Gönderi

2023
2023 Aklıma gelmişken öylesine bir yazı yazayım dedim. Bir ya da bir buçuk ay var sene-i devriye mi deniliyor. Tamam tamam Osmanlıca değil konumuz. Ortada bir konunun olduğundan da şüpheliyim gerçi. Ben size nelerde mutlu olduğumu nerelerde üzüldüğümü anlatayım siz de he deyin geçin. İlk başta söylemeliyim ki : fakülte için kayıt yapmayı planlarken ülkemizin bir yas evresi geçirmesi , ölürken yaşamayı iliklerimize kadar yaşadığımızı biliyorum. Milletimin başı sağ olsun. Sonra seller ve son sıralarda da verdiğimiz öğrenci kayıpları , canım Filistin’e olan savaşlar tüm duygularımızı düşüncelerimizi alt üst etti. Bu yazdığım şeylerin üzerine burada mutluluktan ve üzüntüden bahsetmek ne kadar acı olsa da yürek burkuyor olsa da yaşıyoruz en önemlisi hissediyoruz. İlk okuldayken öğretmenimizin bizi neden tahtaya çıkarttığını bilmediğim bir şekilde kendinizi seviyor musunuz sorusuna tüm öğrenciler olarak hayır dediğmizi ve parmak uçlarımıza cetvel yediğimizi hatırlıyorum. Tabi o zamanlar öz benlik tam değil ki , şuan da da tam mı bilmiyorum. Duygularımızın yüzde kaçından eminiz bu da meçhul zaten . Kendim adına konuşmak gerekirse bu öz benliği yalnızlığa bağlamak ve gerekçelerini açıklamak istiyorum .Ailenin en büyük çocuğunun gerektirdiği sorumluluk nerde yanlış yaptınız nerde doğru yaptığınızı bilmediğiniz bir çocukluk. Bir şekilde büyüdük diyelim ve farkına vardığım hisler - ki daha çok şey var ne zaman karşıma çıkacak bilmiyorum – sanırım çok ağır . Yoksa bu kadar kendimle çelişkili bir hayatı bu duygu karmaşasasını hisseder miydim bilmiyorum . Bir şeylerin en mükemmelini istemek en iyisini istemek bu babam tarafımdan bana geçirilmiş , bana aksettirilmiş bir şey ki bunu da en iyi şekilde yaptım mı orası da meçhul. Yalnızlık konusunda dert dinlenilmemiş bir kuytu köşede sırt sıvanmamış birisi olarak söyleyebilirim ki bu durum çok zor. Bu da annem tarafından bana dayatılmış iç sesimin bastırılması olarak karşıma çıkmış bir şey . Bunları fark ediyor olmam annemle babamı eleştiriyorum anlamına gelmesin lütfen . Herkesin hayatında sorunlar olması ve bunu bir kişiye ya da kişiye bağlaması kadar ortada normal bir şey yok. Şikayet etmiyorum. İki ya da üç günlük dünya içinde annemin cennetinden mahrum olmak istemem . Her neyse dünya bir şekilde yolunu yordamını buluyor ve her şey bir gün olmasada iyi oluyor bu motto benim her gün benimsediğim gülücükten ve gülümsemelerden de anlaşılır. Ben duygularımı üzüntü noktasında yaşayabiliyor olmayı sadece kendi odamda kendi yastığımda öğrendim ve bunun değişebileceğini de pek sanmıyorum. Mutluğu her yerden her şeyden sağlayabiliyor ve her şeye gülerek bakıyor olmam içimdeki fırtınaların ne kadar çok olduğunu da değiştirmez. Bazı noktalarda insanların davranışlarını bir gülümsemeden de anlayabiliyor olmak sürekli gülmemden de kaynaklı olabilir. Yani bu demek olmuyor ki görmüyorum , fark etmiyorum. Sadece nasıl davranırsanız davranın benim çizgime geçmeyin demek oluyor bu. İnsanlarla aram hızlı soğuyabiliyor ve uzaklaşıyor olmamın en temel nedeni budur. Yüzüme karşı atılmış yalan gerçekten adam yerine konuluyor olmamam o ortamda bulunmamam gereken en doğalıdır. Yani beni eleştirmeden önce nasıl davrandım demek ve sorgulamak ona göre atıp tutmanın sağlanmasını istemem en doğalıdır. Yani demek istediğim ben kişinin fiziksel özelliklerine değil kalplerine bakmayı tercih ediyorum. Bu da yaparken en mutlu olduğum şey. Ve lütfen ama lütfen insanların değiştiremeyeceği şeylerle dalga geçmeyin Bu da bir diğer kişiden soğuma sebebimdir. Teselli görmemiş ve sırtı sıvanmamış bir çocuktum dedim, derdimi kendim çözmeye çalıştığım içinde karşımdaki insanın sadece yanında bulunup sırtını sıvazlamakla verebilirim . Bu yüzden acısında ve üzüntüsünde konuşmamış ama sırtını sıvazlamışsam benim teselli görmemişliğime verin. Allaha şükür ki bu sene kendi ailemden ve çevremden yakinen bildiğim bir aile dostumun acı kaybını yaşamadım. Yaşayanlar varsa sırtınızı okşadım sayın lütfen. Herkes kendi derdiyle biriciktir ben 2023 e böyle bir armağan bırakmak istedim. Ama mutlu olduğum şeyi söylemeden de geçemeyeceğim. Yarın var yarın olmasada bir gün hep var. Ya bu dünya da ya da ahirette. Her son bir bitiş değildir. Ben yüreğimde hep bir sevinç nereden geldiğini bilmediğim bir enerji ile yaşadım . Bu yüzdendir gözlerimin parlaması .Ve şunu söylemeliyim ki umutsuz insan sevmem . Umut kelimesini okurken bile yüreğiniz kıpraşmıyor ve her gördüğünüz şeye tepkisizleşiyorsanız lütfen ama lütfen o şaşkınlığınızı yeniden kazanın. Güle güle 2023-11-09
·
139 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.