Bakırköy Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'nde 1961-64 yılları arasında personele okuma yazma eğitimi veren öğretmen Bedia Tuncer'in, akıl hastalarının yazdıkları şiirlerden derlediği "İnilti" ile merhaba. Kitap ismindeki anlamdan ziyade hikayesi ile de dikkatimi cezbeden bir eser oldu. Yazar kendisine verilen bu görev sırasında yakınlık hissettiği hastaların iç dünyalarını tanımak ister ve onlara ait sevgilerin, nefretlerin, acıların ve özlemlerin somut bir ifadesi olan bu şiirleri derleyerek 1964 yilinda basıma sunar. Şiirleri okuyunca onların dünyasını tanıyarak aslında hiç de unutulmaya yüz tutmuş kimseler olmadıklarını hissettim. Bu şiirler onların sisli dünyalarına girebilmek için açılmış bir kapı gibi gerçekten. Eser tek 1964 yılı tek basımlı olduğu için sahaflar dışında bulunması zor olduğundan ben e-kitap şeklinde okuyabildim. Yorumu fazla uzatmadan, içlerinden beğendiğim bazı mısralar ile sizleri uğurlamak istiyorum. Keyifli okumalar dilerim. Gönül defterine unutma sakın Satır satır, ince ince, yaz beni O bembeyaz gülden beyaz göğsüne Çekiç ile vura vura kaz beni .... Felek elinden ben de dertliyim, Bir gün gülmedim, kara bahtlıyım, Aşkın elinden hep kementliyim, Dertliyim, derdimi gel deşme yolcu. .... Gözlerimde hicran başucumda mum Can evimde bir dost gibi karanlık Âsabım perişan ve ruhum mağmum, Yolcuyum bir meçhul diyara artık .... Karanlık çökerek ruhuma dolup Şekiller silindi artık ağır ağır Karardı her cisim bir bir yok olup Çöreklendi içime gene bir kahır .... Kimi sevdimse bana asıverdi yüzünü Hep ızdırabı tattım hep tanıdım hüzünü Karıştırdım kederle gecemi gündüzümü Güldüklerimin bana çatılmasın kaşları. .... Sende her çiçekten bir parça var. Yüzün papatya yanakların gül Dudaklarının renginde menekşe mi var? Zambak mı senin kadar narin yoksa sümbül

İniltiBedia Tuncer · Matbaa Teknisyenleri Basımevi · 19641,367 okunma

·

145 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

üdebakitap