Jean-Louis Fournier, benim favori yazarım olarak bu kitabında da beni hüsrana uğratmadı. Yaşlılık ve ölüm gibi soğuk ürkütücü konuları o kendine has nüktedanlığı, esprili diliyle hiç sıkmadan gülümseterek okutuyor. Yazarla tanışmamış olanlara mutlaka tavsiye ediyorum. Alıntılar "Jean d'Arc'ın on dokuz, Büyük İskender'in otuz üç, Vecingetorix' in yirmi altı, İsa'nın otuz üç, Mozart'ın otuz beş, Van Gogh ve Rimbaud'nun otuz yedi yaşında öldüklerini biliyor muydunuz? İlk önce gidenler en iyiler. Siz hala burada olmaktan utanç duymuyor musunuz?" "Yalnız ayrılma düşüncesi beni hep üzmüştür. Diğerlerinin kaldığını, ben olmadan şakalaşmaya devam ettiklerini düşünmek beni hüzünlendiriyor." "İhtiyar delikanlı gridir, hem sadece geceleri değil! Yüklüdür, omuzlarında yükleri, gözlerinin altında torbaları vardır. Biniş noktasındadır ve gidişe hazırdır. Gençlik ve yaşlılık arasında bağlantıyı sağlayan gemiye biner. Artık delikanlı değildir, henüz ihtiyar da değildir. Birçok şeye karnı toktur. Çok az konuşur ama az konuşmasının nedeni az düşünmesi değildir. Yüzünde hala bir tebessüm vardır, halbuki buna sebep yoktur. Deniz dalgalıdır, yolculuk tehlikeli olacaktır. Cankurtaran yeleklerini takınız ve kurtarma sandallarının yakınında durunuz. Mürettebata fazla güvenmeyin, onların gözü mirastadır. " "İçimdeki ateş sönmüş olmalıydı. Belki de bu yüzden kül gibi gri saçlarım var." "Yıldızlar ölü olsalar bile sanki hiçbir şey olmamışçasına farlarını iyice açıp turlarına devam ediyorlar. İnsanlar ise öldükleri zaman farları sönük gidiyorlar. Geceleri artık aydınlatmıyorlar. Dehalar hariç. 1791'de ölen Mozart hala parlamaya devam ediyor. Küçük gece müziğiyle."

Son Siyah Saçım ve İhtiyar Delikanlılara Bazı ÖğütlerJean-Louis Fournier · Yapı Kredi · 20121,104 okunma

·

195 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Book Heaven