zayıflık duanı üretir bilmir.
Bu durumda kendin güçlü gösterir.
Gerçekler bendendir böyle söylenir.
Soru sorulduğu anda yalan söylenir.
Yalan bu varlığı zayıf gösterir.
Beyin güç harcar yüce olmaya.
Var olan hayata cevap bulmaya.
Koşar her zaman rahat yaşama.
Acıdan uzak durup azad olmaya.
Düşünür anlamak güç talep edir.
Güçlü olma için zaman tükedir.
Bu dünya yaşamın eziyet bilir.
Verdiyi kararı deneyim edir.
Hala anlamadı canlı yaşamın.
Beyinde bağlılık verir kararın.
Yaşam cevabın kendinde bilir.
Bu fikiri beyine bilgiler verir.
Bakınca yaşama yine düşündü.
Bu yaşam cevabın fikirde gördü.
Soruyu,cevabı verir bu fikir.
Bilgiler yanlışdır fikir edilir.
Soru sorulduğunuda bilgi izlenir.
Bilgi geçmişten gelir bilinir.
Bakarak bilgiye cevap verilir.
Bu cevap canlını çaresiz edir.
Canlının kendisi her anı yaşar.
Yaşamın cevabın kendisi bular.
İnsanlar bilgiye bağlanan anda.
Gerçeği aradı yalnızca yaşamda.
Dediler yalandır,fanidir dünya.
Söylediler acımasız,zalimdir dünya.
Her zaman gördüler zalim yüzünü.
Göremediler sevgi dolu yüzünü.
Onu görmek için yollar seçildi.
Ne yapılsa da sevgi gelmedi.
Kıymeti her zaman karakter verdi.
Bu zayıf içe dünya neyledi?
O,kendi-kendisine acı çektirib.
Yalan söylediğini kendisi bilib.
Doğruyu kenara koyduğu andan.
Dünya bu içe görülüp yalan.
İnsanlar doğruyu arıyor niye?
Çünkü içde acı çekilir diye.
Yalanlardır acı çektiren bize.
Doğrular hiç eziyet edir bize?
Anlamadık doğrunun yok suali.
Doğru gören neden vermir suali?
Verir hisse bu hayatta cevabı.
Fikrin ise şu an olmur suali.
Neden soru sorulsun ki,doğru var.
Düşünceye kıymet veren hiss olar.
Yaşamda kıymeti hiss veriyor.
Bir tek insan şunu anlamıyor.
İnsan henüz anlamır ki,bu fikir.
Hayatta kıymeti kendisi vermir.
Düşünce soru sorar yaşayan için.
Yaşamda da o,alır hissden düzün.
Şimdi fikir kıymet verir bilgiden.
Bu bilgiler gelir ona geçmişten.
Anlamadan topladığı bilgiler.
Fikir edip bedene yollar seçer.
Seçim,arzu,umut yaratır bilik.
Bu bilgiler özgürlük verir dedik.
Özgürlüğü kelime olarak bildik.
O,da hissden doğar bunu göremedik.
Anlamadan bu hayatı söz dedik.
Bu sözleri herkese de öğrettik.
Hisseten öne kelimeleri geçirdik.
Düşünerek bu hayatı mahvettik.
Sözleri de hiss kendisi var edir.
Sözler bile hisse hizmet gösterir.
Bu sözleri dikkat çekmeye söyledik.
Bu yüzden hayatta savaş ettik.
Yalanlarla yaşamda acı çektik.
Acıyı hiss bize verir bildik.
Herkes onu susturmaya çalışır.
Bilgi artık hissle savaş aparır.
Söylenen sözlerden sual doğuyor.
Doğru cevaplar dan sual olmuyor.
Söylediler sorular cevap buluyor.
Hatalar beyinde soru soruyor.
Yaşamı görmeden söz söylediler.
Yaşayan nedir ki,dakik bildiler?
Bilgiye bakarak cevap verdiler.
Vücuda can veren ruhdur söylediler.
Yine de cevap dan suallar doğdu.
Cevabı verenler fikir oluşturdu.
Fikir cevapları bilgiden aldı.
Bu bilgi onlara geçmişten kaldı.
Doğru yoksa bilgi toplanır.
İnsanlar bilgiyi toplumdan alır.
Toplumun verdiği doğru bilgiler.
Yine de beyinde verir sualler.
Anlarız şu işte neyse düz değil.
Yalanı gören ise anlamak değil?
Anlayış bağlılık yaratmır dedik.
Bağlılık yalanı koruyor bildik.
Bağlılık var eder savaş yaşamda.
Odur gerçeğe karşı çıkan da.
Anlıyoruz bağlılık sözlerden doğur.
Bu sözler insanı çaresiz koyur.
Farklılık toplumda üstün bilinir.
Farklı olmayana aciz denir.
Bu görüş elbette toplumdan gelir.
Toplum hiss edene öğütler verir.
Toplumda doğrular yokdur bilinir.
Bu toplum hala tavsiye verir.
Gerçeğe ulaşmadan sözler söylenir.
Söze bağlanmaya zor tatbik edir.
Anladıq şu işin sebebi nedir.
Doğru olmadığında böyle edilir.
