Gönderi

Bu kadar güzel anlatılabilirdi...
GOETHE PROMETHEUS Karart göklerini Zeus, Duman duman bulutlarla; Diken başlarını yolan çocuk gibi de Oyna meşelerin, dağların doruklarıyla. Ama benim dünyama dokunamazsın, Ne senin yapmadığın kulübeme Ne de ateşini kıskandığın ocağıma. Şu evrende siz tanrılardan Daha zavallısı var mı bilmem: Kurban vergileri Dua üfürükleriyle beslenir Haşmetli varlığınız zar zor. Size umut bağlayan budalalar, Çocuklar, dilenciler olmasa Yok olur giderdiniz çoktan. Ben de bir çocukken Ne yapacağımı bilmez olunca Çevirirdim güneşe doğru Görmediğini gören gözlerimi; Yakarışımı dinleyecek Bir kulak varmış gibi yukarıda; Varmış gibi derdimle dertlenecek Benimkine benzer bir yürek yukarıda. Azgın devlere karşı Kim kurtardı beni ölümden, Kim kurtardı kölelikten? Kim yardım etti bana? Şu benim yüreğim değil mi, Kutsal bir ateşle yanan yüreğim, Yukarıda uyuyanı aldatarak Başımı beladan kurtaran? Her işi başarmış olan? O değil mi coşup taşarak, Benim seni kutlamam mı gerek? Niçin? Hiç derdine derman oldun mu sen Kim adam etti beni? Güçlüler güçlüsü Zaman Derdine derman bulamayanın? Gözyaşını sildin mi hiç Başı darda olanların? Ve önü sonu gelmeyen Kader, değil mi? Onlar değil mi Senin de benim de efendilerimiz? Bütün bir kuşak benim gibi, Acılara katlanacak, ağlayacak, Gülecek, sevinecek, Ve aldırış etmeyecek Benim gibi!
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.