Selam! Ölmek üzere olan bir insanın düşüncelerini merak ettiniz mi? Bir idam mahkumu... Kitap 1829 yılında basılmıştır. Victor Hugo o yıllardan itibaren çok net bir şekilde idama karşı çıkmıştır. Yazara göre bir insanın canının alınması sadece Tanrı'ya ait olmalı ve buna insanların karar vermemesi gerektiğidir. Bu çok tartışmaya açık bir konu. Benim düşüncem de tıpkı yazarın dediği gibidir. Suçlu da olsa hiçbir insan ölümü hak etmez. Kitapta bir idam mahkumunun(yazar tarafından isim verilmemiştir) mahkum edilişiyle yaşadığı psikolojik durumları okuyoruz. Mahkum duruşmaya çıkıyor ve kürek cezasını kesinkes reddetmesiyle idam cezası alıyor. Beş hafta sonra idam edileceğini öğreniyor. Öğrendiği andan itibaren kürek cezası ona daha cazip gelmeye başlıyor. Ama ne yazıkki her şey için çok geçtir artık... Ölüm korkusunu acı bir şekilde hissediyor. Bu şartlar altında bile hâla bir umudu var: "Belki affedilirim ya da hapis cezası alırım." Böyle düşüncelerle kendini oyalıyor. Mahkum sürekli kızını,eşini ve annesini de düşünüyor. En çokta kızını... Son gününde küçük kızını görüyor. Ve kızı ona ''Bilmiyor musunuz bayım? Babam öldü.” demesiyle çok acı çekiyor. Kitabı sürekli empati yaparak okudum ve çok ağır geldi bana... Son günlerini yaşamak, ölüm anı, mahkumun kızıyla olan diyaloğu, mahkumun düşünceleri beni çok etkiledi. Umut ve korku duygularının ağır bastığı bir kitaptı. Ben mahkumun suçunu hep çok merak ettim. Ama yazar mahkumun suçunu bizlerle paylaşmadı. Dolayısıyla hiç kimse suçu ne olursa olsun ölümü hak etmemeli sonucuna varıyoruz. Muhteşem bir eser ve acı verici. Kaldırabilecek olanlara mutlaka tavsiye ederim.

Bir İdam Mahkumunun Son GünüVictor Hugo · İndigo Kitap · 2021121.1k okunma

·

1 plus 1

·

114 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sema