Just One More Thing... Columbo
Kitaba bayıldım, öncelikle bunu söyleyeyim. Beğendiğim öyküleri ve bana çağrıştırdığı modern izleklerini paylaşmak isterim.
Kitaba adını veren "Aynalar Cehennemi" benim favori hikayem olmadı, beğenmiş olsam da.
Onu takip eden "İnsan Koltuk" hem anlatısı hem sürpriz sonuyla beni yakaladı, 
Charles Dickens 'ın 
Mister Pickwick'in Serüvenleri 'nde yer verdiği canlanan mobilyayı hatırlatarak.
"O-Sei Sahnede" gerilimin en çok hissedildiği hikayeydi ve mutlu sonla bitiyor olmaması da Poe'ya hayran yazarın kalemine yakışacak bir klastı. Kapalı kalınan sandığı/kasayı "kazıma" temasının Columbo'nun en iyi bölümlerinden Ruth Gordon'lu (Harold and Maude, Rosemary's Baby) Try and Catch Me'de kullanıldığını söylemem gerek.
"Parmaklar" sinemada benzerini çokça gördüğümüz, (Michael Caine'in The Hand'i kötü bir örnektir) kitaptaki 10 sayfadan az süren kısa öyküler arasında (üç tane daha vardır) hatırda en çok kalandı.
"Kumaş Resimle Birlikte Yolculuk Eden Adam" fantastiğin kapılarını aralarken bana 
O 'daki meşhur fotoğraf sahnesini hatırlattı. 
Dorian Gray'in Portresi 'ne de gönderme var muhakkak.
"Kırmızı Oda" yine ters köşeyle bitirirken bu sefer yarattığı etki büyüyü bozmak yönünde oldu. Twin Peaks'e selam.
"Psikolojik Test" 
Suç ve Ceza 'dan 
Dino Buzzati öykülerine değin klasik pek çok anlatıyı gözlerimizin önüne getiren, polisiye adına en başarılı öyküydü. Özellikle son dakika sorgusu ("Ah, unutmadan, bir şey daha vardı") yine Columbo'nun alametifarikası olacak.
"İki Sakat", tıpkı Parmaklar gibi, bu toplam içinde zayıf kalmasına karşın, hatırda kalan, vasat üstüne çıkabilmiş uyurgezerlik temalı bir öykü.
"Monogram" karma temalı duygusal bir kapanış veriyor ve yine son dakika golüyle gülümsetiyor.
Hikayelerde karşımıza çıkan aldatmacalar hem keyifli hem yarattıkları illüzyonu doğaüstünün esrar perdesini dağıtmak için kullanılmıyorlar. Bu yönden de çok beğendim.
Yazarın Poe'ye anagram olan adı Ranpo iken neden Rampo olarak basılmış, onu çözemedim. ( 
Edgar Allan Poe da M nerede sorunsalı).
Her kütüphanede yer bulması elzem bir eser, kesinlikle. Ayrıca bu serinin 
Şeytanın Çırağı ile birlikte en iyi kitabı, hatta oradaki iki öyküye karşın burada polisiye janrında O-Sei, Psikolojik Test ve Kırmızı Oda yanında, fantastik Kumaş Resim ile yine onun taşıdığı duygusal gerilimi sunan Monogram bu kitabı bir adım öne çıkarıyor.
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.