HümeyrAişe: "Sevgili kendim!": Sevgili kendim! (Beklemek Ateş'ten şiddetlidir.) Diye bir söz vardır arapçada bilir misin? Anladım ki hepimiz birşeyleri bekliyoruz… Kimilerinde "bir umut" oluyor ismi, kimilerinde ise"elimden başka birşey gelmiyor" oluyor. Bir rüyayı, bir sesi, bir yolu, bir müjdeyi, bir duayı, bir dala tutunmayı. Gidebilmeyi, masumiyeti, samimiyeti,...

(Beklemek Ateş'ten şiddetlidir.) Diye bir söz vardır arapçada bilir misin? Anladım ki hepimiz birşeyleri bekliyoruz… Kimilerinde "bir umut" oluyor ismi, kimilerinde ise"elimden başka birşey gelmiyor" oluyor. Bir rüyayı, bir sesi, bir yolu, bir müjdeyi, bir duayı, bir dala tutunmayı. Gidebilmeyi, masumiyeti, samimiyeti, belki de bir sevdayı bekliyoruz yana yakıla. Bazen yoğun bakım önünde, bazen yağmurun pencereyi sırılsıklam ettiği demlerde, bazen Medine'ye doğru çıkan o uçakta, bazense bir günahımızın affını istediğimiz secdelerde bekliyoruz. Bir anda kapı çalacak ve gelecek o beklenilen diye umuyoruz Şükür ki. Şükür dedim; çünkü kuvvetli bir eylemdir beklemek. İnsanı diri tutar; namazında duasında, elini attığı her hayırlı işinde. Bilir ki; herşeyin bir bedeli vardır ve beklediğine değmesi gerekir hayatının. Herkesin bir şekilde o bekleme durağına takılıp kalır ayağı. Birileri gelmeyecek o vakit dese ne çıkar, bizim inancımız dipdiri, 'hayırlısıyla beklet' dediğimiz hiçte az değildir hem. Sevgili dost; Hz. Yakup'un duasına katmak gerek belkide kendimizi. Bir Peygamber de beklemiş, hiç isyan etmeden, teslim olarak, yapabildiğinin en iyisini yapmış ve ibadetlerine; "Allah'ım, bir bekleyiş içinde olanlara beklediklerini nasip et!" eklemiş. Yürümek gerek dizleri yara bere içinde kalan bir çocuk kalbiyle. Yılmamak gerek etrafı önüne setler örse, bıktırmaya çalışsa dahi. Çünkü beklersek gelmese bile biliriz, ama beklemez de vazgeçersek ne geldiğini biliriz ne de gelmediğini. Ne diyordu Şair; "Sen adımını attığın andan itibaren hira dinginliğine dönüşecek ortalık. İşte tamda bu, tüm çekişmeler dinecek, tüm yorgunluklar dinlenecek, bahçelerde çiçekler açacak, gökyüzünün mavisi gülecek, sabır selamete erecek o dem. Demem o ki, hakkını vermek gerek yüreğimizin. Çünkü; beklemek hepimize baba mirası. Çünkü; işin ucunda bulmak var kalbin emanetini. Şimdi bir dua gelsin sadırdan satırlara; "Sen beklerken yorulan, ürken, tahammül mülkü ha yıkıldı, ha yıkılacakken dualarını sana havale edenlerinde Rabbisin! Ne olur, boş hayaller peşinde koşturma bizi, beklediklerimizi ahiretlik eyle, rahmetinle hakkını vermeyi nasip eyle. Bekleyişlerimizi ve bizi selamete erdir.

2 artı 1'leme

730 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

HümeyrAişe