Gönderi
KEŞKE
“Tarih okumayan geçmişini bilmez, geçmişini bilmeyen geleceğini göremez.”
“Meselemiz vatanımıza sahip çıkmaksa, kimin sağda kimin solda durduğunun ne önemi var. Unutmayalım ki birlik olamayan toplumlar zayıflar, bütünlüğe sahip çıkamaz. Birlik olup vatanımızı el üstünde tutarsak, kirli, çıkarcı eller uzanamaz. İleride keşke dememek için sahip olduklarımızın değerini bilmeliyiz. Ve seçimlerimizin ne kadar önemli olduğunu da.”
“Sevmek sevgini yüzüne haykırmak değildir, sevmek ondan karşılık beklemek değildir. Sevmek, yüreğinde yanan ateşle kavrulurken, gerektiğinde ona uzaktan bakabilmekle yetinmektir.”
Bu muhteşem eserin yorumuna nasıl gireceğimi bilemedim. Eserin etkisinden çıkamadım, karakterlere de öyle alışmışım ki her birini ayrı özledim. Fikret nasıl güzel bir yüreğe sahip, vicdanının sesini dinleyerek kendi hayallerinden, mutluluğundan vazgeçebilmesi ama ne olursa olsun yıllarca yüreğindeki sevgiye ve aşka sadık kalabilmekte her insanın harcı değil. Boşuna dememişler eski aşklar bambaşka diye... Bir yandan vatan sevdası, diğer yandan Nedret öğretmene olan sevdası... Sabia’nın öğrendiği sırları ben de öğrendiğimde çok üzüldüm. Bazı gerçekler çok acı... Hayat bir şekilde yarım kalmışlıkları tamamlıyor ve vakti zamanı gelince de her şeyi denk getirip taşları yavaş yavaş yerine oturtuyor ve bizler de buna tesadüf diyoruz. Eserin içerisinde tarih, siyaset, aşk, dostluk, sevgi, önyargılar, nefret ve tüm duyguları yazarımız eserinde biz okurlara öyle bir yansıtmış ki her sahneyi okurken bizzat yaşıyorsunuz. Hele sonlara doğru gözyaşlarımı tutamadım, öyle duygu yüklüydü ki yüreğim bir başka oldu o satırlar arasında...
Eserde, 70’ler zihniyeti (Ayakların baş, başların ayak olduğu...), erkek çocuğu düşkünlüğü, kız çocuklarının başlık parası ile satılması yer alıyor. Uçak fabrikası ile ilgili gerçekler, Vecihi Hürkuş, kazalar, sabotajlar... köy çocukları konusu ve onların köy enstitüsü okullarına girmeleriyle öğrendiklerini okudukça, o yıllarda eğitim için ne kadar doğru bir karar alınmış, iğneden ipliğe her şeyi öğreten kurumların kapatılması da ayrı bir ironi... Alınan eğitimler sonrası gençlerimizin gözlerinin ve yüreklerinin açılması korkusu yaşayanların Türk halkının önünü kesmeye çalışması ve bunlara içimizden destek olanlar da cabası... Eğer ki o şekilde bir eğitim sistemi devam etseydi şu anda o kadar farklı bir konumda olurduk ki... Tüm dünyaya parmak ısırtırdık... Enstitülerin önemi, hele ki köy çocukları için o kadar önemli ki, engel olunmasaydı dünyada birinci sırada olurduk. Arkadan ülkeye sokulan sağlıksız yiyecekler, içecekler, tohumlar, ilaçlar, tarım ve böcek ilaçları derken sağlık elden gitti... Enstitüde yöresel kültür değerlerinin de öğretilmesi ve tümüne taşınmasının sağlanması ne güzelmiş. Enstitüler yeteneklerin açığa çıkması, geliştirilmesi için önemliymiş. Bu arada devrim arabalarının da uçak fabrikaları gibi kimvurduya gitmiş olması ne kadar üzücü. Her bir koldan önümüzü kesmeye çalışmışlar. Zaten eğitim ve üretim olmaz ise o ülkede hayır kalır mı? ırkçı Churchill ve hitler konusunu okurken pislik diye not almışım. Bu konuda ne diyeceğimi bilemiyorum. Ülkenin cehaletini isteyenler tarafından öğretmenlerin değerinin düşürülmeye çalışılması ne üzücü. Baş tacımız olması, saygı göstermemiz gerekirken, Atatürk’ün dediklerinin göz ardı edilmesi, sahip çıkılmaması ise yürekler acısı... Ve bugünkü durum ortada, atanamayan öğretmenler... Ülkenin gelişmesi için her konuda eğitim şart. Umarım yeni nesiller buna bir dur der ve bizlerin mücadelesini devam ettirip ülkemizi daha yaşanır bir duruma getirirler. Umudumuz yitirilmesin. Sevgiyle...
#semasoykan #keşke #okudumbitti #yorum
·
132 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.