173 syf.
8/10 puan verdi
Öncelikle 
Ataol Behramoğlu yazdığı önsözü 
Aleksandr Puşkin i ve eserlerinin Rus Edebiyatına kattıklarını çok güzel açıklıyor. Rus Edebiyatında avangard bir tutum sergilemiştir. Önsözünde --''Yüzbaşının Kızı'' yazılmasaydı, Tolstoy'un ''Savaş ve Barış''ının da yazılmamış olacağı görüşü ileri sürülmektedir. -- der Behramoğlu. Puşkin öncesindeki Rus edebiyatını bilmediğimden söz hakkım olmaz elbette, sonrası için Behramoğlu'nun açıkladıklarını farkediyorsunuz okudukça.
Notlarıma aldığım Rus yazarların yaşadığı dönemi burada da dursun:
Aleksandr Puşkin (1799-1837)
Nikolay Gogol (1809-1852)
Fyodor Dostoyevski (1821-1881)
Lev Tolstoy (1828-1910)
Önsözünden bir kuple daha:
"Puşkin anlatı alanında başyapıtı olan ''Yüzbaşının Kızı''nı da 1836 yılında tamamlayıp yayınladı. Nikolay Gogol bu romanla ilgili olarak şöyle demektedir: ''Yüzbaşının Kızı ile karşılaştırılınca bütün romanlarımızm ve büyük hikâyelerimiz yavan kalıyor. Saflık, yumuşaklık öyle bir yüksekliğe ulaşıyor ki bu yapıtta, gerçek bile yapmacık ve karikatürize edilmiş gibi görünüyor. Ortaya gerçekten de ilk olarak Rus karakterleri çıkıyor. Kalenin basit komutanı, karısı, bayraktar, biricik topuyla kalenin kendisi, zamanın karışıklığı, sıradan insanların o alçak gönüllü büyüklüğü. Bütün bunlar yalnızca gerçek değil, onu da aşan bir şey.''
Şuraya bir şey daha eklemek istiyorum Fyodor Dostoyevski de Nikolay Gogol için “Hepimiz Gogol’un Palto’sundan çıktık.” diyerek 
Palto eserinin önemini anlatmaya çalışmıştır.
Uzun zamandır rus klasiklerinden okuma yapmadığım için özlemişim sanırım. Bu dönemde çok tatlı geldi. Rus klasiklerindeki o samimi konuşmayı özlemişim. 
Yüzbaşının Kızı eseri kısa olduğundan tadı damağımda kaldı. Askercikler, kızançıklar.. Savelyiç'in efendisene karşı sözleri, Vasilisa Yegorovna'ın kızına ve askerleri bağrına basışı...Bu genel anlamda Behramoğlunun anlattığı samimiyet ve gerçeklik yüzümde tebessümle okumamı sağladı.
Puşkin'in yenilik denemelerinden de özellikle dikkatimi çeken okuyuculara seslenme kısmı. 3-4 defa hikayenin ortasında "okuyucular da farketmişlerdir" gibi "okuyucular bunları bildiğinden tekrarlamayacağım" gibi sözleri biraz deneme olarak düşündüm. Hikayeyi ele alış biçimi direk okucuyla iletişim halinde değilken birden okuyucuya dahil ediyor.
Yine incelememde hikayeyi özet geçmeden bitirmiş olacağım. Konusu zaten her yerde bulabileceğiniz gibi Çariçe 2. Katerina dönemindeki Pugaçov İsyanı (1773-1175) döneminden kesiti kurgusal tarih olarak sunuyor önümüze. Edebi dilini çok sevdiğim bir eser oldu. Diğer eserlerinde görüşmek üzere...
··
1 plus 1
·375 views
Arzu ve değerli bakış açısı 😌🤍
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.