Bazen cidden bazı şeylere nasıl başlayacağımı, kendimi nasıl açıklayacağımı bilemiyorum. Şuan o bazen anlarından birindeyim ve hakikat bürosunu anlatmaya nereden başlayacağımı bilmiyorum. Okuduğum ilk fiziksel çizgi roman, uzun zamandır beni gecelere kadar ayık tutan ilk kitap. İşin komik yani ben çizgi roman okumayı çok sevmem. Çocukluğumdan beri ne resimli kitaplar ilgimi çeker, ne de çizgi romanlar; beni kısıtladıklarını, dikkatimi dağıttıklarını ve sınırlı olduklarını düşünür(d)üm. Eh, insanlar büyüyüp gelişiyor, bende bu gafletten kurtulacak kadar büyüdüm. İnsanı insan yapan en önemli özellik belki hikayeleri gerçekleştirme kapasiteleridir. Belirli hikayeler ve mitlerin üzerine koca devletler ve dinler inşa eder insanlar, sonra bunu gerçek olarak nitelendirip, geri kalanı görmeyi tercih etmezler. Kitabın işlediği düşünce temelde bu olsa bile işleyiş şekli bundan çok daha fazlası. Konusu hakkında diyebileceğim her şey şuan keyif kaçırır, sadece okuyun. Kitap daha açtığınız anda sizin gerçeklik algınızı bükmeye başlıyor; sayfaların duygu yoğunluğuna göre değişen renk paletleri, net olmayan ve sizi her saniye büyüleyen çizim stilinin işlediği konu ile olan bağlantısı, kısacık olmasına rağmen karakterlere yeteri önemi vermiş olması, sizi kendine misafir ettiği iki saatte resmen sonsuz olasılıklı bir evrende kafayı yemenizi sağlıyor. Hani demiştim ya, çizgi romanlar hayal gücümü sınırlıyor diye, alakası yokmuş, götten artistlik taslıyormuşum. Sayfaların her birini en az üç kez okudum. Karakterlere uygun sesler buldum kendi kafamda, yazı biçimine göre tonladım, üslüplarını tahmin ettim, arkada çalan hafif müzikle birleştirdim ve bir anda kafamda bir dizi oynamaya başladı. Güzeldi ya, uzun zamandır ilk kez dün gece çok çok huzurlu uyudum.

Hakikat Bürosu - Dünyanın Sonu Cilt 1James Tynion · Kayıp Kıta Yayınları · 07 okunma

·

76 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

martı martıoğlu