Uyaşamadık biz bu bedenle;
Ne giyindiysek
Ya bol geldi
Ya da dar
Aynalar, bizi hep çirkin gösterdi.
Bahçelerde gonca güllere özenen,
Ayrık otlarıydık biz
Elimiz yakışmadı,
Hiç bir ele
Gözümüz hep bir yol g'özlese de;
Gönlümüz,
Dünya'ya kapı aralığından
B'aka kaldı
Eğreti durduk,
Biz bu Dünya'da.
Kimin önünden geçsek,
Manzarası kapandı.
Ayaklarımız öylesine yürüdü
Bir iz,
Bir his,
Kalmadı bizden geri de.
Gülüşü yasaklı bir mahkûm edasıyla
Sürgün edildik
Oradan oraya
Ve bir cinnet vakti
Ecelimizle hasbihal ederken
Kayıtlara intihar süsü verilerek geçti ömrümüz !
.
.
.
Ruhu Azade