Son Mektup ( Kendimden)
Son sözcüklerde dökülürken yüreğimden,
Ben yine sana yazıyorum.
Merhaba sevgili;
Belki de son mektubumdur,
Bir öncekinde de aynı sözü vermiştim kendime tutamadım.
Çünkü hala sendeyim ve seni bir türlü unutamadım.
Olsun belki bir sonrakinde vazgeçeceğim,
Sana yazmaktan,
Adını yad etmekten,
Her şiir de seni okumaktan.
Her şeye rağmen güzeldir hayat,
Güzeldir nefes almak,
İnsan yok etse de doğayı
Ağaçlar, denizler, kuşlar güzeldir.
Sabah erkenden kuşların sesi güzeldir,
Güneşin doğuşu ve batışı,
Ay karanlığında denizi seyretmek,
Rüzgarı hissetmek güzeldir.
Yoo hayır sana kendimden bahsetmeyeceğim.
O kadar ileri gitmem ben,
Hukukumuz var seninle bilirim.
Ben sana hep doğruları anlattım.
Sen hep yalanları,
Bence doğadan bahsedelim.
Bizden daha saf ve temiz,
Gökyüzünden bahsedelim
Kendimi avuttuğum maviliğinden daha mavi
Pınarlardan bahsedeyim yüreğinden daha berrak
Daha neleri anlatayım sana ?
Bir de gecelerden bahsedeyim,
Yüreğinden daha kara,
Bende bıraktığın izden bahsedeyim.
Çentiklerden daha çentik.
Ve yahut vazgeçeyim yazmaktan,
Belki de en iyisi susmak ! En iyi susmak,
Belki daha sonra yazmak....
HAKAN US
·
89 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.