İmgelem ve Yapay EvrenHuysmans'ın bulunduğu dönemin doğalcılık akımının sınırlarını yıkma, yazına yeni bir soluk getirme hevesi üzerine yazdığı Tersine isimli romanı bir çok yazar tarafından tepki görmüştür. Yazarın cümleleri ile '...önce şu benim duyduğum pencereleri açma, bunaldığım ortamdan kaçma gereksinimi... geleneksel “entrika”yı, hatta tutkuyu, kadını ortadan kaldırmak, ışık fırçasını tek bir kişi üzerinde yoğunlaştırmak, ne pahasına olursa olsun, yeni bir şey yapmak” bu eserin yazılış amacını özetler.
Des Esseintes genellikle düşlere sığınır, güçlü imgelemi ile yapay bir evren yaratır. Ancak çevresindeki çoğu durum ve kişiye olan hor görüsü ile yalnızlaşır, sinirsel ve bedensel hastalıkların çıkması memnuniyetsizliğini artırır. Karamsar dünyasında geçmiş düşüncelerini tekrar yaşatırken aynı anda edebiyat, müzik, resim ve kokulara ilgi duyar. Kendisine içsel bir cennet yaratır, satın aldığı fakat bakımını sağlayamadığı türlü bitkiler ile, evinde yaptığı dekorasyonlar ile bu içsel dünyasını renklendirir. Vaktinin büyük kısmını kişisel zevkleri ve bunlar üzerine düşünmeye ayıran Des Esseintes'in gün içinde nadiren etkileşime girdiği kişiler uşaklarıdır. Onlar tarafından rahatsız edilmemek üzerine ev rutinlerini düzenler. Evini de küçük bir müzeye çeviren Des Esseintes ölüm işkence temalı portreleri izleyerek gününü geçirebilmektedir. İnsan yaşantısına doğal akışa böylesine ters düşen yaşam tarzı ve evrensel hor görüsü onu günden güne dünyadan uzaklaştırır.
Karakteri kendine yakın hisseden kimseler tarafından daha anlaşılır olacak bu kitap içsel yolculuk ve yapay evrende yaşamayı belki de olabilecek en güzel şekilde işlemiş.
