A'dan Z'ye Kuşaklar, Bitmeyen Savaşlar!
"Günümüzde ancak ahlaksızlar ve boş insanlar ilkesiz yaşayabilir."
Bir çoğumuz hayatımızı belli bir düşünce ve ilke üzerine kurmaya çalışırız. Hepimizin kendine ait doğruları ve yanlışları vardır. Doğum yılımız, doğup büyüdüğümüz coğrafya, bu coğrafyada yaşayan insanların dini, kültürel ve sosyal yaşantıları, ailemizin hayata bakışı, toplumdaki karşılığı, ekonomik statüsü ve sayabileceğimiz daha bir çok etken, üzerine temel inşa ettiğimiz ilkelerimizi, hayatımızın büyük kısmında dilimize pelesenk edeceğimiz "doğru ve yanlışlarımızı" şekillendirir. İçerisinde yaşadığımız zaman diliminin moda akımları ise, bazılarımıza kalıcı, bazılarımıza ise bir kıvılcımı andıracak şekilde gelip geçici ilkeler kazandırır. Bana göre kitabımızda bu iki tipte de ana karakterler var. Hayatı boyunca bir ilke edinememiş, doğrusu ve yanlışı olmayan kişilerin durumunu ise kitaptan alıntı yaptığım, incelemenin giriş cümlesi gayet iyi özetliyor.
Ivan Turgenyev'in başyapıtı olan 
Babalar ve Oğullar, Rus edebiyatının ilk modern romanı olarak kabul edilir ve kuşaklar arası çatışmayı ele alır. Kitabın adından yola çıkarak, bu çatışmanın sadece iki farklı kuşağı temsil eden "babalar ve oğullar" arasında olacağını düşünebiliriz fakat ben buna ek olarak aynı kuşak içerisinde olmalarına rağmen, karakterleri ve ilkeleri farklı bireylerin de bu çatışmaya dahil olduğunu düşünüyorum. Nitekim, kitabın ilk bölümlerinde aynı ilke ve düşüncelere sahip olduğunu düşündüğümüz iki arkadaş Arkadi ve Bazarov'un, kitabın sonlarında yollarının bir daha kesişmemek üzere ayrılması, bu düşüncemi destekliyor.
Konusu açılmışken kitabımızın karakterlerini analiz etmemek olmaz tabiki ama öncelikle yazar hakkında bir kaç bilgi vermek, onu anlamamız açısından faydalı olacaktır.
Köleliğe karşı çıkan Rus yazar Turgenyev, zengin bir aileden dünyaya gelir. Annesi, toprak kölelerine aşırı derecede kötü davranan birisidir ve bu Turgenyev'in köleliğe ve zulme karşı çıkmasında önemli bir unsur olmuştur. Almanca, Fransızca ve İngilizce bildiğini kitabı okurken kolaylıkla anlayabiliyoruz. Gogol ve Puşkin'den etkilenerek "realizm" akımıyla yazmaya başlar. Gogol'ün ölümü sonrasında yazdığı bir yazı sebebiyle bir süre hapis yatar ve hapis sonrası bu muhteşem eseri yazar. Bu eser "Nihilizm" akımının ilk romanı olarak kabul edilir ve büyük eleştirilere maruz kalsa da bıraktığı etkiyle en büyükler arasına girmeyi de başarır. Batı dünyasının tanıdığı ilk Rus yazardır aynı zamanda.
Yazar hakkında edindiğimiz bu bir kaç önemli bilgiyle, eserin karakterlerini incelemeye başlayabiliriz.
