Çevirisini aşağıya koyarım. Keyifli okumalar dilerim
Gelek dem bû ku min nenivîsandibû. Di demên dawîn de hişê min ji ser serê min çûbû û boyaxa pênûsê min bi awayekî hişk bûbû. Lê bi xêra xuşka min a delal 
Kitabsever her tim hewl dida min qanî bike.Min got em tiştekî binivîsin, çi tê serê te (eger tu dixwazî li min bifikire wisa binivîsîne...) Dilê min, bi destê min dinivîse heta ku ew digire.
(Tiştek din;
Berî ku em dest bi vegotinê bikin, ez dixwazim bibêjim ku ev pirtûk ne pirtûkeke kurdî ye. Eger ne bi kurdî be gêje, çima te ev nivîs nivîsand? Carna hinek tişt bi zimanê xwe çêtir tê gotin, eger ne wisa be ev tiştên di dilê min de derdikevin derve. Ez ê hem ezmûnekê bibînim û hem jî ez ê tiştên ku ez fêm dikim ji kesên ku xwendin û fêm kirine re baştir bibêjim.)
-Baş e, baş e, em niha werin ser xalê, zêde mejî reş neke.-
Ji ravekirina naveroka pirtûkê qet hez nakim. Min biryar da ku ez vê beşê li ser sê qonaxan dabeş bikim.
𝟏-) 𝐊𝐮 𝐣𝐢 𝐦𝐢𝐧 𝐫𝐞 𝐯𝐞𝐝𝐢𝐛ê𝐣𝐞
𝟐-) 𝐙𝐢𝐦𝐚𝐧
𝟑-) 𝐃𝐚𝐰î: 𝐃𝐢𝐣𝐰𝐚𝐫, şî𝐫î𝐧, 𝐜𝐚𝐫𝐚 𝐝𝐚𝐰î, 𝐩êş𝐧𝐢𝐲𝐚𝐫𝐚 𝐩𝐢𝐫𝐭û𝐤 û 𝐦𝐮𝐳î𝐤ê
𝟏-) 𝐊𝐮 𝐣𝐢 𝐦𝐢𝐧 𝐫𝐞 𝐯𝐞𝐝𝐢𝐛ê𝐣𝐞;
Carinan mirov dixwaze xwe berde, xwe ji strana ku di serê xwe de lê dide dûr bixe û piçekî biqîre. Bi rastî, ji bo ku giraniya jiyana ku dijî, nebe bar li ser dilê wî... Ji ber ku niha derfeteke wiha li ber destê min nîn e, ez dixwazim bi rêça xwe wekî pirtûkekê biçim rêwîtiyek lihevhatî. Ez di xew de me. Xeweke kûr. Ez li cihê ku ez di xewna xwe de dixwazim me. Her tişt wekî ku ez dixwazim. hewa ewrayî; Ba diherike, dar bi ba re direqisin... Ez xwe wek kevokekî azad hîs dikim. Ez li serê çiyayekî aram dimeşiyam ku bi dengê xwe biqîrim, dema ku ji min dûr ket, li binê çiyê zilamek xuya bû, mîna ku min berê ew dîtibe û tam nayê bîra min. Ew bi porê xwe yê ku li gel bayê di hewaya ewrayî de lê dixe, temaşe dike, mîna ku bi hêrsek nenas di nav valahiyê de diherike. Mîna serhildana li dijî jiyanê ye. Ez li wî diqîrim. Ew nêzîkî min dibe ku min nas dike... Her ku em nêzikî hev dibin, mîna ku dîwaran di navbera me de deynin, em hinekî din dûr dikevin. Çawa dibe ku em ewqasî nêzî hev in û dîsa jî ew qas ji hev dûr in? Çi bû ew girêka ku me nêzîkî hev nekir? Serxwebûn, xemxwarî, bendewarî, tenêtî, zehmetî, odeyek tijî bêhêvîbûn, birçîbûna evînê... Ew çi bû? Çawa dibe ku dema ew wek zarokekî dilgeş e, dîsa jî ew qas sar xuya dike?... Rê dirêj e û barê min li ser milê min giran û girantir dibe. Ez êdî nikarim binivîsim. Ma ez çi bibêjim, ev wek dawiya pirtûkê ye, yên ku vê bixwînin bila berdewamiya wan hebe.
