Katre
Duydum ki incitilmişsin Katre.
Bir hayatın yaşam çizgisinde kırılganlaştırılmış,
Kırılmışsın.
Yaşların varmış
Gözlerinden yağmurcasına akan...
İncitilmişsin.
...
Kandırılmışsın Katre,
Kaşlarına çektiğin kalem,
Yüzüne sürdüğün allık,
Dudaklarını boyadığın ruj kadar değerin varmış.
Ve şimdi koca bir ormanda annesini kaybeden
Yavru bir ceylan kadarsın
O kadar yalnız, o kadar tutsak kalmışsın.
...
Küçük bir çocuk gibi sevilmeyeli çok olmuş Katre.
Gözyaşların sevgi dolu sözlerle uçuşmayalı,
Yaşlarınla bir yanağı ıslatmayalı.
Hep yamalı kalmış ömrün
Bu yamalarda yeni yaralara mayalı.
...
Ne kadar yaşadıysan
O kadar eksik kalmışsın kendine.
Ne sen kalmışsın sende,
Ne de o maskesiz yüzün...
Bu kadar yalanın ardından
Bir tek masumluğun, kalan elde.
...
Bırak bütün isyanını,
Uzak durma Katre.
Boğulmak içten bile değil nefesinde,
Uzak durma Katre.
Tenim seni özler,
Kalbimin gözyaşlarıyla ıslandığı gecelerde.
Ne olur uzak durma Katre...
··
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.