Tarzların Tarihçesi..
Barok Dönem (Yak. 1600-1760)
Barok müzik karmaşık, tırmanan, çok süslü ve ihtişamı inkâr edilemez bir müzik tarzıdır ve ardından gelen klasik ve senfonik müziğin de temelini oluşturur. Bu dönem, çığır açan besteciler ortaya çıkarmıştır.
Bu bestecilerin en önemlileri arasında Johann Sebastian Bach, Antonio Vivaldi ve George Handel sayılabilir..
Klasik Dönem (Yak. 1760-1820)
Klasik teriminin sık sık çeşitli çalgılardan oluşan, geniş bir grup tarafından icra edilen, girift ve sözsüz bestelere atfen kullanıldığını duymuş olabilirsiniz, fakat aslında bu terim Avrupa müziğindeki belirli bir dönemi ifade etmektedir.
“Klasik” müzik kulağa her ne kadar süslü ve ihtişamlı gelse de, aslen net ve güçlü melodileri yeğleyen klasik besteciler, bunlardan sıyrılarak müziği temeline indirgemeye ve en güzel öğelerini ön plana çıkartmaya çalışmışlardır.
Bu dönemin tanınmış bestecileri arasında Wolfgang Amadeus Mozart, Ludwig van Beethoven ve Franz Joseph Haydn yer alır..
Romantik Dönem (Yak. 1780-1900)
Romantik çağda besteciler belirli hisler uyandırmaya ve hatta duygu yüklü ve biraz da formların dışına çıkan parçalarla hikâyeler anlatmaya çalışmışlardır. Hikâye anlatıcılığı içeren opera ve bale gibi diğer türlere çok benzer bir tarzla doğayı, sevgiyi, tinselliği ve yabancı diyarları idealize ettiler. Bu dönemin belli başlı bestecileri arasında Johannes Brahms, Pyotr Ilyich Tchaikovsky (Pyotr ilyiç Çaykovski olarak da bilinir) ve Richard Wagner yer alır..
Modern Dönem (Yak. 1900-1975)
Yüzyıllarca öncesine dayanan müzikal geleneklerin içine doğmuş olan modern besteciler için tek bir seçenek vardı, o da geçmişi ve onun kurallarını reddederek denemeler yapmak. Bu dönemde istikrarlı ve kulağa hoş gelen melodi, armoni ve ritimlere genellikle önem verilmeyerek dissonant (uyuşumsuz) sesler, ağırlıklı olarak minör tonların kullanımı, aksak ritimler ve hatta rastgele sesler ön plana çıkartılmıştır. Bu dönemin her şeyi ters yüz eden bestecileri arasında Richard Strauss, Calude Debussy, Igor Stravinsky ve Erik Satie vardır..
Çağdaş Senfonik Müzik
(1975-GÜNÜMÜZ)
Modernist besteciler tarafından reddedilen tarih, birçok müzisyenin ilhamı 17. ve 18. yüzyılların altın çağında araması ve şatafatlı, dokulu, melodi odaklı senfoniler yaratmalarıyla dönüp dolaşıp aynı noktaya gelmiştir. Müzikte denemelerini sürdürerek onu mantığın mutlak sınırına taşımakla birlikte, yine de makul düzeyde müzik denebilecek eserler üreten, 20. yüzyıl başlarının avangart çalışmalarını sürdüren besteciler de olmuştur. Ayrıca bir minimalizm akımı da söz konusudur. Rock and roll müziğinden etkilenen minimalistler, tekrarlanan ve giriftliği artan kısa melodilerin paylaştırıldığı seyrek enstrümantasyonu yeğlemektedir. Besteciliğin son kırk yılında öne çıkan belli başlı isimler arasında Phillip Glass, John Adams ve Thomas Ades'i sayabiliriz..
Yukarıda üzerinde durduğumuz müziklerin tamamı Batılıdır; tarihte Batılı olarak nitelendirilen müzikler, Avrupa'dan ve sonrasında da Amerika kıtasından doğmuş müziklerdir. Asya, Afrika, Amerika kıtası ve tüm dünyanın yerel haklarının her birinin kendine has zengin müzikal geçmişleri olmakla birlikte, bunlar başka kitapların konusu olabilirler..
Batı müziği, Avrupa müziği geleneğinden doğup büyümüştür.
Keşişler tarafından bir tür ibadet olarak söylenen basit, monofonik (ya da tek sesli) ilahiler bu geleneklerin başlangıcını oluşturur.
Yaklaşık 350-1500 yılları arasında en yaygın müzik türü buydu, yani polifonik ayinsel müziğin (çok sayıda insanın aynı anda farklı partileri söylemesiyle oluşan çok seslilik) gelişmesi 700 yıl gibi uzun bir süre almıştır. çok sesli müzik 1050-1300 yılları arasında egemenliğini sürdürmüş, ancak bunun ardından daha girift besteler ve orkestrasyonlar ortaya çıkmaya başlamıştır..
·
54 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.