Prusyalı bir muvazzaf subay olan babası gibi genç yaşta orduya katılan, 1914'te katıldığı I. Dünya Savaşı'nda gözlemlediği, statik siper savaşının yıkımından ve sonuçsuzluğundan sakınmak için gelecek savaşlarda kullanılabilecek taktikler üzerinde çalışan III. Reich Genelkurmayı Heinz Guderian'ın ilk kitabıdır. Tank savaşı üzerine geliştirdiği yıldırım savaşı (Blitzkrieg) taktiği ile düşman hatlarında sağladığı derin gedikler ve çevirme harekâtlarıyla büyük başarılar kazanmış, Sedan'dan Manş'a üslerinin dur emirlerine rağmen çok hızlı bir şekilde ele geçirmiştir. Savaşın sonlarına doğru Führer ile anlaşmazlığa düşünce görevden alınmıştır. Kitapta bahsedilen konular ise şöyle: - Statik keyfiyetli mevzi savaşının ortaya çıkışı - Mevzi savaşından kurtulmak için başvurulan topçu muharebeleri ve kullanımı çok daha zor ve tehlikeli olan zehirli gaz muharebeleri - İngiltere ve Fransa’da tankların ortaya çıkışı, ilk muharebe deneyimleri ve bu deneyimler sırasında yapılan hatalar. Tankların potansiyelinin daha iyi kullanıldığı Cambrai ve devamındaki muharebeler, - Versailles Antlaşması ve hükümleri - Almanya dışında 1935’e kadar gerçekleşen gelişmeler - Alman zırhlı birliklerinin kuruluşu ve bu yolda karşılaşılan zorluklar, motorize sınıfların temel prensipleri - Alman zırhlı birliklerindeki gündelik yaşamı - Ve son olarak zırhlı birliklerin muharebe tarzı ve diğer sınıflarla işbirliğinden bahsedilmiş. I. Dünya Savaşı’ndan örneklerle diğer sınıflarla yapılması gereken işbirliğine dikkat çekilmektedir. Guderian’ın kitabında sunduğu tezlerin temel nitelikleri, kendisinden üç yıl önce, Der Kampfwagenkrieg’de hâlihazırda yazılmıştır. Fakat von Eimannsberger’in eseri hak ettiği ilgiyi görememiş, etkisi askerî camia ile sınırlı kalmıştır. Actung Panzer'ın hedef kitlesi halktır. 1937 yılında I. Dünya Savaşı'ndan sonra yayımlanmıştır ama etkileri, uygulamaları ve sonuçları II. Dünya Savaşı'nda görülmüştür. O yüzden ikinci savaştan biraz bahsedeceğim. Alman Wehrmact ordusunun başarılı olmasının bir nedeni Blitzkrieg taktiğini doktrin haline getirmesiydi. Savaşın başlarında zırhsız ama hızlı alman tankları, çevik hareket ettiğinden başarılı oldular. Savaşın başında iyi organize olan Luftwaffe'nin (Hava Kuvvetleri) desteği de bu birlikleri daha etkili kıldı. Fakat savaşın sonlarına doğru Führer'in daha zırhlı ve büyük tanklar istemesi bu doktrinin uygulanamamasına neden oldu. Ardından lojistik ve doğal kaynaklar da yetersiz gelmeye başladı. Guderian anılarında, zırhlı birlikler hakkında şöyle diyor: “General Lutz’un emirleriyle, 1936-37 kışında “Actung Panzer!” başlığı altında yayınlanacak bir kitap hazırladım. Kitap zırhlı birliklerin gelişim öyküsünü anlatıyor ve Alman zırhlı kuvvetlerinin kuruluşunda esas tuttuğumuz temel düşüncelerimizi, ana doğrultularıyla belirtiyordu. Bu kitapla, normal hizmet kanallarından sağlayabileceğimiz sayıya oranla, daha büyük bir halk kütlesinin ilgisini, planlarımız üzerinde toplayabileceğimizi umuyorduk. Bununla birlikte, biraz güçlüğe katlanarak, özel askeri basın yardımıyla görüşlerimizin açıklanması ve böylece çok gürültülü bir muhalefetin karşısında durmaya çalışıyordum.” Görüldüğü gibi zırhlı birliklerin kullanılmasına muhalif kesimler de vardı. Bu kesimler halen modası geçmiş, tankların sadece piyadelere destek amaçlı kullanılması fikrini savunuyorlardı. Zırhlı birliklerin aktif kullanılmasını savunan bir diğer komutan da Fransız Tuğgeneral Charles de Gaulle'dür. Fakat De Gaulle savaşta çok rol oynayamamış, Fransız ordusunu I. Dünya Savaşı Verdun kahramanı Philippe Pétain yönetmiştir. Fransa ordusu motorize birliklerin kıymetini yeterince anlayamamış, düşmanın hareket etmesi beklenmiştir. Böylece Fransa sadece 46 günde yenilgiye uğratılmıştır. De Gaulle Fransa'nın bu hareketini "Maginot Hattı zihniyeti" diyerek eleştirmiştir. (I. Dünya savaşı sonrasında Fransa ile Belçika ve Almanya sınırı, Almanların ilk savaşta olduğu gibi Belçika üzerinden saldırmalarını önlemek için Maginot Hattı ile çevrilmişti). Motorize birlikleri iyi kullanan bir diğer general ise ünlü Amerikalı savaş komutanı George S. Patton'dır. Guderian ve De Gaulle gibi hızlı savaşa inanıyordu. Kuzey Afrika ve İtalya'da sıkışıp kalan müttefik birliklerinin ilerlemesinde büyük rol oynadı. Tabii diğer iki generalde olduğu gibi üsleri tarafından önü kesilmiş ve diğer generaller tarafından rakip görülmüşlerdir. Savaştan sonra anılarından bahsettiği "Bir Askerin Anıları" kitabını yazmıştır. Okumanızı tavsiye ederim.

Achtung-Panzer! Dikkat Tank!Heinz Guderian · Kastaş Yayınları · 202176 okunma

·

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehmet Ubeyde