Masal bu ya
Evvel zaman içinde
Kalbur saman içinde
Deve tellal iken
Mahpushanenin birinde
Beşi de özgürlüğe sevdalı
Beş gardiyan varmış
Bir gün sohbet ederken aralarında
Demişler ki ele avuca sığmaz oldu özgürlük
İkide bir kuş misali
Kaçıp gidiyor elimizden
Bu işe bir son vermeli
Almış biri demiş ki
Kolayı var dostlar
Bir sağlam kafes yaparız
Üstüne asma kilit takarız
Kuş olsa bir daha kaçamaz
Almış ikinci kafadar
Oldu mu ya demiş ya biri çıkar da
Kafesin kapağını açar da
Kaçarsa yine kuşcağız
Biz onsuz ne yaparız
Üçüncüsü demiş kolayı var
Bir kanadını kopardık mı kuşun
Tek kanatla dünyada uçamaz
Açılsa da kafesin kapısı
Ömrü billah kaçamaz
Almış dördüncü kafadar
Uçamaz ama arkadaş
Ayakları da yok mu bu kuşun
Ya tıpış tıpış yürür de giderse
Bir daha nerede bulursun kuşcağızı
Beşinci demiş onunda var çaresi
Alırsın eline keseri
Kesersin kuşun bir ayağını
Gidemez artık çözseler de bağını
Sonunda beş kafadar
Özgürlüğü kafese koymuş
Kapısına kilit vurmuşlar
Bir kanadını kırıp
Bir ayağını kesmişler
Bir mahpushanede beş kafadar
Beşinin de kafası havadar
Ne var ki düşünce, kuşlar gibi özgürdür
Sakatlanmış da olsa
Uzun süre kafeste tutulamaz