10/10
Morg neden tek heceli bir kelime, o gün anladım. İki heceli olsa çıkmaz insanın ağzından. Bir kere de söylüyorsun, boğazına takılıyor, sonunu duymuyorsun.
Bu insan milleti, kimsesiz olduğundan emin olunca insanı bile çiğ çiğ yer.
Insan, tükenir. Doğduğu andan ölümüne kadar büyüyor, gelişiyor, yaşlanıyor gibi görünse de içten içe tükenir.
Fakirlik öyle bir renk ki, hangi rengin üstüne giysen, karşıdan sırıtıyor.
Bu dünyada eğer annen yoksa, anne olabilecek herkes ve her şey, senin annen olsun istiyorsun.
Acıyı çekerken çekiyorsun, anlatırken gözyaşların senden önce konuşuyor. Yıllar içinde alışıyorsun, her geçen gün daha çok alışıyorsun. Bir zaman sonra başkasının hikayesi gibi anlatmaya başlıyorsun, sanki sen yaşamamışsın, sanki sen çekmemişsin gibi.
Sevgi, sevdiğin ölünce azalmıyordu. Azalsa zaten adı sevgi olmazdı.
Bana öykü okumayı sevdiren, elinden çıkan (çocuk kitapları dahil) tüm kitaplarını çok severek okuduğum hatta kalemine hayran kaldığım ve kıymetinin daha çok bilinmesi gerektiğini düşündüğüm sevgili 
Şermin Yaşar öykü kitabı . O kadar hayatın içinden ve içten ki , tüm öyküleri içimize işliyor , onlarla yaşıyoruz , hüzünleniyoruz, gülüyoruz . Sanki bir komşumuzu bir arkadaşımızı veya kendi ailemizi okuyoruz . Bu yaşanmışlık hissini veren nadir yazarlardan . Tüm öyküleri roman olabilecek düzeyken kısacık öykülerle sayfalarca kitap okumuş gibi hissettiriyor ve öyküler bitince kahramanlardan ayrılacağınız için üzülüyorsunuz . Ölüm , ayrılık , anne-baba sevgisi eksikliği , vefanın ve vefasızlığın , yok artık dedirtecek kadar cimriliğin ve daha nice konuların , akılda kalacak kahramanlarda işlendiği harika kitap herkese önerimdir . Daha çok yazsın daha çok okuyalım sevgili Şermin Yaşar
#göçüpgidenlerkoleksiyoncusu #serminyasarofficial #doğankitap #öykü #alıntı #kitapönerisi #book #booklover #bookphotography
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.