Nefis nere derse ora varırdım
Ama lâkin havf -i Rahmân olmasa
Bir lahza ayrılmam nefsin yolundan
Eğer bir kişide imanolmasa
Tutuştu ciğerim yandı derinden
Havfim yoktur cehennemin nârından
Korkulur şeytânın mekr ü şerrinden
Âhır nefesinde Kur'ân olmasa
Yalınızlık kul başına gelmesin
Mü'min olan bir hevâya yelmesin
Düşmanım da dağ başında kalmasın
Kurt kuş yer cenâzen yuyan olmazsa
Düşünüp burasın eyleyip teftîş
Hizmet et mürşidin kelâmında piş
İki komşu ile biter cümle iş
Nere varır hâlin duyan olmasa
Şunun bunun inkisârın alırsın
Vâden yeter elbet bir gün ölürsün
Bir amel kıl aralıkta kalırsın
Na'şı musallâya koyan olmasa
Dört tekbîre niyet eder müezzin
Acep bilir misin rûh-ı pervâzın
Müslümana iki şâhit ki lâzım
Yazık sana iyi diyen olmasa
Sür'atlice götürürler mezara
Daha yeni girdin ulu pazara
Hizmet eyle gözüm okur-yazara
Garip kalın okumayan olmasa
Ruhsatî'yim gayri küfrü boşlayım
Gece gündüz ibâdete başlayım
Aha ben de biraz hâram işleyim
Sorgu hesap tartı mîzân olmasa