Önce kitaptan birkaç alıntı: ●Seni bir makine biçimine sokmuşlar. Seçme hakkını elinden almışlar. Toplumun kabullendiği davranış türlerine boyun eğmek zorundasın. Sadece iyilik yapmakla görevli küçücük bir makinesin. Buna göre müzik, cinsel ilişki, edebiyat ve her türlü sanat dinlendirici, zevk verici değil de acı çektirici birer etken oluyorlar. ●Seçme hakkına sahip olmayan kişi kişiliğini yitirmiş demektir.(142) DİKKAT SPOILER İÇERİR!!! Alex, kitabın kahramanı, yazarın deyişiyle anti-kahramanı. Alex dört kişilik, küçük bir çetenin lideri. Bu çete insanları dövüyor, gasp ediyor, hırsızlık yapıyor yani genel olarak "kötülük" denen şeylerin en kötülerini yapıyor. Çete bir gün bir evi soymaya karar veriyor fakat son anda Alex hariç çete üyelerinin tamamı işten cayıyor. Alex yalnız başına eve giriyor. Evin kedi düşkünü, yaşlı, kadın sahibi ona karşı koymaya çalışıyor. Çıkan arbedede Alex kadını öldürüyor. Yargılanıyor ve hapse mahkum ediliyor. Hapiste geçen birkaç yılın ardından yöneticiler yeni bir "tedavi" yöntemini Alex üzerinde deniyorlar. Alex'e hapisten önce işlediği suçları -tecavüz, hırsızlık, gasp...- film şeklinde izletiyorlar. Zorla. Kafasından, kollarından ve bacaklarından koltuğa bağlı; göz kapaklarına kapanmalarını engelleyecek mandallar takılmış şekilde izliyor tüm vahşet görüntülerini. Bu filmler ona özel hazırlanmış. Görüntülere Alex'in en sevdiği bestecilerin eserleri eşlik ediyor: Beethoven'in Dokuzuncu Senfonisi, Bach'ın eserleri, Mozart'ın klasikleri... Alex sonunda hayatta en sevdiği şeylerden birine -müziğe- bile bir karşı savunma mekanizması geliştiriyor. Midesi bulanıyor, gözleri kararıyor, başı dönüyor. Sonrasında önceden yaptığı tüm kötü şeyler ona tiksindirici geliyor. Artık kötülük yapamıyor. İyilik yapmaya programlı otomatik bir makineye dönüşüyor. OTOMATİK PORTAKAL.

Otomatik PortakalAnthony Burgess · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 200992,9bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

79 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şükrü Efe