Gönderi
#psykheveeros
-LUNA MCNAMARA
Kehanette bir çocuğun doğacağı ve tanrıların bile korktuğu bir canavarı yenerek kahraman olacağı müjdelenir. Fakat bebek dünyaya geldiğinde bir bakmışlar ki kız. Hem de güzeller güzeli, gözlerinde güneşin parlaklığı ile doğmuş bir prenses. Miken’nin küçük prensesi Psykhe, adı gibi ruhu, güçlü, kararlı, güzelliği ise dillere destan bir prenses olarak büyümeye başlar. Diğer bir özelliği ise dik başlı oluşu. Toplumun diğer kadınları gibi dikiş nakışla uğraşıp sarayda oturacak ve zamanı geldiğinde evlendirilecek bir kadın asla olmayacaktır. O kahraman olmak için doğmuş ve bu ruhu her bir zerresinde hissederek hareket etmeye çalışıyor. Sürekli eğitim alıyor iyi bir kılıç ve yay ustası olmaya çalışıyor.
Psykhe’nin gittiği her yerde güzelliği dillere destan olmaya başlayınca aşkın ve güzelliğin Tanrıçası Afrodit’i bile kıskandırmaya başlar. Ve bu kıskançlıkla Afrodit, Eros’tan Psykhe’yi yeryüzündeki en çirkin canavarlardan birine aşık etmesini ister. Ama yollar bir bağlandıysa geriye dönüş yoktur. Eros atacağı oku kazara kendine saplar ve böylelikle Psykhe ‘ye deli gibi aşık olur. Ama bu aşk onlar için zor ve imkansız görünüyor. Çünkü annesi Afrodit’in bunu öğrendiğinde yapacaklarından korkuyor.
Eros ne kadar aşık olursa olsun Psykhe ile biraraya gelemeyeceğini düşünür çünkü üzerindeki lanet yüzünden sevdiği kişiye baktığı an sonsuza kadar ayrı kalacaklardır. Unutma çabalarıyla da başa çıkamaz ve Psykhe ile bir anlaşma yapar. Sadece geceleri görüşecekler ve asla yüzüne bakmayacak Psykhe Ama merak insanı yer bitirir hamile olan ve sevdiği adamı merak eden Psykhe dayanamaz ve Eros uyurken ona bakar Psyhke herşeyi yerle bir eder. Kocasının ortadan kaybolmasıyla pek çok şeyle tek başına mücadele etmeye başlayan Psykhe yeniden Eros’a kavuşmak için ise Afroditle bir anlaşma yapmak zorundadır.
Aşkın herşeyi yaptıracağına, her zorlukla başa çıkma gücü vereceğine, sadakate ve kararlılığa örnek müthiş bir hikayeydi.
“Psykhe ve ben.. Kaderimize boyun eğmemiştik,kendi seçimlerimizin sorumluluğunu taşıyorduk. Yüzünü güneşe dönen çiçekler gibi birbirimize döndüğümüzde bir kehanetin ya da eski bir hikayenin gereğini yerine getirmiyorduk. Kendi hikayemizi yazıyorduk…”
·
127 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.