Bazarov: Kendisini sadece her şeyi reddeden bir nihilist olarak tanımlamak büyük eksiklik olur. Haktan ve doğrudan yana, kendi doğrularına kuvvetli bağlarla sarılmış biridir. Gerçekleri olduğu gibi söylemekte oldukça güçlü bir iradeye sahip. Bence Bazarov, yazarın Realizm akımını simgeleyen karakteri. Anna Sergeyevna ile tanışması, bastırmaya çalıştığı gururu ve duygularını açığa çıkarsa da, komple bir değişim sağlayamadı. Bazarov, duygularını hayatına ortak edebilse, belki de kendisini çok daha mutlu bir son bekleyecekti. "Eğer okuyucu Bazarov’u tüm kabalığıyla, kalpsizliğiyle, acımasız soğukluğuyla sevemediyse yineliyorum ki, ben suçluyum ve amacıma ulaşamadım demektir.’’ diyor Turgenyev. Ben amacına ulaştığı kanısındayım. Bazarov, sevilmeyi hakeden bir karakterdi.
Arkadi: Kendisi için uygun bir yol arayan, bir gençlik hevesine kapılmış, mizacı akıl hocası Bazarov kadar sert olmayan, aile bağları daha kuvvetli, çekingen bir karakter. Romantizm, Bazarovu kurtarmaya yetmediyse de, Arkadi için bana göre olumlu bir eşik oldu. Aşk, kimi insanlar için bir reçetedir.
Eserde çok orjinal karakterler var fakat her biri için birer analize gerek duymuyorum.
Aile... Kuşak çatışmalarının belki de en fazla yaşandığı kurum. Genellikle aile büyüklerini bizi anlamamakla suçlarız fakat biz onları anlıyor muyuz diye çok az çaba gösteriyoruz. Yine de her şeye rağmen, her olumsuz durumda, yardıma koşan ilk ayaklar, uzatılan ilk eller çoğunlukla aileden gelir. Zaten aile olabilmek en çok da bunu gerektirir değil mi? Bazarov, annesi ve babasının iletişime geçerken zorlandıkları bir karakterdi fakat ailesi onu hiçbir zaman bırakmadı. Onun ölümü sadece ailesi üzerinde etki bıraktı. Hayat herkes için akıp gitmeye devam etti. Rusya aynı Rusya, insanlar aynı insanlar, dünya aynı dünya olarak devam etti. Kaybeden Bazarov oldu.
Okurken hiç yormayan, araya bazen Fransızca, bazen Almanca cümleler serpiştirerek merak uyandıran güzel bir eser. Bir kaç satır önce de söylediğim gibi, her karakter oldukça özgün. Pavel Petroviç, Bazarovdan en çok nefret eden kişi olsa da, bana göre ona en çok benzeyen de yine kendisiydi. Eser, dönemin Rus toplumunu, toprak köleliği, Rusya'nın Avrupa ile ilişkileri gibi konularda oldukça bilgilendirici. Tolstoy, Dostoyevski, Gogol gibi büyük yazarların yanına Turgenyev'i de ekleyebildiğim için çok mutluyum. Daha önce de bir incelememde söylemiştim sanırım; Rus edebiyatı eşsizdir.
Eser üzerine bir kaç makale okuma fırsatı buldum. İncelememi yazarken bunlardan faydalandığını gizlemeyeceğim. Okuduğum bu makalelerde bir nokta oldukça dikkatimi çekti. Bazarov her şeyi reddeden ve iki kere ikinin sadece dört olduğuna inan biridir. Dostoyevski ise, 
Yeraltından Notlar kitabında, iki kere ikinin sadece dört olamayacağını iddia eder. Bazarov'a, belki de Turgenyev'e bir gönderme barındırıyordur bu mesaj. Büyük deha burada da ince ince eleştirilerini ve kendince doğruları bir güzel işleyivermiş.
İşlediği konular bakımından, güncelliğini ve haklılığını hiç bir zaman kaybetmeyecek kıymetli bir eser. Uzun zamandır okunmak için sırasını bekliyordu. Okumak isteyen arkadaşlar ertelemesinler, hele bir de klasiklere düşkünseniz vakit kaybetmeyin.
Bir incelemenin daha sonuna gelirken, hepinize keyifli okumalar ve bol kitaplı günler diliyorum.
··
378 views
Teşekkürler 
1000Kitap
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.