𝟐-) 𝐙𝐢𝐦𝐚𝐧 ;
Pirtûk bi xwe ji bîst beşan pêk tê. Ew celeb pirtûk e ku bi ravekirinên barkirî ye û dihêle hûn meraq bikin ka min ev di her rêzê de nivîsandiye. Herçiqas ez di wesfê de carinan wê dişibînim şêwaza 
Canan Tan jî, carinan çav li nivîsa 
Franz Kafka jî diçikîne. Ji her şêweyekî bêtir, nivîskar xwediyê şêweya nivîsandina xwe ya bêhempa ye, ku ez herî zêde jê hez dikim. Hesteke ku ji xwîner re têra xwe nazik e û wî di nav avên hênik ên peyvan de dihêle. Ji min re xuya bû ku wî dixwest teknîkek din a nivîsandinê bikar bîne. Tiştê ku ez hinekî pê xemgîn bûm ew bû ku bi rengekî ku ez ne li bendê bûm bi meraqek mezin bi dawî bû. Dibê niviskar mebesta wê hebe ku yên mayî ji xwendevan re bihêle, û ez difikirim ku wî guncav dît ku bi vî rengî binivîsîne. Bi taybetî jî rewşa derûniya pîrejinê Alyona Îvanovna ya piştî mirina wê, ji pirtûka 
Suç ve Ceza, ku li malê li min xist û ya ku ez herî zêde lê meraq dikirim, bi vî awayî vê meraqê têr kir. Nîşandan û carinan di nav xwe de nakokî, #224553137 bedelên ku dane #224553184 , Nivîskar hemû tevliheviya giyan pêşkêşî xwendevanên xwe kiriye. Pirtûka Suç ve Ceza ya ku 
Fyodor Dostoyevski nivîsandiye yek ji xalên min ên veguhertinê ye. Dema min xwend ez bênavber giriyam. Ez wisa difikirim ku ez nikarim bi têra xwe spasiya nivîskar bikim ku meraqa min bi vê pirtûka ku ji bo min xwendevanek cîhek taybetî heye têr kir...
𝟑-) 𝐃𝐚𝐰î:
-𝐃𝐢𝐣𝐰𝐚𝐫:
Her çend li jor min hewl da behsa çend tiştan bikim jî, bi kurtasî travmaya ku em di zarokatiyê de jiyan dikin, her çend em wê normal bihesibînin jî, bêyî ku haya wan jê hebe, paşê dikare bi nasnameyek pir cûda derkeve holê. Bi xwezayî, rewşên weha dikarin bandorek neyînî li jiyana me bikin. Tiştek piçûk dikare di pêşerojê de ji bo zarok bibe sedema windahiyên exlaqî. Nepirse tu çawa dizanî :d. Ji kerema xwe hewl bidin ku zarokên xwe bi her awayî temam bikin berî ku pir dereng be, baş e? Gelek kes neçar dibin ku tiştên ku naxwazin bikin, ji ber ku ew ê balê bikişîne, hêviyên ku wan di dema girêdayiya biyanî de nedîtine. Û di paşerojê de çi qewimî. Bê guman, dêûbav di vê mijarê de berpirsiyariyek taybetî heye. Ez hewl didim ku zêde neçim nav hûrguliyan. Daxwaza min ji xwendevanan ew e ku piştî ku hûn çûn malê, zarokên xwe careke din hembêz bikin, maç bikin û bîhn bikin, baş e?
-şî𝐫î𝐧:
Hezkirin… di cîhanê de tişta herî xweş e. Ez dibêjim gava ku mirov hewil bide ku evînê bike, çi hevdu, çi platonîkî û çi be, divê bi tevahî bijî. Ez bawer nakim ku ji bo evînê peyvek wisa hebe. #224401800 Ez ê niha bêdeng bim.
-𝐜𝐚𝐫𝐚 𝐝𝐚𝐰î;
Ez spasiya xuşka xwe Kitabsever dikim ku alîkariya min kir ku ez vê pirtûkê bixwînim û min teşwîq kir ku rexneyekê binivîsim, yek ji wan pirtûkên ku ez qet ji bîr nakim. Hêvîdarim di paşerojê de rêzenivîsa du. derkeve û ez dîsa bi kêfxweşî bixwînim. Di vê rêyê de ji nivîskarê re serkeftinê dixwazim, pênûsa we her dem bi we re be. Tu carî dev ji nivîsandinê bernedin
-𝐩êş𝐧𝐢𝐲𝐚𝐫𝐚 𝐩𝐢𝐫𝐭û𝐤:
Ez difikirim ku pirtûka 
Seninle Başlamadı dê herî baş li gorî pirtûka ku min xwendiye. Piştî xwendina vê pirtûkê, bi yek destî bixwîne, baş e? Ew ê bi her awayî bi dawî bibe.
