Gazze Risalesi
II
Gazzeli Yusuf, oğlum, keder de aynı dili konuşuyor
dünyanın her yerinde,
umut da aynı dili konuşuyor,
tıpkı nefretin ölümün dilini,
sevginin hayatın dilini konuşması gibi,
tarihin her döneminde...
ben, yeryüzünün yaşlı şairlerinden biri,
taşların, otların, kuşların dilini
çözmüş sanırdım kendimi,
ne büyük aldanış!
Oysa Gazzeli çocuklar üstüne
insanların kendi diliyle
konuşmaya başlamaya göreyim,
hemen titriyor, boğuklaşıyor sesim.
ve orada bombalanan okulların, hastanelerin,
yerle bir edilen vicdanın
yıkıntıları arasından yükselen
katıksız, falsosuz
ve hayat gibi de haklı
sesini, insan yüreğinin
çıkarmakta nasıl da zorlanıyorum!
çıkarsam da, bir ucu insana, öteki tanrıya varan
bu inceler incesi, kırılgan sesi,
karanlıkta, iğneye iplik geçirir gibi,
getirmekte zorlanıyorum dilimin ucuna,
getirsem de, tutturamıyorum rengini, tınısını,
yama gibi kalıyor,
Gazze'nin yarasına sarılmak istenen
bütün öteki göstermelik paçavralar gibi...
ve daha önemlisi, duyurmakta zorlanıyorum
yeryüzünün öteki çocuklarına onu,
duyuramıyorum, çünkü onlardan kimi, bakıyorum,
kulaklarına kulaklık geçirmiş,
bilmem hangi rakçının
özgürlüğü, demokrasiyi öven
savaş aleyhtarı şarkılarını dinliyor.
dinlesin, bırak dinlesin, diyeceksin,
güzel değil mi, iyi değil mi?
kimi dağlarda koyun, keçi otarıyor,
bırak otarsın, bu da güzel, bu da iyi!
kimi sinemada, kimi lunaparkta, kimi okulda,
kimi dileniyor sokakta,
kimi mendil, kimi simit satıyor,
kimi ilahi söylüyor bir tapınakta,
pek azı bilgisayar başında,
pek pek azı da bilgi-hüner peşinde v.b.
bunların hepsi güzel, hepsi güzel ve iyi,
oyunun, oyun olması için de gerekli.
ama, onlar bu güzel ve olağan işleri yaparken,
Gazze'de, sizin orada, bunların hiç birini
hiç birini yapmanıza izin vermeyen
çocuk katillerini, anne katillerini
ve seni düşündükçe, oğlum,
seni ve kardeşlerini,
ben yeryüzünün hüzün şairi,
sormak geliyor içimden:
biz, bütün bir insanlık,
cin taifesi, melek taifesi,
şeytan ve Yüce Tanrı,
hangi oyunu oynuyoruz bu tiyatroda,
hangi oyunu, onlarca yıldır,
hangi oyunu, böyle kan revan içinde?
bu kadar bebek ölüsüyle,
bu kadar çocuk ölüsüyle,
bu kadar anne ölüsüyle,
bu kadar seyirciyle
ve bu kadar sessizlikle...
gökleri dolduran bu sessizlikle,
cenneti, cehennemi, 6rafı,
yerin altını, yerin üstünü
kana boyayan bu sessizlikle
hangi oyunu oynuyoruz,
hangi oyunu, tekrar tekrar,
hangi oyunu, bu cehennemde?
·
55 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
