Kitap, 1946 yılına kadar bilim-kurgu edebiyatının serüvenini ve bu yolculuk boyunca Batı medeniyetinin insana, evrene ve bilime yaklaşımının bilim-kurguyu nasıl etkilediğini anlatıyor. Yazara göre bu yaklaşımların bilim-kurgudaki yansımaları önemli, çünkü yazar mitolojinin devamının fantastik edebiyat değil de bilim-kurgu edebiyatı olduğunu savunuyor. Bir örnekle açıklamak gerekirse: Antik bir Yunan için Zeus ile ilgili bir hikaye olağanüstü, ama Zeus'un kendisi gerçek veya gerçek olabilir. Bir fantastik okuru için ejderhalar olağanüstü, ama ejderhalar gerçek değil ve ejderhaların gerçek olma ihtimali yok. Bir bilim-kurgu okuru için katil robotlar, uzaylılar veya galaksiye yayılmış bir insanlık olağanüstü, ama bunlar şu an gerçek olmasa bile ileride gerçek olabilir. Antik Yunan nasıl yaşadığı çağın inançlarına göre Zeus gerçek olabilir diyorsa, rasyonel düşünce ve bilime inanan günümüz okuru da bir gün başka gezegenlere yerleşebiliriz diyor. Yazarın bu teorisini anlattığı girişi bir kenarda tutarsak kitabı iki yarıya ayırabilirim. Kitabın ilk yarısı, Mary Shelly, Edgar Allen Poe, Jules Verne ve günümüzde onlar kadar hatırlanmayan birçok yazarın bilim-kurgu edebiyatına giden yolda attığı adımlarla başlıyor. Paralelinde ise Ütopya Kurgusu, Bilim-kurgu ile aralarındaki fark, ve sonrasında nasıl birbiriyle kucaklaştıkları anlatılıyor. Tam anlamıyla bilim-kurguya geçiş ile H.G. Wells ve Edgar Rice Burroughs üzerinde duruluyor. Bunun peşine 1. Dünya Savaşı'nın etkileri ve distopya edebiyatı; son olarak da ilk bilim-kurgu dergileri, E.E. Smith, Edmond Hamilton, ve Space Operanın doğuşu anlatılıyor. Kitabın ikinci yarısı ise 1938-1946 arası Bilim-kurgunun Altın Çağı denilen dönem hakkında. John W. Campbell'ın Astounding dergisine editör olması, bilim-kurgu için vizyonu, ve bu vizyonu gerçekleştirmek için girişimleriyle başlıyor. Devamında yaklaşık 300 sayfa boyunca Altın Çağın üç büyük yazarı ve başlıca eserleri inceleniyor: Isaac Asimov - Robot ve Vakıf, Robert A. Heinlein - Future History, A. E. van Vogt - Slan. Bu isimlerden geriye kalan ufak alanda da; Lester del Rey, L. Sprague de Camp, ve Lewis Padgett gibi bazı yazarlara yer veriliyor. Finalde ise İkinci Dünya Savaşı ve dolaylı yoldan sebep olduğu bilimsel-aşkınlıktan bilinçsel-aşkınlığa geçiş anlatılıyor. Böylece bilimsel-aşkınlığın ruhsal-aşkınlığı devirmesiyle başlayan hikayemiz sona eriyor. Okumaya başladığımda, kitabın yazıldığı tarihi ve uzunluğunu düşünerek, Yeni Dalga dönemini(altmışlar ve yetmişler) de işlediğini varsaymıştım. O bakımdan hayal kırıklığına uğradım. İlk yarıdaki o yoğunluk ve özlüğü ikinci yarıda bulamadım. Asimov, Heinlein ve van Vogt üzerinde bence aşırı durulmuş. Bu eksiklere rağmen kesinlikle okumaya değer bir kitap. Bilim-kurgu edebiyatına düşkün herkese öneririm.

The World Beyond the HillAlexei Panshin · Tarcher · 19901 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.