Bir dönem daha iyi nasıl anlatılırdı bilmiyorum
Bu eseri zevkle okuyup öven de çok aşırı sıkılıp yarım bırakan da. Ben yarım bırakmamak için kendisiyle mücadele verip kitabın ilk yarısından sonra kitaptan zevk almaya başlayanlardanım. Öncelikle beni yoran bir eser olduğunu söylemeliyim. İlk 200 sayfada nerdeyse sadece Paris’ in o dönem koşulları ve mimarileri anlatılıyor. Bu da insanı sıkıyor ve yazarın olaya tam anlamıyla ne zaman gireceğini merak ettiriyor. Ama dişinizi sıkıp ilerlerseniz kitabın okunmaya değer olduğunu göreceksiniz.
Kitap aslında bir roman yazmaktan öte bir mimarinin yıkılmasına engel olmak amacıyla yazılmış ve amacına ulaşmış. 
Victor Hugo , Notre Dame’in yıkılmasını önlemek ve yankı uyandırmak için kitabı yazmış. Kitap Hugo’yu amacına ulaştırmış. Hatta kitabın orijinal adı “Notre Dame’ de Paris” tir. Yani bilinenin akisine kitabın başkarakteri kambur Quasimodo değil bir katedraldir. Ayrıca eserin romantizm akımı etkisinde yazıldığı çok belli. Çünkü yazar sürekli okuyucuyu bilgilendirme derdine düşmüş, sık sık okurla konuşan bir edayla yazmış eseri. Böyle diyince tabii ki Ahmet Mithat Efendi geliyor akıllara.
Kitapta 3 ayrı erkek ve aralarında güzelliğiyle herkesin aklını başından alan, tatlı keçisiyle dans edip şarkılar söyleyen Esmeralda yer alıyor. Bu erkeklerden ilki görüntü olarak göze hitap etmeyen, kitapta kamburluğu ve sağır kulağı üzerinde durulan ama bence Esmeralda’yı en temiz duygularla seven kişiydi. Diğer erkeğimiz sadece dış güzelliğe önem veren, kadınlara cinsel obje gözüyle bakan birisiydi. Sonuncu erkek ise bilime olan merakı ve araştırmalarıyla tanınan, Esmeralda’nın başına saplantılı ve platonik aşkıyla getirmediğini bırakmayan hatta tüm olayların bana göre sebebi olan tek kişiydi.
Kitabı okuyanlar bu erkeklerin kim olduğunu bence çok iyi anladılar.
·
92 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.