Gönderi

google’da aramaya korktuğum dertlerim var çektiğim oflar dikkat çekiyor seviyorsam seni kalbimedir ziyanı yemedim hak, haykırmadım savaş rahat olsun kamuoyunun süper vicdanı dışarıyı reddediyorum; evdeyim şimdi, yani, haşa allah kürtleri hor mu görüyor arabı, acemi, türkü ümmet mi şimdi yani şimdi, yani, haşa ayet mi yasalar, devletler allah mı anlayan sıyırıyor, bu nasıl dünya böyle bunlar başkan mı şimdi, bunlar da kul mu bu sabotaj yuvaları okul mu beynimin içi arap baharı, beynimin içi bom bop yav, ne bileyim, böyle, mesela muhammed bin abdullah ile sarılıp ağlaşasım geliyor oturup rakı içesim geliyor mustafa bin ali rıza ile onarılmaktan vazgeçtim, benim dermanım kırılmak şimdi, yani, haşa bu lobi elemanı kılıklı yalancılar müverrih mi allame mi şimdi bu kefen tüccarları rezidanslar, avmler, bunlar reklamlar mı bunlar da şehit mi şu ömrüne doymamış ana kuzuları her şeyi görüyorum; evdeyim sonra çıkıyorum dışıma dolaşıyorum ömrümden biraz daha eksilsin diye biraz ilayı kelimetullah, biraz arz-ı mevud dolaşıyorum sapiens tarihine veryansın ederek saddam hüseyin’i bile özledim bu nasıl dünya böyle sardım bir uzun cin işi duman, nasıl dünya bu böyle hayat böyle çekilmiyor, namerdin bileği bükülmüyor dedim dedim kendimi derinliğimdeki iblisle aklayarak gel birlikte sürünelim çifte müjgan’ım benim defolarımızı allah’la açıklayarak ben mütemadiyen evdeyim anlayamadım tarihi, hudutları anlayamadım hakikat izafi, hakikat çok değişken alem muamma, kafam karışık kafam çok karışık cenge tutuşamam arz edin allah’a tutuşamam bu ne kadar çok islam, bir şeyler yapsın ben teravihlere gitmiyorum, cumalara, biraz perşembelere cüneyt arkın’ı tercih ediyorum; gitmiyorum şekeri bırakıyorum, iyi bok yiyorum cemiyete karışmıyorum, öküzlük ediyorum roman okumuyorum, film izliyorum seviyorum hem ömer muhtar’ı hem italyan rönesansını; evdeyim sonra kuş yemi yiyorum, göbek yapıyorum biraz müjde ar, biraz belgesel izliyorum yılanları filan görünce ürküyorum allah’tan hele o timsahları, vahşi doğayı filan, “allah’ım bu ne iş” diyorum umarım blöftür diyorum sonra şu cehennemler, şu zebaniler filan yok mu “ammaaann” diyorum sonra rahmana yaslanarak tarkovski yanacaksa eğer, ben yanmışım çok mu hem anlıyorum zamanla, ateş bir metafor burdan tutup ben bir yığın şey düşünüyorum ölen çocuklar görüyorum sonra, utanıyorum şükretmeye ve acayip kırılıyorum sinemdeki zülcelal’e gâh ağlıyor gâh küfrediyorum; evdeyim sonra düşünce kanseri oluyorum tabi intihar edenleri selamlıyorum, hakka iltihak edenleri selahattin cesur dinliyorum sonra, biraz rossini işte ajanslar, saat başı acı nasılsa öleceğiz diyorum sonra, elhamdülillah öleceğiz sonra anlıyorum bu bir matrix, biliyorum bu bir solaris döngüsü bütün bu hengamenin dışında, sen bir incelik üzresin hani gönlüm oysa piç bir gönül, peygamber gönlü değil ve yani bu bana vahyedilen zulümdür tanıdım kendimi, nefsimin vebali kabulümdür bir vebal ki ikbal yeşili, kubrick kırmızısı ben onunla bezm-i elestten beri tanışırım imanımın ortasından vur beni ben mevlayla bir şekilde anlaşırım her şekilde evdeyim
·
116 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.