Anlamsız yapılan her bir haraket.
Canlıya her zaman verir eziyet.
Her zaman insanları kınıyor toplum.
Yeni doğanı öğreter toplum.
Söyledi yalançı,hırsızdır insan.
Geldiğinde onları getirdi insan?
Kendisi tutar,koruyor bunu.
Yalanlar zayıf gösterir onu.
Görünür gerçekler yoktur hiç onda.
Yalanlarla dünyaya hüküm eder o,da.
Sadece anlama hüküm edemez.
Onu hiçbir şekilde yenemez.
Anlamak susturur onu hayatta.
Hiss verir insana anlam yaşamda.
Anlıyoruz dünyanın suçu yoktur.
Kötü olan şeyleri tuplum korur.
Toplum dünyada bağlılıkla yaşar.
Bağlılık yalanı korur saklar.
Vücudun hareketi hissden doğar.
Hiss hiç kimden tavsiye almaz.
Bunu da anladık insan dünyada,
Yalan yaratmış farklı olmaya.
Zayıf iç farklı olmayı güç bilir.
Farklı olmak için zaman harcayır.
Bu beyin herkesle rekabet eder.
Kendin de dünyada farklılık ezer.
Sandık ki,yaşamın cevabı bizde.
Konuşup ilettik herkese biz de.
Hiç olmadı ki,diyalog bizde.
Sözleri toplayıb yaşadık biz de.
Değerli olmadı dünya yaşamı
Yalanı koruyup ettik devamı.
Yaşayan verdikçe yaşam sualı.
Geçmişten kalanlar verdi cevabı.
Yaşayan yaşar anlayar biter.
Bilgiler canlıya öğütler verer.
Kulak vermedik ki,hiç zaman ona.
Doğruya ulaşmadan uyduk yalana.
Yazılar okuduk yaratan nedir.
Hiç yazan olmamış yaşayan nedir.
İnsanlar anlamıyor yaşayan nedir.
Yaratıcı bilgi gibi izah edilir.
Yaratan bilinir yaşam var diye.
Yaşamı yaşayan var edir ele.
Yaşayan var edir forumu ele.
Formlar değişir hiss olur diye.
İnsanlar yaşamı görmeden yine.
Söylerler yaratan bilgidir ele.
Yaratan hakkında sual verende.
Cevabı bilgiler verir yine de.
Yazılar yazılır iyi,kötüden.
Bunları eskiden ayırmış insan.
Söylenib kötüyü yaradır şeytan.
İyi olanları ise verir yaratan.
Bu görünüm yaranıb beyinde çoxdan.
Bunları var edir bir tek ayıran.
Ayırmak yaranmış doğru olmadan.
Onları vücuda hissdir yaşadan.
İyi,düşünmeden cevap bulduran.
Kötü ise anlamsız işten doğulan.
Hala da yaşamı anlamır insan.
Vücuda hüküm edir eskiden yalan.
Acıyı yaşadır insana yalan.
Yalanın cevabın arar her zaman.
Anlamıyor cevabı verir yaşayan.
Düşünüp cevabı arayır insan.
Acıyı yaşıyor yalnış olandan.
Gerçeği arar ki,kurtulsun ondan.
Cevabı arıyor yalanı kuran.
Beyinde fikirdir bunu başladan.
Bu fikri var edir bir tek ayıran.
Düşünür kendi var bir de yaşanan.
Diyor ki,bir de var beni yaratan.
Anlamaz hepisin hissdir anlatan.
Derler cevabı düşünce verir.
Soru soruldukda fikir edilir.
Bilgi olmadığında düşünce neyler?
Cevap olarak bilmiyom söyler.
Sorunun cevabın fikir arıyor.
Ben kendim cevabı bularım diyor.
Öğrenir cevabı söz gibi fikir.
Sözlerle anlamaz,sadece bilir.
Fikir habersizdir cevap verenden.
Düşünür kendi dir yaşamı gören.
Sözleri fikire toplumdur veren.
Olmamış bizlere hissi gösteren.
Özgür olamadı yaşamda insan.
Bu sözün cevabın arıyor her an.
Sözlerin kurduğu rüyadan uyan.
Özgür olabilir bir tek anlayan.
Cisme yaşayan gösterir kendin.
Anlamak kıdadır yaşayan için.
İnsanlar cevabın arıyor sözün.
Çöze bilmediler yaşamın kendin.
Yaşamın cevabı hissi anlamak.
Hissi anlayıb da sevgiyi tatmak.
Her zaman bildirir yüçe yaşamak.
Hayatı çözerek beni anlamak.
Yaşamın cevabın göremeyen insan.
Aldanarak çaresiz kalır her bir an.
Çaresizdir doğru cevab arayan.
Yalnış ile kimdir rahat yaşayan?
Doğru neyin kıdasıdır yaşamda?
Ne yemekdir ne içmekdir dünyada.
Doğruya kim ulaşmamış durursa.
Her zaman zulmü yaşar dünyada.
Bu hayatta özgür olmayan insan.
Arayacak her zaman bir kahraman.
Bu fikri yaratır çözüm bulmayan.
Yaşamı bizlere hissdir anlatan.
·
1,419 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.