Hakan Türkeș: "Raf Ömrü": Raf Ömrü . . Ruhlara işlenmiş bir aşk var imiş ezelde Aşk yoksa raflara insan etleri Aşk yoksa mürekkeplere zehir Varılacak bir sevgili yoksa Kepenkleri indirip kapatabiliriz dünyayı....

. . Ruhlara işlenmiş bir aşk var imiş ezelde Aşk yoksa raflara insan etleri Aşk yoksa mürekkeplere zehir Varılacak bir sevgili yoksa Kepenkleri indirip kapatabiliriz dünyayı. Burada sabah hepimiz için bir şiir... İnsandan insana bulaşırken yalnızlık Raf ömrü çabuk geçer ,otlar sararır Dünya kabuk bağlar bütün yaralarda Bir susayışı dudakta unutup kalırım ben orda. . . Bir gemim yok bir pusulam bir pirim Hani nerde beni de bir ahuya zebun eden felek Ben en çok şu göğü kıskandım n'olur affet Doyamadım ordan bakmaya ne kendime ne Leyla'ya Leyla dedimse göğün gelişi Leyla Katlanmış bir kağıt gibi duruyor İçzarfımda Leyla . İnsan durmadan kanıyor bir kelime Deriyle kemik arasında Yerle gök arasında bir kelime Belki de Adem'in son bakışı cennete: İnsan insanın miracı İnsan insanın besmelesi.

Sayfa 19 - Profil Yayınevi

İzinsiz Gösteri Ahmet Edip Başaran

··

35 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hakan Türkeș