Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Karanlık
KARANLIK Beni yaşatmayan karanlık nerede Beni ölü isimlerden farksız kılan Bütün gücümle yaşamak isterken Bütün gücünle yaşamdan akıtan Tatsa tat, hisse his Tarafsız güneşe serdim sezintilerimi Kurudular çatır çatır Buna rağmen yine kendi elleriyle getirdi Sonumu. Sahip olamadığım yeni doğan ölüler Yalan değil, işittim, iri göğsüm arasında Uzaktan uzağa incinme sesleri Gördüm, esrik bir rüya bölük pörçük Soğuk mağaralar buldum Gündüz gözüyle çabuklaştırdım geceyi Belki de gidişimi Ağaçların kabuklarını soymalıyım Kurtçuklar için, gitmeden Güllerin şarkısını yüksek sesle okumalıyım Güpgüzel okumalıyım son kez Yapraklarını düşleyerek avuçlarımda Bu yüzden, çokça kırmızıya boyamalısın yüzümü Değse de düşmemeli hemen kırmızısından Düşse, asılmış olmalıdır yapmacıklığından Sarı otların arasında Kızlar doğulmalıyımdır sırf sana. Gitmeden Kızın yaşında, süslü, kıvrak Kocamış yerlerinden tırmanmak için Yetmezmiş gibi Hiç yetmemiş sanki Yorgun düşmeden dokunmaktan Dökülmelidir çağlayanlar tependen tırnağına Düzenbaz gibi, sihir gibi uğurlu ve tutkulu Yerleşmelidir içine ergen ve soylu Sözüm ona böylece yaşamaya başlasınmış hayat Ürkek ve titrek ve esnek Ben üç kez yenilmiştim hayalime İlkinde kuşum ölmüştü Ne soğuk olduğundan ne de açlıktan İkincisinde latif olan her şeyim Üçüncüsünde özümün kendisiyle insan olduğu her şey Korkunç itiraflarla kanırtma zamanı İçime vurduğun mızraplarca nefretini Bir tarafım Tanrı, bir tarafım intihar Çok fazla yara Çıkar dilinin altındaki yoksulca beni Ve şuna inan, karanlık senden daha yürekli. Pınar Vardar
Sayfa 24
·
62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.