Önemli analiz
Devlet güçsüzleştikçe, ekonomik olarak üretken faaliyetler yoluy la elde edilen servet azalır. Bu da sonuç olarak devlet aygıtının kendisini -düşük veya yüksek seviyede hırsızlık ve rüşvet yoluyla servet birikiminin başlıca yerlerinden biri, belki de başlıca yeri haline getirir. Güçlü devletlerde bunların olmadığı söylenemez -tabii ki olmaktadır- ama zayıf devletlerde öncelikli servet birik tirme aracı budur ve neticede, devletin diğer görevlerini icra etme yeteneğini zayıflatmaktadır. Devlet aygıtının işleyişi sermaye biri kiminin başlıca biçimi haline geldiğinde, makamların ve görevlerin haleflere düzgün bir şekilde aktarılması tüm anlamını yitirir. Bu nedenle, oldukça şaibeli seçimler yapılır (tabii hala seçimler yapı labiliyorsa) ve iktidar kanunsuz bir şekilde el değiştirir. Bu durum da neticede, zorunlu olarak ordunun siyasi rolünü büyütür. Teoride devletler yegane meşru şiddet kullanıcısıdır ve şiddet kullanma tekelini ellerinde bulundurmaları gerekir. Polis ve asker bu tekelin asli araçlarıdır ve teoride sadece devlet otoritelerinin enstrüman ları olmak durumundadır. Pratikte ise, bu tekel sulandırılır ve devlet zayıfladıkça giderek daha fazla sulandırılır. Sonuç olarak, siyasi liderler için ülkenin etkin bir şekilde denetiminin sürdürül mesi çok güçleşir ve neticede, bir rejimin ülke içi güvenliği garan ti etmeyi sağlayamıyor göründüğü durumda, ordu açısından yöne timi doğrudan ele almanın ayartıcılığı giderek artar. Burada belir tilmesi gereken husus, bu fenomenlerin yanlış politikaların değil, devlet yapılarının özgül zayıflığır ı ır ı S()nucu olduğudur. Bu devlet yapıları, üretim süreçlerinin büyük çoğunluğunun tali olduğu ve dolayısıyla sermaye birikimi için zayıf kaynaklar anlamına geldiği bölgelerde yer almaktadır.
·
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.