Sen gittin gideli daha çok güler oldum, ama yalandan, samimiyetsiz, acı çok acı adı her neyse işte.. İnsanlar üzüntüsünü bir şekilde geçiştiriyormuş ya hani bende öyle yapıyorum dayıcım.. fıstığım dediğin bu kızın seninle içmesi gereken bir fincan kahve bir bardak çayı vardı.. yine o günkü gibi yürümesi gereken yollar oturup sohbet etmesi gereken isteği vardı. Aynı sofrada bölüp uzattığın ekmeğe hasret şimdi. Saatlerce telefonda konuşan bu yeğeninin artık kimseyle konuşabilecek takati hali dahi yok sanırım. Seslerinde seni aradığım onca insanla konuşmaktan kaçıyorum ben. Hal hatır sorarken bazen sesim titriyor susuyorum işte. Bazen yine seni arayasım geliyor… Ama işte arayamıyorum telefonu elime aldığımda düşüyor o korktuğum gerçek işte o zaman hiç kimsenin sesi bana iyi gelmiyor. Hep merhametle yaklaştın hep sevgi ile bir kere ters bir bakışın bir kere ters bir kelimen dahi yok hafızam da hep iyiydin. Umarım senin kadar iyi olabilirim. Cenazende bizim bilmediğimiz ama elini uzattığın onca kişiden bir kaç kişi ile tanıştım seni anlatışlarını dinlerken çocukluğumdan beri sana olan hayranlığımın nedenini anladım.. Sessizce yaptıkların ardından edilen dualar ah dayım sen gerçeğe ulaştın da biz kalakaldık bu fani hayatta o yüzden dinmeyen acılarla çarpışıp duruyoruz adın geçiyor ama sen yoksun soğuk rüzgarlarla çarpıyor yokluğun o kadar soğuk ki ısınmak bile mümkün değil artık.. Sen kalbimin en güzel misafiri öyleki özlettin kendini kıyıma denizler akın ediyor gecem hep zifiri ne kahve kesiyor sana olan sızımı nede başka bişey ama biliyorum ki kavuşacağız Allah kullarını zayi etmez. Özlemekten ölmek diye bişey var yokluğunda bunu bize yaşatıyorsun ölmüyorsun ama ölmekten beter bir özlemle gülmek zorunda kalıyorsun.. Özledimm 5 yaşındaki bir kız çocuğu gibi ne tarifi var nede izahati öyle işte.. Çok Özledim Sadece, Toprağını Bile…
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.