Bir insana zorla sevdiremezsin kendini, Bana güven diyemezsin O bunu hissetmiyorsa tek bir söz söyleyebilirsin Sen bilirsin...
Birini sevmek için nedenin yoksa onu gerçekten seviyorsundur bu yüreğe bu kadar acı fazla dersin bazen kendine ama hata bizde küçücük yürekle kocaman sevmek ne haddimize
Her gün yüzlerce hayal kurarsın ve hiç biri gerçek olmaz ama bir gün bir gerçek yaşarsın hiç bir hayale sığmaz
Evet kelimeler biter bazen ne diyeceğini bilemezsin ve susarsın o suskunluk her şeyi anlatır aslında
Ne acı değil mi onu sana dünlerin getirip yarınların götürecek olması
Her zaman duyamadığımız o toprak kokusu bu zamanda aranan gerçek sevgiler gibi yağmur arkasında saklı olan toprak kokusu gibi ortaya çıksa keşke
Ne yazarsan yaz okuyan değil yaşayan anlar seni Hayat zenginlerden yana olabilir ama unutmayın ki ölüm tarafsızdır Biz kaybetmeyi hakettik çünkü
Yanlış insanlara İyi ki varsın dedik... Bir şeye ait her şeyi öğrenin her şeye dair şeyler bilin cam kırıkları gibidir bazen kelimeler sussan acıtır konuşsan kanatır cam gibi olacaksın hayatta kırdılar mı keseceksin kalpte kemik yok ama en çok kırılan yer ise orasıdır
Tek seven Yaradandır gerisi yaralayan Aşk bazen yok olmaktır
Sakın yok olma hayallerini kaybedersin Acı seni daha güçlü yapar korku daha cesur kırık bir kalp ise seni daha akıllı yapar... Bir insana tamamen güvendiğinizde iki sonuçtan birini elde edeceğiniz kesindir ya yaşam boyu dost ya hayat boyu bir ders İnsan en çok kaçtığı şeyden asla kurtulamıyor Bir şeyi kaybedeceğinizi anladığınız zaman çok seversiniz Hayatta hep mutlu olursak hayalini kuracak neyimiz kalır herkes bir yaşam seçer ve seçtiği yaşamın bedelini öder Yarın öleceğimizi bilsek tüm kırgınlıkları unuturuz ama biz sonsuza kadar yaşayacakmış gibi kırıcı ve gururluyuz asla vazgeçmeyin kaybedenler yalnızca vazgeçenlerdir bazen arkasına dönüp bakması gerekir insanın nerden geldiğini unutmaması için kalbi kırmaya tek bir söz yeter ama kırılan kalbi tamir etmeye ne bir özür ne de bir ömür yeter Parçalı bulutluyuz ama hala umutluyuz Hayat yaşamayana saçma gelir ama yaşayana değil Hayat yaşadığın kadardır gerisi içindeki ümittir hayatımda her şey düzelene kadar uyumak istiyorum acı çektikçe insan yorulur yaşamaktan nefret eder Belkide geç kaldık o kadar çok değmeyenlere harcadık ki sevgimizi ya aynısı olursa düşüncesi yordu bizi içe atılan her dert ruha yapışan bir ağırlık gibi yavaş yavaş yorar ve sonrasında çöktürür insanı
Sahne aynı roller değişiyor gerek yok sevgileri tüketmeye insan niye sessiz kalıyormuş biliyormusun
Konuşacağı kimse olmadığı için Anlaşılmadığı için Defalarca kırıldığı için iyi ve güzel şeylere niyet ettiğinde yinede kötü duruma düştüğü için her tercih bir vazgeçiştir
·
164 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.