-û 𝐦𝐮𝐳î𝐤ê:
Di nivîsandina nirxandinekê de bi min re tê youtu.be/UV0joRj_KBs?si=... Ez dixwazim muzîka wî bi we re parve bikim. Muzîka we xwedî ruhekî cuda ye, ji guhdarîkirinê kêfxweş bibin
··
1 plus 1
·438 views
~Çevirisi:
Uzun zamandır yazmamıştım. Bu aralar aklım başımda değil böyle böyle kalemimin mürekkebi kurumuştu. Ama güzel Kitabsever ablam sağ olsun her daim o beni ikna etmeye çalıştı artık aklına ne geliyorsa diye ( istersen beni aklına getir öyle yaz…) bir şeyler yazalım dedim kalbim, elimle ne zamana kadar yazıyorsa artık.
(Bir şey daha;
Daha anlatmaya geçmeden belirtmek isterim ki bu kitap Kürtçe bir kitap değil. Madem Kürtçe değil dalgın kız niye böyle yazıyorsun? Bazen bazı şeyler kendi dilinle daha iyi ifade edebilirsin, yoksa bu kalbimdekiler çıkmaz bir türlü içimden. Bende hem bir deneyim olur hemde kendi anladıklarımı okuyup ta anlayanlara daha güzel ifade edebilirim.)
-Tamam tamam hadi meseleye geç artık çok fazla kafa ütüleme-
Kitabın içeriğini anlatmayı hiç sevmiyorum. Bu bölümü 3 evreye ayırmaya karar verdim
𝟏-)𝐁𝐚𝐧𝐚 𝐢𝐟𝐚𝐝𝐞 𝐞𝐭𝐭𝐢ğ𝐢 𝐚𝐧𝐥𝐚𝐦
𝟐-)𝐁𝐢ç𝐞𝐦𝐢(ü𝐬𝐥𝐮𝐛𝐮)
𝟑-)𝐅𝐢𝐧𝐚𝐥: 𝐀𝐜ı, 𝐭𝐚𝐭𝐥ı, 𝐬𝐨𝐧 𝐨𝐥𝐚𝐫𝐚𝐤, 𝐤𝐢𝐭𝐚𝐩 𝐯𝐞 𝐦ü𝐳𝐢𝐤 ö𝐧𝐞𝐫𝐢𝐬𝐢
𝟏-)𝐁𝐚𝐧𝐚 𝐢𝐟𝐚𝐝𝐞 𝐞𝐭𝐭𝐢ğ𝐢 𝐚𝐧𝐥𝐚𝐦;
Kendini terk etmek kafasında çalınan şarkıdan bir nebze olsun uzaklaşmak birazda bağırmak için gitmek ister bazen insan. Aslında yaşadığı hayatın ağırlığı kalbine daha fazla yük olmasın diye… benim şimdilik öyle bir imkanım olmadığı için kendi çapımda kitap gibi uyumlu bir yolculuğa çıkmak istiyorum. Bir uykudayım. Derin bir uyku. Rüyamda istediğim yerdeyim. Her şey istediğim gibi. Kapalı hava; esen rüzgar, rüzgarla dans eden ağaçlar… Kendimi özgür güvercin gibi hissediyorum. Tam huzura kavuşmuş bir dağın başında avazım çıktığı kadar bağırmak için yürüyordum ki uzağımda dağın dibinde bitmiş sanki daha önce görmüşte tam hatırlayamadığım bir adam. Ne idiğü belirsiz bir hışımla boşluğa dalmışçasına, kapalı havada rüzgara eşlik etmiş saçlarıyla seyrediyor. Sanki hayata isyan eder gibi. Bağırıyorum ona. Tanır gibi yapıp yaklaşıyor bana oda… her birbirimize yaklaştığımızda uzaklaşıyoruz bir parça, aramıza duvarlar koymuşlar gibi. Nasıl oluyor da bu kadar yakınken aynı zamanda bu kadar çok uzağız birbirimizden. Neydi bizi birbirimize yakınlaştırmayan o düğüm? Bağımsızlık, ilgisizlik, beklenti, yalnızlık, zorluklar, bir oda dolusu hayal kırıklığı, sevgi açlığı.. Neydi o şey ? Nasıl oluyor da çocuk kadar şenken bir o kadar da zemheri bir soğuk gibi duruyor?… yol uzun sırtlandığıım yüküm gittikçe ağırlaşmaya başlıyor. Daha fazla yazamıyorum. Ne diyim kitabın sonu gibi bunu okuyanların da devamı olsun bu.
