Çocukluk oyunları var aklımda. Suretim perdenin önündeydi, aslım ardında...Saklanıyordum aklım sıra ama her defasında sobeliyordu zaman... . . Aşk gözüne perde indirmiş ama perdeleri kapatma Gülay, gerçeği gör." . . Kadınlık ağır, kadınlık ağrılı.... Tanrı, ağrı eşiğimizi yüksek yaratmış ama doz aşımının olduğu noktadaydık... . . Şu an aklımda aynı soru dönüp duruyor.. Bir kadın öldürülünce kaç kadın ölür? Ben size söyleyeyim hemen.. Annesi ölür, kardeşi ölür, kızı ölür, komşusu ölür, geleceğe umutla bakacak kız çocukları ölür... Ben mi... Ben de ölürüm... Ben o, sarı uzun saçlara vurulan her makas darbesinde öldüm zaten... Çok aşıkmış, çok seviyormuş... Mış, muş... Yere batsın böyle sevgi, böyle aşk.. Bu sevmek değil, hastalık maalesef.. Ya benimsin ya kara toprağın zihniyeti acilen tedavi edilmeli!... Evet, konumuz ağır , evet konumuza kan karıştı, evet konumuza gözyaşı karıştı... Belki de bu kadar içselleştirmiş olmamın sebebi, Gülay ve Tülay kardeşlerle aynı mesleği paylaşıyor olmamdı... Ya da, belki de sadece insan olmamdı.. Ne dersiniz?.. . . Gülay, büyük bir aşkla sevdiği adamla evlenirken, o bakmaya doyamadığı, gür sarı saçlarını tutam tutam yolacağını, her bir tutama acımadan makas darbesi atacağını, şiddetin her halini taçlandıran ölümle bu aşkın noktalanacağını bilemezdi tabii. Çünkü, aşıktı ... Çok seviyordu!.. Keşke, konusu kadın olan hikayelere pembe tablolar çizebilsek değil mi? Maalesef, rengi sürekli kan kırmızı... Başrol kahramanı gözyaşı... Gülay gitti, arkasında adı gibi bahtı da gri , kızı Güz, hayattan kopan ablası Tülay, aynı kaderin pençesinde yeğeni Ayşegül kaldı... Onların kaderi, PERDELER KAPANINCA yazılıyordu... Bu onların hikâyesi, aslında ülkemdeki pek çok kadının hikâyesi... Okuyun, okutun! En çok da, O, çok aşık çok kıskanan erkekler siz okuyun!...

Perdeleri Kapatma AnneÜlkü Yağmur Ural · Dorlion Yayınevi · 202361 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Deniz Kart