Gönderi

Vakit yok bir daha yemyeşil eylül tramvaylarına
Bir otobüse biniyoruz, sahiden biniyor muyuz Söyle, nerde "Göğe bakma durakları", nerde Birinin elinde gazete ve süt Gazete mi, evet gazete Bütün manşetler tutsaklığı ve yenilgiyi çağrıştırıyor Paramızı veriyoruz, üstünü alıyoruz, bozuk paralar Cebimizde nikel Cebimizde sarılmış ölüler halinde. Her şey bir hızlı adım olmamaya Ama gün gibi taptaze bir umut gözlerimizde Saatlerimize bakıyoruz hiç yoktan Çok uzaklara bakmaktır, diyoruz, durmadan saate bakmak Yemyeşil bir su takılıyor akrebe, bir çavlan Yüzü akide gibi parlayan bir gün takılıyor yelkovana Anılardan anılardan çoktan vazgeçtik Yaşadığımız bugün nasıl Güzelliğimiz hangi güzellik. Biliyor muyuz, hayır, bilmiyoruz da Acılarımızdan bir yaz kurduk onarıyoruz Belki bir hazırlık bu başka yazlara Yakın yazlara, uzak yazlara Çünkü her şey eskiye kaldı, anılar bile Her şey, ama her şey eskiye kaldı. Vakit yok bir daha yemyeşil eylül tramvaylarına.
Sayfa 381-382 (saate bakmak şiiri)Kitabı okudu
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.