𝟐-)𝐁𝐢ç𝐞𝐦𝐢(ü𝐬𝐥𝐮𝐛𝐮);
Kitap başlı başına 20 bölümden oluşuyor. Fazla betimleme yüklü olup her satırında acaba bunu ben mi yazdım dedirten türden. Betimlemede yer yer Canan Tan ’ın üslubuna benzetsemde yer yer Franz Kafka ’nın kalemine de göz kırpıyor. Her üsluptan öte en çok hoşuma giden kendine özgün yazım dili var yazarın. Okuruna oldukça nahif ve onu alıp sözcüklerin serin sularına bırakan o histen. Farklı bir yazım tekniği kullanmak istemiş gibi geldi bana. Biraz üzüldüğüm şey sonunun tahmin etmediğim şekilde çokça merakla bitmesi oldu. Yazar devamı okuruna bırakmayı hedeflemiş olmalı ki sanırsam böyle yazmayı uygun gördü. Özellikle ama özellikle beni can evimden vuran ve en çok merak ettiğim bu merakı da böylece giderdiğim Suç ve Ceza kitabından koca kadın Alyona İvanovna’nın öldükten sonraki ruh hali. Kendi içinde hesaplaşması yer yer çatışması #224553137 , ödediği bedeller #224553184 , ruh karmaşası hepsini okuruna sunmuş yazar. Fyodor Dostoyevski ’nin yazdığı Suç ve Ceza kitabı benim için dönüm noktalarımdan biridir. Okuyunca istemsizce ağladım. Bir okur olarak bu konuda benim için farklı bir yeri olan kitaptan merakımı gideren yazara ne kadar teşekkür etsem az sanırım…
𝟑-)𝐅𝐢𝐧𝐚𝐥:
𝐀𝐜ı:
Yukarda az buçuk bir şeyler belirtmeye çalışsam da kısaca, çocukken fark etmeden normal deyipte yaşadığımız travma, sonrasında karşımıza çok farklı bir kimlikle çıkabiliyor. Haliyle bu tip durumlarda hayatımızı kötü etkileyebiliyor. Ufacık bir şey ilerde çocuk için manevi kayıplara sebebiyet verir. Nerden biliyorsun diye sormayın:d. Lütfen çok geç olmadan çocuklarınızı her yönden tamamlamaya çalışın olur mu? Çok yığın insan ilgi çekecek diye yapmak istemediği şeyi yapmak durumunda kalıyor dışa bağımlılık zamanında görmediği beklentiler. Ve geçmişte yaşanılanlar. Bu konuda özellikle ebeveynlere sorumluluk düşüyor pek tabii. Fazla ayrıntıya girmemeye çalışıyorum. Okuyanlardan çok çok ricam eve gittikten sonra bir kez daha çocuklarınızı sımsıkı sarılıp, öpüp koklayın olur mu ?
𝐭𝐚𝐭𝐥ı:
Sevmek… dünyanın en güzel şeyi. İster karşılıklı ister platonik isterse ne olursa olsun sevmeye girişti mi bir insan sonuna kadar yaşamalı derim. Sevmenin öyle bir tabiri yok bence #224401800 der susarım.
𝐬𝐨𝐧 𝐨𝐥𝐚𝐫𝐚𝐤;
Bu kitabı okumamda vesile olan, inceleme yazmamda beni yüreklendiren Kitabsever ablama çok ama çok teşekkür ederim unutamayacağım kitaplardan biri daha oldu. Umarım 2. Serisi de çıkar ilerde gene zevkle okurum. Yazar beye de bu yolda başarılar dilerim, kaleminiz daim olsun. Yazmayı hiç bırakmayın
𝐤𝐢𝐭𝐚𝐩 ö𝐧𝐞𝐫𝐢𝐬𝐢:
Okuduğum kitaba en iyi Seninle Başlamadı kitabı yakışır sanırım. Hazır bu kitabı okuduktan sonra bir elde onu okuyun olur mu ? Bir çırpıda biter zaten.
𝐦ü𝐳𝐢𝐤:
İnceleme yazmamda bana eşlik eden youtu.be/UV0joRj_KBs?si=... müziğini sizlerle de paylaşmak isterim. Farklı bir ruhu var müziğin keyifli dinlemeler
Ama sen bir harikasın🥺🥹
Çok teşekkür ederim canözüm.
Spas dîkîm canemîn💙
Çok güzel detaylara değinmişsin.
Tek tek yazmayacağım ama aynı duyguları tatmışız. Sözümü tutmam için sözünü tuttun ya, ne desem az kalır💙😚
Rica ederim ablam beğenmene sevindim. Asıl ben teşekkür ederim aylardır içimde biriken şeyleri bir nebze olsun ifade edebildim ♥️
2 next answer
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.