Dünya ülkesinde, bir ayağını Nemrud'a basıp; bir ayağı Sırbistan'a, sonra bir ayağı Erzurum'a basıp bir ayağı Kıbrıs'a uzamda ve yine bir ayağı Sümer'de bir ayağı belirsiz gelecekte zamanda ovaya salınmış atlar gibi (s.247) sürekli bir yolculuk halinde ve kendine dönen garip bir mevlevli (s.362) gibi sürekli bir sema halinde yazılmış şiirler bunlar. Başıboş, yalnız sokaklarda yarım yamalak büyüyen; belki büyüdüğünü düşünen ama hep çocuk kalan bir ruhun ve ihanetin ve sevginin de anlamını bulursunuz bu şiirlerde. Bu nedenle de bir baş dönmesi bir katılık gibi (s.358) akılda kalacaktır hep; ileride, bu şiirleri düşündüğünüzde. Tam 30 yıl demlenmiş şair. Tam 30 yıl beklemiş bu şiirlerin ateşini yakmak için. Otuz yıl odun taşımış edebiyatın ormanlarından, Ferit Edgü'ye uğramış, daha başka onca isme. Otuz yıl taşıdıktan sonra bunca büyülü kelimeyi; başlamış yazmaya şair. Gülten Akın'ı kaybettiğimiz günün acısı daha gitmezken dimağımızdan; edebiyatımızda kadın şairlerin ne kadar az sayıda amma velakin ne kadar güçlü kalemlere sahip olduklarını düşündüm yine. Betül Tarıman bu bayrağı omuzlayanlardan. Kadın olarak yaşamanın bile zor olduğu bu coğrafyalarda kadın olarak yazmak; erkekleşmeden, erkekliği övmeden bir kadın olarak yazmak ne kadar zordur kim bilir. Daha önce, askerliğimi yaparken kışla kütüphanesinde bulduğum Ağır Tören ile tanıştığım Betül Tarıman'ın toplu şiirlerini bulabileceğiniz bu kitabı sıcacık, içten bir kapak tasarımı kaplıyor. Bu şiirler eskimeyecek şiirler. Şair her ne kadar; "ya başlarsam eskimeye ya sularını vermezse bulut" (s.140) dese de, eskimeyecekler bunlar. Yaşanan hiçbir şeyin eskimemesi gibi. Hepsi zamanın ve uzamın bir yerlerinde durur öylece. Kendisi Tarih mezunu. İyi bilir bunu. 14.11.2017

Hadde Toplu Şiirler ve Melvin'e Giden YolBetül Tarıman · Yapı Kredi Yayınları · 20122 okunma

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mehmet Baran